Οι ερευνητικές δραστηριότητες και δημοσιεύσεις του Γρηγόρη Σηφάκη αφορούν πρωτίστως την από σκηνής ερμηνεία του αρχαίου δράματος, την ποιητική της αφήγησης στην αρχαία, μεσαιωνική και νεότερη λογοτεχνία και την παραδοσιακή λογοτεχνία. Σημαντικά μεταξύ των έργων του: Parabasis and animal choruses (1971)· Για μια ποιητική του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού (1988)· Aristotle on the function of the tragic poetry (2003)· Μελέτες για το αρχαίο θέατρο (2007).
Μεταξύ άλλων ενασχολήσεων, υπήρξε πρωτοπόρος στη μελέτη του νεοελληνικού παραδοσιακού πολιτισμού. Τα ερευνητικά του ενδιαφέρονται εκτείνονταν από την ποιητική του δημοτικού τραγουδιού, το λογοτυπικό ύφος της δημώδους μεσαιωνικής ποίησης έως την παραδοσιακή δραματουργία του Καραγκιόζη. Αξιοζήλευτο ήταν επίσης το εύρος των πνευματικών του ενδιαφερόντων: η θεωρία της λογοτεχνίας, η βαθιά γνώση των λαογραφικών σπουδών, η αγάπη του για την τζαζ ήταν μερικά μόνο από αυτά. Χάρη σε αυτά ανανέωσε ριζικά τον τρόπο που μελετάμε τον παραδοσιακό πολιτισμό.
Αυτήν την περίοδο επεξεργαζόταν το βιβλίο του, Αριστοτελικά μελετήματα για το αρχαίο θέατρο.
Με στοιχεία από τους εκδότες του, τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και τις εκδόσεις Κίχλη
