Χειμάρα 1947

Η πολύνεκρη σύγκρουση δυο τρένων στα Τέμπη, αργά τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023, θα είναι λάθος αν αντιμετωπιστεί σαν μια ατυχία, σαν ένα δυστύχημα που απλώς αρκεί να το προσπεράσουμε. Για να κατανοήσουμε την κοινωνική λειτουργία τέτοιας εμβέλειας δυστυχημάτων θα ανατρέξουμε, μέσω της κριτικής της Χαριτίνης Καρακωστάκη, στο πολύ σημαντικό βιβλίο του Παναγή Παναγιωτόπουλου, Τεχνολογικές καταστροφές και πολιτικές του κινδύνου. Παλινδρομήσεις του κοινωνικού εκσυγχρονισμού στην Ελλάδα 1947-2000, Πόλις, Αθήνα 2013, που είχε δημοσιευτεί στο Books' Journal #29 του Μαρτίου 2013.  Ο Παναγιωτόπουλος προσεγγίζει δυστυχήματα που συντάραξαν την Ελλάδα, καθένα από τα οποία είναι μία στιγμή κατά την οποία τα άτομα και η ελληνική κοινωνία αναμετριούνται με τους κινδύνους και έρχονται αντιμέτωποι με οριακές συνθήκες της ανθρώπινης κατάστασης: τον αναπάντεχο θάνατο σε καιρό ειρήνης, τον αναίτιο τραυματισμό σε στιγμή σχόλης και την υπαρξιακή αγωνία σε ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον. Κάτι ανάλογο με το οδυνηρό δυστύχημα των τρένων, που εκτός από τους θανάτους και τους τραυματισμούς που επέφερε, θα έχει και οδυνηρές επιπτώσεις διαρκείας αφού η ελληνική κοινωνία ήδη το εισπράττει ως μείζον τραύμα. [TBJ]