Λογοτεχνία

Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ, Ένας θάνατος στην οικογένεια (Ο αγώνας μου – Βιβλίο πρώτο), μετάφραση από τα νορβηγικά: Σωτήρης Σουλιώτης, Καστανιώτη, Αθήνα 2015, 543 σελ.

Karl Ove Knausgaard, Mystruggle (1,2,3), μετάφραση από τα νορβηγικά στα αγγλικά: DonBartlett, Vintage

Ένας απολογισμός για την αυτοβιογραφική αφήγηση του Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ, τους τρεις πρώτους τόμους του εξάτομου Αγώνα – και ένα εκδοτικό φαινόμενο με διεθνείς διαστάσεις. Αναδημοσίευση από το τχ. 60 του Books' Journal, Νοέμβριος 2015

Juan Gabriel Vásquez, Οι πληροφοριοδότες, μετάφραση από τα ισπανικά: Αχιλλέας Κυριακίδης, Ίκαρος, Αθήνα 2015, 400 σελ.

Το πρότυπο του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες είναι οι ανοιχτοί ορίζοντες. Αυτοί που ανοίγουν συγγραφείς, Περουβιανοί όπως ο Βάργκας Λιόσα, Αμερικανοί όπως ο Φιλιπ Ροθ, Γάλλοι όπως ο Φλωμπέρ. Που διευρύνονται, όπως μας είπε ο συγγραφέας, από την μουσική των Βρετανών Beatles, του Βέλγου Ζακ Μπρελ και τον Γερμανού Μπαχ. Εκείνος γράφει για την Κολομβία, είναι πολίτης του κόσμου, προτιμά τον Βάργκας Λιόσα από τον Μάρκες και είναι εναργής συνείδηση, πέρα από ταμπέλες και εξιδανικεύσεις. Τον συναντήσαμε στην Αθήνα, όπου βρέθηκε για να παρουσιάσει το βιβλίο του, Οι πληροφοριοδότες.

Nathaniel Philbrick, Στην καρδιά της θάλασσας, μετάφραση από τα αγγλικά: Κέλλυ Χονδροδήμα, Ωκεανίδα, Αθήνα 2002, β΄ έκδ. Αθήνα 2015, 383 σελ.

Το 1819, το φαλαινοθηρικό πλοίο Έσσεξ ξεκίνησε από το νησί Ναντάκετ της Μασαχουσέτης, στον Ατλαντικό, για το σύνηθες κυνήγι φαλαινών. Δεκαπέντε μήνες αργότερα, συνέβη κάτι που έως τότε ουδείς θεωρούσε ότι θα μπορούσε να συμβεί: μια εξαγριωμένη φάλαινα εμβόλισε και βύθισε το πλοίο. Οι είκοσι άντρες του πληρώματος πρόλαβαν να επιβιβαστούν σε τρεις μικρές βάρκες προκειμένου να σωθούν. Έπειτα από τρεις μήνες, μόνο οκτώ είχαν μείνει ζωντανοί... Η ιστορία που ενέπνευσε στον Χέρμαν Μέλβιλ τον Μόμπι-Ντικ και στον Έντγκαρ Άλαν Πόε την Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ, ειπώθηκε θαυμάσια από τον Ναθάνιελ Φίλμπρικ ενώ, σε λίγο, θα κυκλοφορήσει και σε ταινία, σε σκηνοθεσία Ρον Χάουαρντ – στην ελληνική αγορά θα αρχίσει να προβάλλεται την παραμονή της πρωτοχρονιάς... [ΤΒJ]

Δημοσθένης Παπαμάρκος, Γκιακ. Διηγήματα, Αντίποδες, Αθήνα 2015, 128 σελ.

Χρησιμοποιώντας την αρβανίτικη διάλεκτο, στην οποία «γκιακ» σημαίνει αδελφικό αίμα, εκδίκηση, βεντέτα, ο Δημοσθένης Παπαμάρκος συγκεντρώνει μια σειρά διηγήματα που ανακαλούν τη θηριωδία ιδίως του πολέμου. Οι ήρωές του, κατά κανόνα, ανήκουν στο ελληνικό εκστρατευτικό σώμα που επιτέθηκε στη Μικρά Ασία τα χρόνια πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή και προβαίνουν σε πράξεις εξαιρετικής ωμότητας. Τελικά, όσα δεν μπορεί συχνά να τεκμηριώσει με απόλυτη ακρίβεια η ιστορία, ελλείψει πρόσβασης στις πηγές, μπορεί να τα πει χάριν της θεμελιώδους ελευθερίας της η τέχνη της αφήγησης.

