web only

Ο Αντόνιο Σκάρμετα, ο λιγότερο ίσως συμβατικός Χιλιανός από όλους τους ομοτέχνους του, ο απαράμιλλος για την αισιοδοξία του, την αμεσότητά του και το χιούμορ συγγραφέας, πέθανε στα 84 του χρόνια.

Το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2024 απονεμήθηκε, σύμφωνα με ανακοίνωση της Επιτροπής, στη λογοτέχνη από τη Νότια Κορέα, Χαν Κανγκ, που γεννήθηκε το 1970, «για τη βαθιά ποιητική της πρόζα που αναμετράται με ιστορικά τραύματα και εκθέτει το εύθραυστο της ανθρώπινης ζωής».

Ο Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, ποιητής και συγγραφέας από την Καβάλα, ο γενέθλιος τόπος του οποίου συχνά διαρρέει το έργο του, δεν κινείται πλέον ανάμεσά μας. Όπως πληροφορούμαστε από ανακοίνωση της οικογένειάς του, πέθανε στις 10 Σεπτεμβρίου 2024, σε ηλικία 89 χρόνων.

Εκτός εάν συμβεί κάτι δραματικό από σήμερα μέχρι τη φθινοπωρινή ισημερία της 21ης Σεπτεμβρίου, το φετινό καλοκαίρι θα περάσει στα πολιτικά χρονικά ως το καλοκαίρι που αποσύρθηκε από την κούρσα για την προεδρία των ΗΠΑ ο Τζο Μπάιντεν. Το μοναδικό αυτό πολιτικό γεγονός αποτέλεσε τεκτονικό σεισμό στη μάχη για τον Λευκό Οίκο και υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να ανατρέψει το διαφαινόμενο μέχρι τον Ιούνιο αποτέλεσμα οδηγώντας στην αμερικανική προεδρία μια μαύρη γυναίκα πολιτικό.

Στέφανος Π. Παπαγεωργίου, O δημόσιος και ιδιωτικός βίος του Στρατηγού Βάσου Μπράγιοβιτς-Μαυροβουνιώτη 1797-1847. Ένας νοτιοσλάβος οπλαρχηγός στην υπηρεσία της Υψηλής Πύλης, της Ελληνικής Επανάστασης και του Βασιλείου της Ελλάδας, Παπαζήση, Αθήνα 2024, 474 σελ.

«Συνιστούσε τυπική περί­πτω­ση βαλκάνιου άτα­κτου πο­λε­μιστή. Δεν είχε, βέ­βαια, γνώσεις µοντέρνας στρατιωτικής τέχνης αλ­λά διέ­θετε µεγάλη εμπειρία στις συγ­κρούσεις της επαναστατικής πε­ριόδου […]· περαιτέρω συγ­κέντρωνε στο πρό­σωπό του όλες εκείνες τις απαραίτητες δεξιό­τητες που τον ανέ­δειξαν ως η­γέ­τη ατάκτων πολε­µι­στών: ισχυ­ρή προσωπικότητα, δυνατότητα επι­βολής στους καθ’ έξιν απεί­θαρχους άνδρες του, θάρρος αλλά και σύ­νεση». Ο Στέφανος Π. Παπαγεωργίου ανασυνθέτει τη ζωή και τη δράση ενός ήρωα της ελληνικής Επανάστασης του 1821, από το Μαυροβούνιο, του Βάσου Μπράγιοβιτς-Μαυροβουνιώτη.

Είναι του Χάρβαρντ, του Γέιλ, της Οξφόρδης, της Σορβόννης, του ΜΙΤ. E, και λοιπόν; Επειδή σπούδασε ή διδάσκει σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, αυτό τον εξαγνίζει, τον κάνει Übermensch και του δίνει το δικαίωμα να μιλάει σαν αυθεντία επί παντός επιστητού, από τις ανθρώπινες σχέσεις μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες και τη διαφορετικότητα; Ποιος φυσικός νόμος το ορίζει αυτό;

Ποιητική και πολιτική δικαιοσύνη

Ο Βενιανάκης ήταν ερασιτέχνης ερευνητής της ιστορίας, αν όμως διαβάσει κανείς τα βιβλία του αποδεικνύεται παθιασμένος και μεθοδικός. Η γραφή του έχει λογοτεχνικό ύφος, διαβάζεται δηλαδή με ευχαρίστηση ενώ χειρίζεται τις αφηγηματικές εκκρεμότητες με επιδεξιότητα, παράγοντας σασπένς. Έγραψε τρία βιβλία για τον δωσιλογισμό στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και για τους βασικούς εκπροσώπους του, όλα στηριγμένα σε πηγές και αρχεία, εμπλουτίζοντας τη σχετική (φτωχή) βιβλιογραφία. Πέθανε στις 19 Ιουλίου 2024, σε ηλικία 59 ετών.

Υπάρχουν ορισμένοι συμπολίτες μας οι οποίοι αναφερόμενοι σε κυβερνήσεις, σε πολιτικές και σε κόμματα χρησιμοποιούν τις φθαρμένες ετικέτες της «Δεξιάς» και της «Αριστεράς». Βάζουν στο ίδιο «αριστερό» καλάθι τον σοσιαλδημοκράτη Κιρ Στάρμερ και τον ριζοσπάστη λαϊκιστή Ζαν-Λυκ Μελανσόν· και στο «δεξί» καλάθι τον φιλελεύθερο Εμμανουέλ Μακρόν και τον δικτατορικό Βίκτορ Όρμπαν. Επιπλέον, θαρρούν ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις «δεξιότητας» και «αριστερότητας». Διαθέτουν –νομίζουν– κάποιον μπούσουλα, κάποιον τρόπο προσμέτρησης και τοποθετούν με περίσσια άνεση κάποιο πρόσωπο ή κάποια πολιτική σε μια κλίμακα, ένα εννοιολογικό continuum «Αριστεράς» - «Δεξιάς».