Στήλες
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΓράμμα από τη Ρωσία #11. Ένα απόγευμα με τον «Ταχυδρόμο της Ευρώπης»
Τον Ιανουάριο του 1802, ο τριανταπεντάχρονος τότε ιστορικός Νικολάι Καραμζίν ανέλαβε την ευθύνη έκδοσης ενός περιοδικού, το οποίο έμελλε να συμβολίζει την προσπάθεια της ρωσικής διανόησης να συνομιλήσει με την υπόλοιπη Ευρώπη ως ίσος προς ίσο, να βρουν τι τους ενώνει και να λειάνουν τις μεγάλες, έτσι κι αλλιώς, διαφορές που χωρίζουν τους δύο πολιτισμικούς αυτούς οργανισμούς: τον Ταχυδρόμο της Ευρώπης.
Γράμματα από τη Ρωσία #10. Το γεύμα.
Όπως ο άντρας είναι αληθινός στο μεθύσι του κι η γυναίκα στον οργασμό της, έτσι και για να καταλάβεις έναν άλλο λαό, θα πρέπει να ζήσεις μαζί του στιγμές πένθους και στιγμές χαράς. Μόνο σε τέτοιες στιγμές μπορείς να κρυφοκοιτάξεις στη μύχια τρυφερότητα, αλλά και το εκτυφλωτικό, πολλές φορές, καλειδοσκόπιο των αντιθέσεων που συναποτελούν τον Άλλον, είτε πρόκειται για πρόσωπο, είτε για κοινωνία - πολιτισμό.
Γράμμα από τη Ρωσία #9. Η νοσταλγία για τον homo sovieticus
Απέναντι σε ένα κλίμα νοσταλγίας κάποιας (όποιας) δεσποτείας, οι ρώσοι διανοούμενοι στέκονται όρθιοι, ατενίζοντας τα μολυβένια σύννεφα να συγκεντρώνονται και ξέρουν πως κάθε γενιά διανόησης έχει να προσφέρει το δικό της μερίδιο, τον δικό της κλήρο, στο μεγάλο γόνιμο χωράφι της ρωσικής πνευματικότητας, τον φάρο της ηθικής θυσίας και προσφοράς. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι η αποστολή τους είναι να υπερασπιστούν την ιστορία και την πατρίδα τους.
Γράμμα από τη Ρωσία #8. Πέντε σκηνές από τη ζωή της σημερινής Ρωσίας
Η Μόσχα και όλη η Ρωσία ετοιμάζονται για τις γιορτές. Χριστούγεννα θα κάνουν όταν εμείς γιορτάζουμε τα Φώτα. Την Πρωτοχρονιά όμως τη γιορτάζουν με όλη της την μεγαλοπρέπεια, ξεχνώντας προς στιγμή τις δυσκολίες της ζωής.
Γράμμα από τη Ρωσία #7. Η αφύπνιση της βαθιάς Ρωσίας
Οι άνθρωποι της Δύσης, στην πλειονότητά τους, έχουν μια απατηλή και εν πολλοίς στρεβλή εικόνα για τη Ρωσία. Είτε τη γνωρίζουν μέσα από τα έργα των μεγάλων κλασικών συγγραφέων της, όπως ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι, ο Λ. Τολστόι ή ο Α. Τσέχοφ, είτε από την επαφή που έχουν με την πόλη της Μόσχας και ιδίως με το ιστορικό κέντρο της. Αλλά η Ρωσία είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο, βαθύτερο και πολυπλοκότερο από μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα στο κέντρο της Μόσχας, παρά τη μεγάλη ιστορική και πολιτισμική σημασία που έχουν ως μνημεία αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, μουσείων, ιστορίας, φιλοσοφίας και τεχνών.
Γράμμα από τη Ρωσία #6. Μια λυρική παρεκτροπή
Στην αρχή του δρόμου του παλιού Αρμπάτ, ο οποίος τώρα πια είναι ο τουριστικός δρόμος της Μόσχας με εκατοντάδες πλανόδιους μικροπωλητές και καλλιτέχνες του δρόμου, έκανε πολύ κρύο. Χιόνιζε κι ένας παγωμένος αέρας ερχόταν από την πλευρά του ποταμού Μόσχοβα και του Κρεμλίνου.
Γράμμα από τη Ρωσία #5. Στο υπόγειο του Αντρέι Πλατόνοφ
Η Σίμπα, η τρίχρονη περσική γάτα, με κοίταξε απορημένη, βλέποντας να φοράω το βαρύ πανωφόρι μου και το σκούφο, προκειμένου να εγκαταλείψω τη ζεστασιά του σπιτιού και να βγω στο δρόμο.
Γράμμα από τη Ρωσία #4. Πίνοντας στη ρωσική ψυχή
Το μόνο που απομένει είναι η αποδοχή και η προσπάθεια κατανόησης αυτής της παράξενης, στα όρια της μεταφυσικής, ρωσικής ιδιοπροσωπίας. Η προσπάθεια αξίζει γιατί υπόσχεται ένα μεγάλο ταξίδι σε μια πλούσια πνευματική ενδοχώρα, με ενδιαφέρουσες συναντήσεις, γοητευτικές συζητήσεις, θυελλώδεις αντιπαραθέσεις και κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κρυστάλλινης βότκας.
Γράμμα από τη Ρωσία #3. Τσάι στου Δόκτορος Ζιβάγκο
Τρίτη μέρα στη Ρωσία, ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης επισκέπτεται τον τάφο και το σπίτι του Μπορίς Παστερνάκ. Πρώτη φορά πηγαίνει Έλληνας εκεί, του λένε οι κυρίες που το φροντίζουν...
Γράμμα από τη Ρωσία #2. Ούτε Κόκκινος, ούτε Λευκός. Έντιμος.
Οδοιπορικό στα περίχωρα της Μόσχας, μέχρι το σπίτι του συγγραφέα Μιχαήλ Πρίσβιν - που κατάφεραν να το σώσουν οι απόγονοί του, αν και είναι σε ειδυλλιακό σημείο και, συνεπώς, περιζήτητο από την τάξη των νεόπλουτων της νέας εποχής.