Συνθήκη της Λωζάννης

Η Συνθήκη της Λωζάνης και η Υποχρεωτική Ανταλλαγή των Πληθυσμών

Jay Winter, 24 Ιουλίου 1923. Η μέρα που τελείωσε ο Μεγάλος Πόλεμος. Η στοχοποίηση των αμάχων στον πόλεμο, μετάφραση από τα αγγλικά: Ανδρέας Κίκηρας, επιστημονική επιμέλεια: Έλλη Λεμονίδου, Πεδίο, Αθήνα 2023, 400 σελ.

 Η Συνθήκη της Λωζάνης ναι μεν θεμελίωσε μια σταθερή ειρήνη, έχει όμως και δύο βαθιά προβληματικά στοιχεία. Αφενός, αντιστράφηκαν οι Συνθήκες και τους όρους στη συγκυρία τους επέβαλε η δύναμη που είχε αποφασιστικότητα και στρατιωτική ισχύ, δηλαδή το τουρκικό κράτος. Αφετέρου, οδήγησε στην υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών και το κριτήριο στη βάση του οποίου πραγματοποιήθηκε η απόμειξη ήταν η θρησκεία, σβήνοντας τη συνείδηση, τις πολιτισμικές πρακτικές, τις πολιτικές επιλογές. Η υποχρεωτική μεταφορά πληθυσμών, ιδίως, «παραβίασε όλες τις αποδεκτές αρχές του διεθνούς δικαίου, όπως και όλες τις ανθρωπιστικές παραδόσεις της Ευρώπης». Τεύχος 147

Παράδοση και νεωτερικότητα στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου 

Τα γεγονότα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή είναι γνωστά, αν και οι ερμηνείες τους διαφέρουν.  Προτείνω  να τα δούμε από τη σκοπιά της διελκυστίνδας μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας.