Γεωργία Γκότση
Καθηγήτρια νεοελληνικής και συγκριτικής φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Βιβλία της: Η ζωή εν τη πρωτευούση. Θέματα αστικής πεζογραφίας από το τέλος του 19ου αιώνα (2006), «Η διεθνοποίησις της Φαντασίας». Σχέσεις της ελληνικής με τις ξένες λογοτεχνίες τον 19ο αιώνα (2010), Ελίζαμπεθ Μ. Έντμοντς: Μια βικτωριανή βιογραφεί τον Ρήγα. Εισαγωγή – Κείμενο – Σχόλια (Ε.Ι.Ε. 2020). Επιμελήθηκε τη νέα σχολιασμένη έκδοση της Λυγερής του Ανδρέα Καρκαβίτσα που μόλις κυκλοφόρησε.
«Βούνευρο θέλω να κρατώ»
Δημήτρης Κ. Ψυχογιός, Η πολιτική στη ζωή και το έργο του Ανδρέα Καρκαβίτσα, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2024, 182 σελ.
Γιατί αξίζει να ξαναδιαβάσουμε τον Ανδρέα Καρκαβίτσα (1865-1922); Ο Δημήτρης Ψυχογιός αναμετριέται σήμερα με τα κείμενα και τη ζωή του συγγραφέα από τα Λεχαινά, επιδιώκοντας κυρίως να σκιαγραφήσει το πολιτικό του στίγμα, που ορίζει και τη λογοτεχνία του. Ήταν ιδεολόγος και, όπως θα λέγαμε σήμερα, μεταρρυθμιστής, αφού υπερασπίστηκε την ιδέα μιας ριζικής αναμόρφωσης (κοινωνικής, πολιτικής, γλωσσικής, εκπαιδευτικής) που θα οδηγούσε το ελληνικό έθνος στο μεγαλείο του. Παθιασμένος ουτοπιστής, «αναρχικός», παρενέβαινε μόνο με τα κείμενά του, ως δημοκράτης, γράφοντας δηλαδή «για τον λαό» – και διώχθηκε γι’ αυτό. Σήμερα, η λογοτεχνία του, ως ο αποκρυσταλλωμένος λόγος της βιωμένης εμπειρίας του, διαβάζεται και ως φορέας της εμπειρίας του αλλά και ως καταλύτης πολιτικής σκέψης. [TBJ]