web only

Το κόμμα της Αριστεράς έχει μεγαλοστέλεχος που θέλει στο όνομα του λαού να δέσει τη δημοκρατία, να της μάθει να φέρεται. Πείτε το παλαιοκομμουνιστή, πείτε το Χρυσαυγίτη, λίγη σημασία έχει. Μεθαύριο λοιπόν ή αντιμεθαύριο, μάλλον θα τον διαγράψει. Όμως αυτή δεν είναι μια απλή αποπομπή, κάποιου που τον πιάσαμε να παρανομεί.

Tο Ρολόι της Ημέρας της Αποκάλυψης, στις 22 Φεβρουαρίου 2023, μετακινήθηκε λίγο κοντύτερα στα μεσάνυχτα. Ήδη από τις αρχές του 2023 απείχε από αυτά μόνον 90 δευτερόλεπτα. Πρόκειται για το συμβολικό ρολόι των Ατομικών Επιστημόνων που από το 1947 μετράει το πόσο κοντά είμαστε σε έναν πυρηνικό πόλεμο ανάμεσα στις υπερδυνάμεις του πλανήτη, δηλαδή το τέλος του κόσμου. Τα τικ του είναι ετήσια, αλλά δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο από ένα τόσο βαρύνον γεγονός: ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, στη δίωρη ομιλία του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση επ’ ευκαιρία του ενός χρόνου από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, εκτόξευσε πολυάριθμες απειλές κατά των εχθρών του — πραγματικών και φανταστικών.

Πέθανε στις 20 Φεβρουαρίου 2023, στα Κύθηρα, σε ηλικία 84 ετών, ο ιστορικός Γιώργος Δερτιλής.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι· η προηγούμενη ήταν πριν από περίπου ένα χρόνο. Προς τιμήν του τότε, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, αμέσως μετά την κοινοποίηση της εικόνας του σχολίου, έδωσε εντολή στον αρμόδιο αντιδήμαρχο να πράξει τα δέοντα και να καθαριστεί η στοά. Εν προκειμένω, όμως, δεν είναι θέμα Δήμου. Ή τουλάχιστον, δεν είναι μόνο θέμα Δήμου. Πιθανόν είναι και θέμα Περιφέρειας, δεν το γνωρίζω.

Πέθανε  σε ηλικία 69 ετών, ο Μωυσής Ελισάφ, δήμαρχος Ιωαννίνων. πρόεδρος της Ισραηλιτικής κοινότητας της πόλης, γιατρός, διανοούμενος και, μεταξύ πολλών άλλων ενασχολήσεων, τακτικός συνεργάτης με κριτικά σημειώματα του Books' Journal. 

Ο Μωυσής Ελισάφ είχε γεννηθεί το 1954 στα Γιάννινα. Οι γονείς του είχαν καταφέρει να μη συλληφθούν από τους Γερμανούς που μετέφεραμ σχεδόν όλα τα μέλη της κοιότητας των Ρωμανιωτών Εβραίων των Ιωαννίνων στο Άουσβιτς.
Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εξειδικεύτηκε στην παθολογία.  Ήταν  καθηγητής παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος.

Η ιστορικός και δημοσιογράφος Ανν Απλμπάουμ αποκλειστικά στο Books’ Journal #139, που κυκλοφορεί, για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ένα χρόνο μετά.

Αγαπημένε Ρώσε φίλε μου

Σου γράφω ξανά, γιατί βλέπω την πατρίδα σου, τη Ρωσία, να έχει ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι μέσα στη νύχτα.

Υπάρχουν σταθερές στην πολιτική μας έναντι της Τουρκίας.

Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1970, μας είχε συνεπάρει ένα άλμπουμ του Θάνου Μικρούτσικου, με τον τίτλο Τροπάρια για φονιάδες, σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, ο οποίος (Μικρούτσικος) ήδη είχε διεμβολίσει την «Αγία Τριάδα Χατζηδάκια’μ, Θουδουράκια’μ», που «τρώγαν και πίναν παρέα πια με τον Νιόνιο», που και αυτός, με τη σειρά του, είχε βγάλει ίσως το καλύτερο μέχρι τότε άλμπουμ του, τα 10 χρόνια κομμάτια. Οι Κνίτες, που, όταν δεν κυνηγούσαν στις σχολές ΑΑΣΠΕδες και ΠΠΣΠήδες, αρχικά είχαν ενθουσιαστεί με τα Πολιτικά τραγούδια του μαθηματικού από την Πάτρα (και αδελφού του «τηλεοπτικού» Ανδρέα, αλλά και Παναθηναϊκού!, που συνεργάστηκε και με τον Μανώλη Ρασούλη, να τα λέμε όλα), κάπου είχαν όμως δυσανασχετήσει με ένα τραγούδι, για τον «Νίκο Πλουμπίδη», καθώς έκανε παρέα στη Ρόζα Λούξεμπουργκ και στον Κώστα Καρυωτάκη της «Πρέβεζας και του Κιλκίς», για τους γνωστούς και ευνόητους λόγους (ο οποίος, σύμφωνα με τους συντρόφους, για να μην ξεχνιόμαστε, ήταν «πράκτορας και ζούσε στις ΗΠΑ με τα χρήματα της προδοσίας»).

Δεν νομίζω ότι θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε τις λέξεις για τον πόνο αυτών των ημερών. Για όσα τώρα μας ξεπερνούν. Γιατί δεν είναι μόνο ο θάνατος, τελικά, το απέραντο μυστήριο: είναι η τυχαιότητα της φρίκης που μπορεί ανά πάσα στιγμή να πέσει πάνω μας. Πάνω σε όλους μας. Να οι λέξεις που αναπηδούν από τις οθόνες μας κοιτώντας τις απίστευτες εικόνες καταστροφής: αυτό μπορεί να συμβεί σε όλους μας. Και ποιος φταίει; Ένας τιμωρός ή αδιάφορος ή ανύπαρκτος θεός; Μια εκδικητική φύση; Μια αυτοκαταστροφική ανθρωπότητα; Ας απαντήσουμε καταπώς νομίζουμε – ή και καθόλου, γιατί μάλλον απάντηση δεν υπάρχει.