ΑΝΕΛ

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν κυβέρνησε τη χώρα· την υπέβαλε σε πειράματα ψευδαισθήσεων. Η επιμονή του στο πολιτικό ψεύδος, η μεθοδική κατασκευή ενός παραμυθιού «αντίστασης» και η θρασύτατη αντιστροφή της πραγματικότητας δεν αποτελούν απλώς δείγμα ανευθυνότητας. Αποτυπώνουν έναν ηγέτη αμετανόητο, αδίστακτο, επικίνδυνα αμόρφωτο και βαθύτατα ανήθικο, τόσο στη σκέψη όσο και στην πράξη.

«Η εβδομάδα που μεσολάβησε ανάμεσα στην εξαγγελία του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 και την υλοποίησή του ήταν, μακράν, η πλέον εφιαλτική που έχω ζήσει έως σήμερα. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο θεώρησα σκόπιμο να προσπαθήσω να ανασυνθέσω βιωματικά τα όσα διαδραματίστηκαν, με την ελπίδα, αλλά όχι και με τη βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να συμβούν ξανά». Μια μαρτυρία για το πιο κρίσιμο επταήμερο της πρόσφατης ιστορίας μας που θυμίζει το ζόφο μιας εποχής που φαινόταν ότι η Ελλάδα θα καταστραφεί. Επετειακή αναδημοσίευση από το σάιτ του Books’ Journal.

Το πρώτο τεύχος του Books' Journal μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015 και το σχηματισμό κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ και με τον Πάνο Καμμένο κυβερνητικό εταίρο, το τχ. #52 (Φεβρουάριος 2015), κυκλοφόρησε με εξώφυλλο ένα στίχο του Καβάφη από το ποίημα «Σοφοί δε προσιόντων»: «Εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί». Ήταν ο τίτλος και η παραπομπή από το κομμάτι του Πέτρου Παπασαραντόπουλου, που επισήμαινε τα χαρακτηριστικά της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και κατέγραφε τους φόβους του γι' αυτήν, φόβοι που επιβεβαιώθηκαν όλοι. Ανάμεσα σε πολλές επισημάνσεις, ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος μιλούσε και για την υπερπατριωτική Αριστερά, τη φιλορωσική συνιστώσα της τότε κυβέρνησης που ήταν εδραία, κυρίαρχη, και εκτός των άλλων εκπροσωπούνταν από τον κορυφαίο υπουργό Εξωτερικών, τον Νίκο Κοτζιά. Δημοσιεύουμε το απόσπασμα με τις επισημάνσεις του συνεργάτη μας, και στη συνέχεια ολόκληρο το κείμενό του, ενδεικτικό της περιπέτειας στην οποία έμπαινε η Ελλάδα - αλλά και της φιλορωσικής κατεύθυνσης που είναι κυρίαρχη στην ελληνική Αριστερά, όχι μόνο στο ΚΚΕ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κείμενο βοηθάει να κατανοήσουμε τη σημερινή στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αλλά και να αποτιμήσουμε τις ειδήσεις που ήδη κυκλοφορούν για την οργανωμένη απόπειρα διείσδυσης στα ελληνικά ΜΜΕ και στην ελληνική πολιτική και οικονομική ζωή της ρωσικής προπαγάνδας και των συμφερόντων που αυτή εξυπηρετεί.   

Το πρόσωπο που γνωρίζει ο Νίκος Κοτζιάς και συναντάται με τη Χρυσή Αυγή

Το κείμενο του Δημήτρη Π. Τριανταφυλλίδη που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο τεύχος #52 του Books’ Journal (Φεβρουάριος 2015), το πρώτο τεύχος με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αναφερόταν στην επίσκεψη στην Ελλάδα, σε ανύποπτο χρόνο, του Αλεξάντρ Ντούγκιν, και στη διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, σε μάθημα του Νίκο Κοτζιά, ήδη υπουργού Εξωτερικών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η ιδεολογική και πολιτική σχέση του οποίου με τον Ντούγκιν, ιδεολογικό εκφραστή του Πούτιν, ακόμα παραμένει μυστηριώδης. Αναδημοσιεύουμε το κείμενο εκείνο, επειδή αυτές τις ημέρες θα ακούσουμε συχνά το όνομα αυτού του ανθρώπου (ιδεολογικά συγγενούς με τον περίφημο Μαλοφέγεφ που προσπαθούσε να φτιάξει τηλεόραση που να προβάλει τη ρωσική οπτική με τον Κώστα Βαξεβάνη), εκτός των άλλων θεωρητικού του ρωσικού αντιδυτικισμού και της υπονόμευσης του δημοκρατικού μοντέλου του δυτικού κόσμου.