Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου 2016

Υπάρχει ένα κενό ακτιβισμού λοιπόν τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει την κυβέρνηση και αγοράζει κιλίμια στην Τεχεράνη. Και ποιος θα το καταλάβει αυτό το κενό ακτιβισμού; Θα το καταλάβει η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, αυτοί οι οπλισμένοι μπράβοι της νύχτας. Και στα hotspots των απελπισμένων ιερών ξένων, και στα μπλόκα των μεγαλοαγροτών και παρακαλοταϊσμένων τσιφλικάδων, και στις υπό κατάληψη Εφορείες, και παντού. Οι πελάτες από κάτω δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τις διαφορές, όσες κι αν είναι αυτές. Ούτε που τους νοιάζει να τις καταλάβουν. Μα κυρίως: δεν είναι σε θέση, είναι κουτοί και αδιαμόρφωτοι. Και πονηρούληδες. Ο εθνικισμός (αυτά τα περί περηφάνιας και αξιοπρέπειας του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ και άλλα τέτοια βρομερά μουσολινικά που τάιζε συνοδεία δακρύων και τρεμάμενης παπανδρεϊκής φωνούλας ο Τσίπρας στους αδιαμόρφωτους νόες του πόπολου) είναι καβούρι που πάει λοξά-λοξά, πάει ύπουλα, και δαγκάνει απρόβλεπτα. Και δεν έχει άκρα: είναι ένας και μοναδικός, και γεννά μίσος για το πολίτευμα και για τους πολίτες. Γεννά κατάλυση των θεσμών, χούντες και παρακμή: γεννά φτώχεια — παντού. Και γεννά πόνο και αίμα. Πάντα, χωρίς εξαιρέσεις. Η Δημοκρατία, βέβαια, πάντα κατισχύει στο τέλος διά της φοβεράς βίας των όπλων της. Αλλά ματώνει μέχρι τότε από το φοβερό καβούρι, που πάει λοξά-λοξά, που πάει ύπουλα, και που δαγκάνει απρόβλεπτα. Και, κυρίως: πριν την αντεπίθεσή της, παίρνει να του μοιάζει. [§] Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε με τη φωτιά, και θα καούμε μαζί του.