Τεύχος 106
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΚράτησα τη ζωή μου με Θεοδωράκη και Μπετόβεν
Γνώρισα τον Μίκη Θεοδωράκη, τον άνθρωπο και το έργο του, στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Πρώτα το έργο του. Μυήθηκα σ’ αυτό κυρίως με τον Επιτάφιο (σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου) αλλά και με ένα τραγούδι που καρφώθηκε στο μυαλό μου: το «Σε πότισα ροδόσταμο», σε στίχους Νίκου Γκάτσου – θυμάμαι, στη δισκογραφία κυκλοφόρησε με τη Μαίρη Λίντα και με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, αλλά σε εμένα έχει εμπεδωθεί η μοναδική απόδοσή του από τη Μελίνα Μερκούρη.[1]
Μίκης Θεοδωράκης: «Τυλίχτηκα με ορμή στα γεγονότα, κι ας κυνηγούσα μια Ουτοπία!»
Η τελευταία συνέντευξη του συνθέτη στο Books' Journal και στον Κωνσταντίνο Ηροδότου
Ένα χρόνο μετά το θάνατο του κορυφαίου έλληνα συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη, αναδημοσιεύουμε την τελευταία συνέντευξη που έδωσε, στον Κωνσταντίνο Ηροδότου για το Books' Journal.
Ιδεολογίες της αντιπαγκοσμιοποίησης
Η παγκοσμιοποίηση της ελεύθερης αγοράς είναι η αναπόδραστη συνέπεια του εξορθολογισμού της ανταλλακτικής διαδικασίας στο πλαίσιο της βαθμιαίας εξαφάνισης των εθνικών συνόρων. Η παγκοσμιοποίηση δεν έρχεται, γιατί είναι ήδη εδώ. Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 106, Φεβρουάριος 2020.
Οι αντοχές της Δημοκρατίας. Γιατί καταψηφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ;
Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, παραδόξως, άντεξε. Εισήλθε στη μεταλαϊκιστική εποχή πληγωμένη, αλλά ζωντανή. Έφτασε μέχρι την κόλαση και γύρισε ζωντανή. Άντεξε την πρωτοφανή υπονόμευση από τον φαιοκόκκινο λαϊκισμό και καταψήφισε τους λαϊκιστές. Το ένστικτο της επιβίωσης υπερίσχυσε των ιδεοληψιών. Όλα αυτά χωρίς να έχουν αλλάξει ριζικά οι αντιλήψεις, οι νοοτροπίες, οι μύθοι και τα στερεότυπα που επικρατούν σ’ ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Οι λαϊκιστικές δοξασίες συνεχίζουν να παραμένουν ισχυρές, αλλά ο κύριος πολιτικός τους φορέας ηττάται.
Δεν θα έχουν τη σιωπή μας
Το παράλογο δεν απελευθερώνει. Δεσμεύει. Αυτά τα λόγια από τον Μύθο του Σισύφου του Αλμπέρ Καμύ δανείζεται η Ντόνα Νταρτ στην εισαγωγή του βιβλίου της Η Καρδερίνα[1], που ξεκινά με μια τρομοκρατική επίθεση: ένα αγόρι μπαίνει με τη μητέρα του στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης (μπαίνουν τυχαία και απρόβλεπτα, επειδή βρέχει) και εκεί σκάει μια βόμβα που σκοτώνει πολλούς, μεταξύ των οποίων και τη μητέρα.
Η περιπέτεια της μεταρρύθμισης στην υγεία
Γιάννης Κυριόπουλος, Τάσος Τέλλογλου, Η περιπέτεια της μεταρρύθμισης στην υγεία και την ιατρική περίθαλψη, Παπαζήση, Αθήνα 2019, 212 σελ.
