Σύνδεση συνδρομητών

Πολιτική

Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέτας


Κώστας Σημίτης, Δρόμοι ζωής, Πόλις, Αθήνα 2015, 649 σελ. 

 

Από τα Πατήσια στο Κολωνάκι, από μια στερημένη παιδική ηλικία προσανατολισμένη στη γνώση στην πρωθυπουργία της Ελλάδας και στην καθοριστική συμβολή στην ευρωπαϊκή πορεία της. Το νέο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Κώστα Σημίτη, αφηγηματικά γοητευτικό και πολιτικά ειλικρινές, δίνει ανάγλυφη τη φυσιογνωμία ενός ιδεολόγου πολιτικού ο οποίος αρνήθηκε το σύστημα στο οποίο η κοινωνική ειρήνη εξασφαλίζεται με κρατικές παροχές κι η εξουσία των κομμάτων οφείλεται στην εκ μέρους τους παροχή προστασίας και χρημάτων. Πέτυχε πολλά, αλλά η δυσμενής πορεία της χώρας απαιτεί έναν αναστοχασμό. Τι έχει μείνει, άραγε, από το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα του Σημίτη; Και γιατί κέρδισαν ο λαϊκισμός και το πελατειακό κράτος, εις βάρος της κοινωνίας; [ΤΒJ]

22 Φεβρουαρίου 2016

Στις 24 Ιανουαρίου 2012, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος παρασύρθηκε από μηχανάκι στη διάρκεια του γυρίσματος της ταινίας του Η άλλη θάλασσα. Το ίδιο βράδυ, ο σκηνοθέτης πέθανε. Με παγκόσμια απήχηση και ένα ιδιαίτερο, αναγνωρίσιμο προσωπικό γλωσσικό ιδίωμα, είχε προλάβει να γυρίσει πολλές ταινίες κεντρικό θέμα των οποίων ήταν τα ιστορικά συμβάντα – όχι ως αναπαραστάσεις αλλά ως ποιητική. Μάλλον ασυνείδητα, η ποίηση του αγγελοπουλικού έργου έγινε η επίσημη αισθητική της μεταπολίτευσης. Κι αυτό, προφανώς, έχει τη σημασία του. Επετειακή αναδημοσίευση από το Books’ Journal 18, Απρίλιος 2012.

24 Ιανουαρίου 2016

Αριστερά και δικαιοσύνη

Παναγιώτης Μαντζούφας

Jean-Fabien SpitzΓιατί πρέπει να αγωνιζόμαστε κατά των ανισοτήτων;, μετάφραση από τα γαλλικά: Μαγδαληνή Τσεβρένη Πόλις, Αθήνα 2015, 154 σελ.

 

Όσοι έχουν ευνοηθεί χωρίς να είναι «κληρονόμοι», να έχουν προνομιούχο κοινωνική προέλευση ή να είναι μέλη μιας κυρίαρχης τάξης προς την οποία οι οικονομικοί θεσμοί κατευθύνουν τους πόρους, έχουν ευθύνη και οφείλουν να συμβάλλουν στους θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης, όχι διότι τα πλεονεκτήματα που διαθέτουν είναι προϊόντα αδικίας, αλλά διότι ως μέλη της ίδιας κοινότητας δεσμεύονται να συνεισφέρουν στην ικανοποίηση των βασικών αναγκών των λιγότερο ευνοημένων από την τύχη. Ο Ζαν-Φαμπιάν Σπιτζ επαναφέρει τη συζήτηση στην έννοια της δικαιοσύνης.

23 Ιανουαρίου 2016

Σώτη Τριανταφύλλου, Πλουραλισμός, Πολυπολιτισμικότητα, Ενσωμάτωση, Αφομοίωση. Σημειώσεις για τη Σύγχρονη Ανοιχτή Κοινωνία, Πατάκη, Αθήνα 2015, 366 σελ.

 

Είναι η πολυπολιτισμικότητα πρόβλημα για τις δυτικές κοινωνίες; Μπορεί οι κλειστές πολιτιστικές κοινότητες, που διεκδικούν (ή σιωπηλά κατακτούν) την εξαίρεση από τους γενικούς νόμους των λαϊκών κρατών, να ενθαρρύνουν βίαιους εχθρούς εναντίον του δυτικού τρόπου ζωής και της κουλτούρας της ανοχής; Επιβεβαιώνει η δολοφονική επίθεση των ακραίων ισλαμιστών στο Παρίσι την πλήρη αποτυχία της πολυπολιτισμικότητα; Αντί να προσπαθήσει η Δύση να επιβάλει τις αρχές, τις αξίες και τους νόμους της στους μετανάστες, προκειμένου να τους αφομοιώσει, είναι πρόθυμη να απαρνηθεί το κράτος δικαίου και την πολιτισμική της παράδοση; Τα ερωτήματα αυτά τίθενται και, με επάρκεια, απαντώνται από τη Σώτη Τριανταφύλλου, σε ένα βιβλίο που ήδη πολεμάται από οπαδούς της πολιτικής ορθότητας ή μιας δεδομένης αριστερής κοινοτοπίας. [ΤΒJ]

07 Ιανουαρίου 2016

Η ελληνική κρίση και η κοινωνία των πολιτών

Χρήστος Α. Φραγκονικολόπουλος

Jennifer Clarke, Asteris Houliaras & Dimitris Sotiropoulos (επιμ.),  Austerity and the Third Sector in Greece: Civil Society at the European Frontline, Ashgate Publishing, 2015, 251 σελ.

