Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Είναι οι καλύτερες μέρες, είναι οι χειρότερες μέρες, τα χρόνια της σοφίας και τα χρόνια της άνοιας, η εποχή της πίστης και της ολιγοπιστίας.
Είναι η εποχή του Φωτός και η εποχή του Σκότους, η άνοιξη της ελπίδας κι ο χειμώνας της απελπισίας, έχουμε μπρος μας τα πάντα και το τίποτε.
Πηγαίνουμε όλοι στον Παράδεισο, πηγαίνουμε όλοι στην Κόλαση. Μαζί — γιατί μαζί τα φάγαμε και μαζί, μαζί τα ξοδέψαμε: τα καλύτερά μας χρόνια.