Αγγέλα Καστρινάκη, Και βέβαια αλλάζει! Αφήγημα για τη Μεταπολίτευση, Κίχλη, Αθήνα 2014, 264 σελ.

Είναι ένα μυθιστόρημα μαθητείας, που στηρίζεται στην προσωπική εμπειρία της συγγραφέως, μιας νεαρής μαθήτριας και, στη συνέχεια, φοιτήτριας, που πολιτικοποιείται την εποχή του Πολυτεχνείου και, γι’ αυτήν, η μεταπολίτευση δεν είναι η πομπώδης στράτευση σε μια Αριστερά «του χρέους» αλλά ένα ταξίδι μύησης στη ζωή – χαρούμενο, κεφάτο, δημιουργικό. Η Αγγέλα Καστρινάκη μετατρέπει σε λογοτεχνία τη μαρτυρία της για μια εποχή και για μια ιδιαίτερη πολιτική «νησίδα» της Αριστεράς, του Ρήγα Φεραίου, που έδωσε τη δυνατότητα στα μέλη του που δεν ασκούνταν στις ίντριγκες εξουσίας, να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν σε μια συνθήκη χαρούμενης γνώσης. [TBJ]

Manuel Mujica Lainez, Μπομάρτσο, μετάφραση: Ντίνα Σιδέρη, διώνη, Αθήνα 2001, 628 σελ.

Το Ιερό Δάσος (Sacro Bosco), όπως το ονόμασε ο δημιουργός του, ο Πιερ Φραντσέσκο Ορσίνι, ή το Πάρκο των Τεράτων (Parko dei Mostri), όπως αποκαλείται σήμερα, βρίσκεται στο Μπομάρτσο, μικρή πόλη στο Λάτσιο, 68 χιλιόμετρα από τη Ρώμη. Η περιοχή ήταν το κέντρο της αρχαίας Ετρουρίας και είναι γεμάτη από παράξενα ευρήματα των νεκροπόλεων των Ετρούσκων. Το όνομα της είναι παραφθορά του αρχαίου polyMartium και τον 16ο αιώνα αποτελούσε δουκάτο στην ιδιοκτησία κλάδου της ιστορικής ιταλικής οικογένειας Ορσίνι.

Αλέκος Παπαδάτος – Αβραάμ Κάουα – Annie di Donna, Δημοκρατία, Ίκαρος, Αθήνα 2015, 247 σελ. (το βιβλίο κυκλοφορεί από τις 2 Οκτωβρίου και στα ελληνικά)

Όπως και στο Logicomix, το παγκόσμιο μπεστ σέλερ που είχε σχεδιάσει ο Αλέκος Παπαδάτος, και στη Δημοκρατία, το καινούργιο εικονογραφημένο μυθιστόρημα που ολοκλήρωσε ο Παπαδάτος σε σνεργασία με τον σεναριογράφο Αβραάμ Κάουα, έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία ιδεών. Ο Δοξιάδης είχε στηρίξει την αφήγησή του στον Μπέρτραντ Ράσσελ, ο Κάουα επιλέγει ως αφηγητή της δικής του ιστορίας έναν νεαρό, τον Λέανδρο, που ενηλικιώνεται παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα: από την τυραννοκτονία μέχρι την άνοδο του Κλεισθένη, τις πρώτες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις του, το πνεύμα της χειραφέτησης που υπηρετούσαν και την υπεράσπιση του πνεύματος αυτού στη μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.). Αναδημοσίευση από το Books' Journal 58, Σεπτέμβριος 2015.

Μιχάλης Μοδινός, Τελευταία έξοδος Στυμφαλία. Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2014, 192 σελ.

Έτσι κι αλλιώς, η τελευταία έξοδος βρίσκεται μπροστά στον καθένα, κάποτε μάλιστα –δυνητικώς– και μπροστά σε μια εθνική κοινωνία, μεγαμακροπρόθεσμα δε και μπροστά στο ανθρώπινο είδος. Η πορεία προς αυτή την τριπλή έξοδο, ως ατομική απόφαση, ως εθνική προοπτική και ως ανθρωπολογικός κίνδυνος είναι η ιδέα του μυθιστορήματος Tελευταία έξοδος Στυμφαλία του Μιχάλη Μοδινού. Αναδημοσίευση από το Books' Journal, 52, Φεβρουάριος 2015.