 

Από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ο ενδιάμεσος χώρος μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων, η κοινωνία των πολιτών, γνωρίζει σταδιακή ανάπτυξη στην Ελλάδα.  Πώς όμως αυτή επηρεάστηκε από την οικονομική κρίση; Οι Clarke, Χουλιάρας και Σωτηρόπουλος αναλύουν την ελληνική κοινωνία των πολιτών πριν και μετά το 2009, ξεδιπλώνοντας τη διαδρομή πρόσφατων κοινωνικών κινημάτων και ακτιβισμού από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος. Αναδημοσίευση από το τεύχος 60 του Books' Journal, Νοέμβριος 2015.

29 Δεκεμβρίου 2015

Γιώργος Κασιμέρης, Ακραία φαινόμενα διαρκείας. Βία και τρομοκρατία στη Μεταπολίτευση, μετάφραση από τα αγγλικά: Αντώνης Καλοκύρης, Καστανιώτη, Αθήνα 2015, 250 σελ.

Η δολοφονική δράση για περισσότερα από 25 χρόνια της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη γίνεται αντικείμενο μιας ενδιαφέρουσας μελέτης. Το νέο που κομίζει στην έρευνα είναι η ανίχνευση των προσωπικών διαδρομών κάποιων εκ των πρωταγωνιστών που ενεπλάκησαν. Ωστόσο, κάποια άλλα ζητήματα αδυνατίζουν όταν τα προσεγγίζεις επικαλούμενος την ουδετερότητα: η βία στο όνομα της πολιτικής, π.χ., δεν είναι χρήσιμη σε μια δημοκρατία. To κείμενο αναδημοσιεύεται από το τεύχος 56, με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Μπακογιάννη από τους τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη.

04 Σεπτεμβρίου 2015

Οι δύο δημοκρατίες

Νικόλας Σεβαστάκης

Υπάρχει ως γνωστόν μια παλαιά γραμμή κατάκρισης της δημοκρατίας και των δημοκρατικών ατόμων. Στο στόχαστρο βρέθηκε η «υπερβολικά χαλαρή» κατάσταση των κοινωνικών ηθών κι άλλοτε πάλι μια καταστροφική για τις πολιτικές και πνευματικές ιεραρχίες, συνθήκη.  Ο γάλλος ριζοσπάστης φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ ισχυρίζεται πως από τους πλατωνικούς διαλόγους μέχρι τους σύγχρονους διανοητές που εξοργίζονται με την ασυδοσία των επιθυμιών, το βλέμμα των ελίτ διαμορφώνεται κατά βάση ως μίσος για τη δημοκρατία[1]. Υιοθετώντας διάφορα λεξιλόγια κατάκρισης –διατείνεται ο Ρανσιέρ– οι ελίτ αμφισβητούν τις εμπειρίες και τους τρόπους πρακτικής χειραφέτησης των απλών και καθημερινών ανθρώπων.

24 Ιουνίου 2015

Τα ευεργετικά Μνημόνια

Θάνος Σκούρας

 Γρηγόρης Θ. Παπανίκος, Η Οικονομική Κρίση της Ελλάδος. Μία Ταξική Ανάλυση Υπέρ των Μνημονίων, Αθηναϊκό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Έρευνας, Αθήνα 2014

 

Τα μνημόνια, όχι μόνο δεν είναι καταστρεπτικά αλλά αντίθετα, ακριβώς επειδή στρέφονται ενάντια στα παρασιτικά στρώματα της κοινωνίας, είναι ευεργετικά για την ελληνική οικονομία. Η συνέχιση των μνημονίων είναι απολύτως απαραίτητη για την εξαφάνιση του παρασιτισμού και την εργατικοποίηση αυτών των κοινωνικών στρωμάτων. Επομένως, αν η Aριστερά δεν είχε διαβρωθεί από τα στρώματα του παρασιτισμού και της προσοδοθηρίας, θα έπρεπε να παλεύει για πιό «σκληρά» μνημόνια, μέσα στο πλαίσιο πάντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. [Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 55, Μάιος 2015]

 

24 Ιουνίου 2015

Το κείμενο που ακολουθεί, δημοσιεύθηκε στιο τχ. 52 του Books' Journal, Φεβρουάριος 2015, στον φάκελο για τον ισλαμοφασισμό και το επεισόδιο Charlie Hebdo. Εκτός των άλλων, είναι μια πολύ κατατοπιστική μαρτυρία για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε η ελληνική κοινωνία το επεισόδιο Σρεμπρένιτσα...

20 Ιουνίου 2015

Thomas Piketty, Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα, μετάφραση από τα γαλλικά: Ελίζα Παπαδάκη, Πόλις, Αθήνα 2014, 744 σελ.

Το Κεφάλαιο του Τομά Πικεττύ[1] είναι η τρίτη καταφατική απάντηση που έχει δοθεί από τη δεκαετία του 1930 στο ερώτημα αν μπορεί να σωθεί ο καπιταλισμός. Ωστόσο, πίσω από το θεωρητικό οπλοστάσιο του γάλλου οικονομολόγου κρύβεται ένα σημαντικό δίλημμα, ένα δίλημμα ανάμεσα στον καπιταλισμό και τη δημοκρατία. Και παρ’ όλο που ο Πικεττύ κάνει ό,τι μπορεί για να υποστηρίξει ότι αυτό το δίλημμα δεν είναι εξαντλητικό όλων των πολιτικών δυνατοτήτων, οι προσπάθειές του είναι ανεπιτυχείς… Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 51, Ιανουάριος 2015. 

18 Ιουνίου 2015
Σελίδα 9 από 10