Πέτρος Παπασαραντόπουλος

Η Ειδομένη είναι μια ιστορία μεγάλης εθνικής ντροπής. Η συγκυρία, ωστόσο, αναδεικνύει δύο μείζονα θέματα, τα οποία αίρονται πάνω ακόμα και από αυτή την ανθρωπιστική τραγωδία που συμβαίνει εκεί: ποιοι είναι αυτοί οι «αλληλέγγυοι» και ποιος είναι, εν τέλει, ο ρόλος του κράτους; [ΤΒJ]

Μια πρώτη, εν θερμώ, αλλά δίκαιη αντίδραση στην προπαγανδιστική εμφάνιση και ομιλία του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησε σε επιδείνωση όλων των δεικτών, ένα δημοψήφισμα, capital controls στις τράπεζες, καταγγελίες για πραξικόπημα και αλλαγή καθεστώτος και, γενικώς, στην περαιτερω απαξίωση μιας δηωμένης χώρας.

Πέρα από την ασυναρτησία, την παράνοια και τον ανορθολογισμό, που έχουν επικαλύψει τη χώρα ως τοξικό νέφος[1], ένα ακόμα στοιχείο που έχει κυριαρχήσει στον δημόσιο βίο το 2015 είναι η διαρκής και συστηματική χρήση του ψέματος, ως συστατικού στοιχείου της κυβερνητικής πολιτικής ρητορείας. Αναδημοσίευση από το τεύχος 61 του Books' Journal, Δεκέμβριος 2015. Το κείμενο αναδημοσιεύεται με διορθωμένη την παραπομπή της σημείωσης 7 και με πλήρη τα αποσπάσματα την παραπομπής. Η σχετική διόρθωση θα περιληφθεί στο νέο χάρτινο τεύχος του περιοδικού, μαζί με αναλυτική απάντηση του συγγραφέα σε όσους επισήμαναν το λάθος του και με προσθήκη στοιχείων για τη λενινιστική εκδοχή της αλήθειας. 

Για όσους έχουν ασχοληθεί με τον ιδεολογικό λόγο της Αριστεράς, δεν προκαλεί έκπληξη η σημερινή προεκλογική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μια καρικατούρα της μεθόδου του διαλεκτικού υλισμού, για μια απομίμηση της «άρνησης της άρνησης»ή με άλλα λόγια για μια προσπάθεια να δικαιολογήσει κάποιος το ότι λέει ασυναρτησίες, όντας «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», θυμίζοντας τον καβαφικό στίχο «Είπεν ο Μυρτίας, Σύρος σπουδαστής στην Αλεξάνδρεια, [...] εν μέρει εθνικός κι εν μέρει χριστιανίζων». Αναδημοσίευση από το Books' Journal, 58, Σεπτέμβριος 2015, που κυκλοφορεί.

Το παρακάτω κείμενο είχε γραφτεί πριν από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος που οδήγησε στο περήφανο Όχι και στη μετατροπή του σε ηχηρό Ναι, έπειτα από τη διαπραγμάτευση του Αλέξη Τσίπρα με τους εταίρους. Αναδημοσιεύεται προεκλογικά από το τεύχος 57 του Books' Journal, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, και δυστυχώς έχει επιβεβαιωθεί στο έπακρον.

Ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας στην Ελλάδα, μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, ανάμεσα σ’ ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ, και της λαϊκιστικής Δεξιάς, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, καθώς και οι πρακτικές των πρώτων 100 ημερών αυτής της κυβέρνησης, υπαγορεύουν την ανάγκη για θεωρητικές διασαφηνίσεις και εννοιολογήσεις δύο κρίσιμων πολιτικών όρων: του Ριζοσπαστισμού και του Εξτρεμισμού. (Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 55, Μάιος 2015)

Οι ασύμβατες πραγματικότητες δημόσιου λόγου και πολιτικής πράξης. Αναδημοσίευση του πλήρους κειμένου, που δημοσιεύεται στο τεύχος 53 του Books' Journal, το οποίο κυκλοφορεί.

Το αποτέλεσμα των εκλογών, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η πορεία της Ελλάδας προς τα βράχια. Αναδημοσίευση από το Books' Journal 52, Φεβρουάριος 2015, που κυκλοφορεί.

«Εύχομαι και ελπίζω ότι δεν θα χρειαστεί να καταλάβουμε την αξία της δημοκρατίας όταν θα την έχουμε χάσει…» Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 51, Ιανουάριος 2015, που κυκλοφορεί. 

Στις 15 Ιουλίου 1974 ανατρέπεται ο Μακάριος στην Κύπρο. Καταφέρνει να επιζήσει και να διαφύγει. Ακολουθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η γενική επιστράτευση που αποδεικνύεται φιάσκο. Τα μπακάλικα αδειάζουν από προμήθειες. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι πολύ σύντομα κάτι θα συμβεί και στην Ελλάδα. Και πέντε μέρες μετά, ήρθε η Δημοκρατία. Μεταπολίτευση... [Αναδημοσίευση από το Books' Journal #46, Αύγουστος 2014]