web only

Για αρχή, μια προσωπική εμπειρία. Την ημέρα που εκδόθηκε η δικαστική απόφαση για τη 17 Νοέμβρη, ρωτήθηκα ως συνήγορος υπεράσπισης από τηλεοπτικό σταθμό τι είναι αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο από τη δίκη. Και, χωρίς δισταγμό, απάντησα:

– Η αξιοπρέπεια των συγγενών των θυμάτων.

Πώς η Ρωσία εκμεταλλεύεται την 80ή επέτειο της Διάσκεψης Ειρήνης της Κριμαίας

Ένα αφήγημα για την αναγκαιότητα μιας νέας διαίρεσης του κόσμου μεταξύ της Ρωσίας, της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών προωθείται ενεργά από τη ρωσική κυβέρνηση και την κρατική προπαγάνδα, με αφορμή την επέτειο της Διάσκεψης της Γιάλτας του 1945.

Θροΐζει πλέον στις φυλλωσιές του εν Ελλάδι Τύπου η διαρροή του πορίσματος του Πανεπιστημίου της Γάνδης ότι, κατόπιν υπολογισμών, το πόρισμα των επιστημόνων είναι πως ο μοιραίος συρμός των Τεμπών μετέφερε εύφλεκτο υλικό, πιθανότατα ξυλόλιο ή τολουόλιο, σε ποσότητα 3-4 μετρικών τόνων (μην τους μπερδέψουμε με το συμπαθητικό ψαράκι) σε ένα δοχείο διαστάσεων 2,5x1 μέτρου, το οποίο κατά τη σύγκρουση εξερράγη ή ανεφλέγη προκαλώντας επιπλέον θανάτους.

Από τη Μήδεια έως τη Φραγκογιαννού, από την Πισπιρίγκου μέχρι την 26χρονη μητέρα που κακοποιούσε σαδιστικά το τρίχρονο παιδί της, η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από ιστορίες φρίκης και αποτρόπαιων συμπεριφορών από μάνες, ικανές για τερατωδίες. Συνήθως, πίσω από κάθε κτηνωδία συνωστίζεται πλήθος ετοιμοπόλεμων ιερολοχιτών  της ηθικής, έτοιμων να μεσολαβήσουν ανάμεσα στην τραγωδία και την αλήθεια, έτοιμων να αποκαταστήσουν την τάξη, να αποδώσουν δικαιοσύνη από τον καναπέ τους, το καφενείο τους, την πλατεία τους και  να καταθέσουν τη λαϊκή ετυμηγορία, καταγγέλλοντας (προφανώς) το διεφθαρμένο σύστημα, τα συμφέροντα, τη συγκάλυψη.

Την τελευταία νύχτα του Ιανουαρίου 2025, πέθανε η ποιήτρια (και λογοθεραπεύτρια) Γιολάντα Σακελλαρίου. Γεννημένη το 1948 στην Αθήνα, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στον γενέθλιο τόπο της. Είχε σπουδάσει ελληνική και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα, παθολογία λόγου-φωνής-ομιλίας και επικοινωνίας στο Παρίσι και ήταν διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης.

Μοιράστηκε στα δύο φέτος το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 2024, ανάμεσα στην Ιωάννα Μπουραζοπούλου (Ο δράκος της Πρέσπας ΙΙΙ – Η μνήμη του πάγου) και στον Ηλία Λ. Παπαμόσχο (Ανάληψη). Κρατικό βραβείο διηγήματος-νουβέλας 2024 απονέμεται στον Άκη Παπαντώνη (Η τελευταία αρκούδα του δάσους) ενώ το κρατικό βραβείο ποίησης 2024 απονέμεται στην Άννα Γρίβα (Η χαμένη θεά). Το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων απονέμεται για το σύνολο του έργου του στον Παντελή Μπουκάλα. Ο κατάλογος με τα κρατικά βραβεία λογοτεχνίας 2024, που ανακοινώθηκε την τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου 2025, και οι κριτικές επιτροπές δημοσιεύονται παρακάτω.

Πέθανε, στις 30 Ιανουαρίου 2025, ο Γιάννης Η. Χάρης, επιμελητής εκδόσεων, επιφυλλιδογράφος πρωτίστως για γλωσσικά θέματα, συνεργάτης και επιμελητής του έργου του Οδυσσέα Ελύτη και μεταφραστής κυρίως του συνόλου του έργου του Μίλαν Κούντερα. Μεταξύ άλλων, επιμελήθηκε την έκδοση του κειμένου Οράματα και θαύματα, που τη φιλολογική έκδοσή του είχε αναλάβει για λογαριασμό του ΜΙΕΤ ο Λίνος Πολίτης.

Κάποιοι καταλογίζουν στην πολιτεία «έλλειψη παροχής ενημέρωσης» στην υπόθεση των Τεμπών. Παραλείπουν όμως να πουν ότι κάτι άλλο συνέβη: απέναντι σε κάθε ενημέρωση και σε κάθε δεδομένο, εγείρεται ένα ψέμα με την μορφή μιας εναλλακτικής θεωρίας συνωμοσίας.

Πέθανε η γεννημένη το 1939 Μαίρη Κουκουλέ, λαογράφος, γνωστή κυρίως για ένα μνημειώδες έργο: τη Νεοελληνική Αθυροστομία, μια τρίτομη συλλογή λαογραφικού υλικού απ’ όλη την Ελλάδα που περιλαμβάνει βωμολοχίες, σεξουαλικά υπονοούμενα, σκωπτικές παραλλαγές τραγουδιών και βωμολοχικές παροιμίες. Η Μαίρη Κουκουλέ ήταν σύντροφος του Ηλία Πετρόπουλου.