Αμελέτητη δράση, απρόβλεπτη αντίδραση

• Αφύπνιση της Δύσης, η οποία, όπως έχει δείξει η Ιστορία, αντιδρά σκληρά όταν χρειαστεί, σε αντίθεση με την συνήθη αδράνειά της. Η δυτική κοινή γνώμη, μέσα σε ελάχιστες μέρες, έδειξε συμπαγή ανταπόκριση, εκδηλώνοντας εντυπωσιακή συμπαράσταση προς κοντά τρία εκατομμύρια ουκρανούς πρόσφυγες, ζητώντας οδυνηρές κυρώσεις κατά των εισβολέων, δημιουργώντας παγκόσμια ομοφωνία. Ξέσπασε ο συσσωρευμένος θυμός για τα προηγούμενα καμώματα της ρωσικής ηγεσίας, που ωρίμαζε επί χρόνια.
• Βραδυκίνητοι θεσμοί κινητοποιήθηκαν με εξαιρετική ταχύτητα και προχώρησαν σε ισχυρές ενέργειες.
• Οι σημαντικές πολιτικές αποκλίσεις μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης, από τη θέση (αποδίδεται στην Κοντολίζα Ράις) «τιμωρήστε τη Γαλλία, αγνοήστε τη Γερμανία, συγχωρήστε τη Ρωσία», μέχρι την επικίνδυνη ρητορική Τραμπ, αμβλύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό με τη συνετή διαχείριση Μπάιντεν που φαίνεται να αποκαθιστά ένα αρραγές μέτωπο.
• Η μεταστροφή της Γερμανίας, που φαίνεται να απομακρύνεται από τη χαλαρή θέση βιομηχανίας και Μέρκελ πως η Αμερική εξασφαλίζει την άμυνα, η Ρωσία την ενέργεια και η Κίνα την αγορά των προϊόντων. Ο έως τώρα «οικονομικός γίγαντας και πολιτικός νάνος» ίσως αναλάβει τις ευθύνες που αναλογούν για κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική της Ευρώπης.
• Η διάψευση του υποτιθέμενου αλάθητου των ρωσικών ενεργειών, όπως προέκυπτε από μια σειρά στρατιωτικών επεμβάσεων σε Συρία, Λιβύη, Καζακστάν κ.λπ.
• Η απότομη συνειδητοποίηση πως η ενεργειακή εξάρτηση από ξένες, ασταθείς ή εχθρικές αγορές είναι επίφοβη. Το ύψιστο αγαθό της ενέργειας καλύτερα να παράγεται εγχώρια, όπως γίνεται με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Πολλές χρόνιες λανθασμένες πολιτικές, υπό το φως των ραγδαίων εξελίξεων, μπαίνουν σε μικροσκόπιο κριτικής. Μήπως, μετά την κατάρρευση του Σιδηρού Παραπετάσματος και την ακύρωση των βίαιων κατακτήσεων του Στάλιν στο τέλος του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, θα έπρεπε η Ρωσία να είχε αντιμετωπισθεί διαφορετικά; Μήπως το ασφυκτικό στρίμωγμα μιας μεγάλης στρατιωτικής και πυρηνικής δύναμης ήταν απερίσκεπτο; Η πολιτιστική και η οικονομική συνεργασία και κάθε ήπιο μέσο είναι αποτελεσματικά εργαλεία για την προώθηση της ειρήνης. Μήπως η Δύση, με βάση τα άφθονα κοινά πολιτιστικά στοιχεία (λογοτεχνία, μουσική, χορός, κινηματογράφος κ.λπ.), θα έπρεπε να αναπτύξει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική όχι απομόνωσης αλλά σταδιακής ενσωμάτωσης αυτής της απέραντης χώρας στην ευρωπαϊκή οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα;

Σύμφωνα με τον Μπίσμαρκ: «Το μυστικό της διεθνούς πολιτικής είναι να κλείσεις μια καλή συμφωνία με τη Ρωσία».