Ρωσία

Η υιοθέτηση, περιέργως, από την Ουάσιγκτον ενός βασικού αιτήματος του Κρεμλίνου βασίζεται σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες.

Πέρα από τα στρατιωτικά μέσα διεξαγωγής του πολέμου της, η Μόσχα χρησιμοποιεί ένα ψευδοδημοκρατικό επιχείρημα για να συγκεντρώσει διεθνή υποστήριξη προκειμένου να επιτύχει την εσωτερική αποσταθεροποίηση της Ουκρανίας.

Στις 16 Φεβρουαρίου συμπληρώ[θηκε] ένας χρόνος από το θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι, μάρτυρα της ελευθερίας, στις ρωσικές φυλακές. Ο Ναβάλνι ήταν ο γνωστότερος και χαρισματικότερος πολιτικός τής αντιπολίτευσης στην πουτινική Ρωσία κατά τη δεκαετία του 2010 και μέχρι το θάνατό του. Είχε εκτοπιστεί δύο μόλις μήνες νωρίτερα σε μια σκληρή φυλακή στον Αρκτικό Βορρά, για ν’ απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από τα μάτια της κοινής γνώμης. Εξέτιε πολυετή ποινή φυλάκισης με κατασκευασμένες κατηγορίες, στην πραγματικότητα για τον απλό λόγο ότι εναντιώθηκε στον τύραννο. Όπως φαίνεται, η φυλάκισή του δεν αρκούσε στον αποχαλινωμένο πια δικτάτορα. Όλα δείχνουν ότι ο Ναβάλνι δολοφονήθηκε είτε έμμεσα, λόγω των σκληρών συνθηκών και της παραμέλησης, είτε και άμεσα, κατ’ εντολήν του Πούτιν.

Ο λεγόμενος δυτικός κόσμος, ο οποίος grosso modo αποτελείται από την Ευρώπη (χωρίς τη Ρωσία, η οποία δυστυχώς, παρότι ευρωπαϊκή χώρα και λαός, από πάντα ακολουθούσε δικό της ξεχωριστό δρόμο) και τις πρώην αποικίες της, ΗΠΑ και Αυστραλία, αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί, τελευταία όμως όχι χωρίς προβλήματα, την πρωτοπορία της ανθρωπότητας τόσο από άποψη (αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής) δημοκρατίας και ελευθεριών, όσο και οικονομικού πλούτου και παραγωγής (και εμπορίας) κάθε είδους πολιτισμού ως ξεχωριστού και διακεκριμένου αγαθού.

H όχι και τόσο ανέφελη σχέση μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου, που βύθισε σε ανασφάλεια όχι μόνο την ηγεσία της Ουκρανίας αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη,  είναι απλώς μία από τις πολλές ενδείξεις ότι η τρέχουσα αλλαγή του διεθνούς συστήματος, που συντελείται μετά την ανάληψη της αμερικανικής ηγεσίας από τον Ντόναλντ Τραμπ, έχει συνέπειες. Όπως εξηγεί στη διαδικτυακή έκδοσή μας (booksjournal.gr) ο συνεργάτης μας, καθηγητής Andreas Umland, «οι αμερικανο-ουκρανικές εντάσεις μπορεί να συνεχιστούν, να υποχωρήσουν ή να αυξηθούν ακόμη περισσότερο. Είναι ήδη σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, υπό την κυριαρχία του κινήματος MAGA, δεν θα υποστηρίζουν πλέον την παγκόσμια τάξη που προέκυψε ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης του φασιστικού άξονα το 1943-1945, των υπερπόντιων αυτοκρατοριών τη δεκαετία 1940-1960 και της σοβιετορωσικής χερσαίας αυτοκρατορίας το 1989-1991».

Από την Ιταλία της Αναγέννησης στην αυλή της Μόσχας

Για τους Βυζαντινούς  Έλληνες, ευγενείς ή λόγιους, που, τα χρόνια πριν και μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης αναζήτησαν καταφύγιο στην Ιταλία, και για τη ζωή τους εκεί, γνωρίζουμε κάποια πράγματα. Για εκείνους όμως που, στα τέλη του 15ου αιώνα, μετακινήθηκαν από την Ιταλία της Αναγέννησης στη Μοσχοβία και συμμετείχαν ενεργά στα τεκταινόμενα στην υπό διαμόρφωση ακόμα Ρωσία δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα. Κι όμως, για μια σύντομη περίοδο, ανάμεσα στο τελευταίο τέταρτο του 15ου και το πρώτο του 16ου αιώνα, υπήρξε στην αυλή της Μόσχας, της πρωτεύουσας του μόνου σημαντικού ορθόδοξου κράτους που παρέμενε ακόμα ελεύθερο, αισθητή «ελληνική» παρουσία, μια ομάδα Βυζαντινών «Ελλήνων» –οι τελευταίοι του είδους– που έπαιξαν κάποιο ρόλο στην πολιτική, εκκλησιαστική και πολιτισμική ζωή και εξέλιξη της Ρωσίας.

Πώς θα διατηρηθεί η διεθνής σταθερότητα καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες υποχωρούν από την παγκόσμια δικαιική τάξη που βασίζεται σε κανόνες;

Πώς η Ρωσία υπονομεύει το καθεστώς μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων

Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζουν εν μέρει με την Ουκρανία πριν από δεκαπέντε χρόνια.

Πώς η Ρωσία εκμεταλλεύεται την 80ή επέτειο της Διάσκεψης Ειρήνης της Κριμαίας

Ένα αφήγημα για την αναγκαιότητα μιας νέας διαίρεσης του κόσμου μεταξύ της Ρωσίας, της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών προωθείται ενεργά από τη ρωσική κυβέρνηση και την κρατική προπαγάνδα, με αφορμή την επέτειο της Διάσκεψης της Γιάλτας του 1945.