Τρεις προσπάθειες έγιναν μεταπολιτευτικά να μεταρρυθμιστεί η δημόσια υγεία (το σχέδιο Δοξιάδη, το ΕΣΥ του Γεννηματά, η πολιτική του Αλέκου Παπαδόπουλου),και οι τρεις δεν τελεσφόρησαν. Μολονότι έγιναν αρκετά, πάντα οι αντιμεταρρυθμιστικές δυνάμεις αποδεικνύονταν ισχυρότερες των μεταρρυθμιστικών βλέψεων. Είναι τελικά τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα πάντα τόσο ισχυρά ώστε να αναστέλλουν οραματικές και δίκαιες πολιτικές; Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 106, Φεβρουάριος 2020. [ΤΒJ]
Το κράτος ως εκσυγχρονιστική και αναχρονιστική μηχανή
Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος, Φάσεις και αντιφάσεις του ελληνικού κράτους στον 20ό αιώνα 1910-2001, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2019, 230 σελ.
Το έργο του Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου για τον 20ό αιώνα υποστηρίζει ότι, στην Ελλάδα, τουλάχιστον από τον πρώτο βενιζελισμό έως την είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη, το υποκείμενο της ιστορίας είναι το κράτος – μια σχεδόν σκεπτόμενη δύναμη, μια οντότητα που οριακά διαθέτει λογισμό και σίγουρα υπόσταση. Ο ιστορικός αναδεικνύει τη θεμελιώδη εθνοκρατική αρχή, φωτίζοντας την καταστατική δημοκρατική συνθήκη του 20ού αιώνα και, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, την κατανόηση του κράτους ως ιστορικού πρωταγωνιστή. Ένα βιβλίο εθνικής αυτογνωσίας. Αναδημοσίευση από το τεύχος 106 του Books' Journal, Φεβρουάρος 2020 [ΤΒJ]
Αϊνστάιν: ατίθαση διάνοια
Η επιστημονική προσφορά και η προσωπικότητα του Αϊνστάιν έχουν αποτελέσει θέμα αναρίθμητων δημοσιογραφικών ή επιστημονικών κειμένων και βιβλίων. Η συμβολή του στην επέκταση της γνώσης κατά τον 20ό αιώνα είναι κορυφαία. Όμως, ο θείος Αλβέρτος εμπνέει όχι μόνο θαυμασμό αλλά και οικειότητα σε παράδοξα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Κανένα άλλο πρόσωπο της επιστήμης δεν έγινε τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό, δεν έχει τόσο σχολιαστεί, αναλυθεί και φωτογραφηθεί. Το λαϊκό αισθητήριο τον ξεχώρισε, ίσως επειδή έδειξε ότι κάποιος άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει την λειτουργία του κόσμου, παρ’ όλο που λίγοι θα κατανοήσουν τη θεωρία του. Ταυτόχρονα, εκτιμήθηκε ως άνθρωπος που κινητοποιήθηκε για την ειρήνη, αλλά και νοιάσθηκε να εκλαϊκεύσει τις παράξενες ιδέες του. Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τεύχος 106, Φεβρουάριος 2020.
Η αβάσταχτη απόφαση του Είναι
Γιώργος Λαμπράκος, Αίμα μηχανή. Μυθιστόρημα, Γαβριηλίδης, Αθήνα 2019, 432 σελ.
Σε έναν κόσμο χωρισμένο στα δύο, μετά τον Τέταρτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Μηχάνθρωποι ζουν κάτω από το έδαφος, σε μια κοινωνία οργανωμένη και λειτουργική. Στην επιφάνεια της Γης, στην επικράτεια της Αμηχανίας, βρίσκονται οι «απλοί άνθρωποι», σε καθεστώς στέρησης και αναρχίας. Ο βασικός ήρωας του βιβλίου, αν και Μηχάνθρωπος, ζει σε καθεστώς αμηχανίας. Μπορεί ένα τέτοιο περιβάλλον φαντασίας να μιλάει τελικά για τις δικές μας ζωές; Αναδημοσίευση από το Books' Journal, #106, Φεβρουάριος 2020.
Η νεωτερική Ελλάδα του Γιάννη Βούλγαρη
Προς μια ανανέωση της ελληνικής ιστοριογραφίας. Άρθρο του καθηγητή Βασίλη Παναγιωτόπουλου, αναδημοσίευση από το Books' Journal τχ. 106, Φεβρουάριος 2019.