Τεύχος 39

Ο Τάσος Γουδέλης στη νέα συλλογή διηγημάτων του με είκοσι δύο ιστορίες, ανασυνθέτει προσωπογραφίες ξεφεύγοντας από τους κλασικούς αφηγηματικούς τρόπους ενός διηγήματος. Ηοργάνωση και ύφανση του αφηγηματικού χώρου, όπως και η χάραξη της δράσης των προσώπων, τείνουν σ’ έναν καθαρά ανθρωπολογικό στόχο. Το «δύστροπο» ύφος του Γουδέλη δεν κάνει το κείμενο λιγότερο ελκυστικό και ιδιότυπο, μια λογοτεχνία με ιδιαίτερο βάρος και ύφος.

Εκπαιδευτικός, που χρησιμοποιεί τη λογοτεχνία για τη διδασκαλία των ισπανικών, αναλαμβάνει την εκμάθηση της γλώσσας σε παιδιά και ενήλικες, με τη χρήση λογοτεχνικών και άλλων κειμένων, καθώς και οπτικοακουστικού υλικού. τηλέφωνο: 6973912395

Δάσκαλος με εμπειρία στην παράλληλη στήριξη και στην οργάνωση δημιουργικών δραστηριοτήτων αναλαμβάνει μελέτη ή συμπληρωματικά μαθήματα σε μαθητές δημοτικού, τιμή συζητήσιμη. τηλέφωνο: 6973912395

Ιδιωτικά μαθήματα διόρθωσης - επιμέλειας κειμένων, από έμπειρο επιμελητή, μόνο σε σοβαρούς γνώστες της ελληνικής γλώσσας, της λογοτεχνίας και της επιστήμης. Πολύ συμφέρουσες τιμές. τηλεφωνήστε: 6970 153954.

Eπιθυμώ να αγοράσω ή και να δανειστώ το βιβλίο Από τη μεριά του Προυστ, εκδόσεις μεταίχμιο, το οποίο έχει εξαντληθεί. Επίσης, και ανεξάρτητα, χαρίζω κάποια βιβλία από τη βιβλιοθήκη μου. τηλ. 6939 496817.

Ζητούνται αγροτεμάχια για 23 έτη μίσθωση από τεχνική εταιρεία για εγκατάσταση μονάδων παραγωγής ενέργειας από βιομάζα. Προσφέρεται ενοίκιο 300 ευρώ ανά στρέμμα το χρόνο. το αγροτεμάχιοπρέπει να βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλεως - οικισμού, να έχει εμβαδόν από 4 στρέμματα ώς 10 στρέμματα, να μην είναι δασικό (natura) ούτε κοντά σε υπάρχον δίκτυο της ΔΕΗ και να υπάρχει πρόσβαση με δρόμο. Καλέστε άμεσα στο τηλέφωνο τον κ. Χαράλαμπο Λέκκα, 6937123378 ή στείλτε email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. www.bigpower.gr 

Πωλούνται σε συμβολικές τιμές: α) Ο Διαρκής Εκπαιδευτικός Κώδικας σε σειρά ντοσιέ με τα ένθετα φύλλα, ενημερωμένος από την αρχή του μέχρι το 2011,καταλληλος για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της εκπαίδευσης. β) τεύχη των περιοδικών Άρδην, Ποίηση, Κουκούτσι, Ποέτιξ, Ποιητική, Μανιφέστο,Ποιητικά, Παλίμψηστον, Τετράδια Ψυχιατρικής, Σύναψις, Νέα Κοινωνιολογία, καθώς και κάποιες ποιητικές συλλογές και λογοτεχνικά περιοδικά. γ) Φωτογραφική μηχανή Lubitel 2, που δεν λειτουργεί αλλά για συλλεκτική ή διακοσμητική χρήση, δ) ο τόμος Χρονικό του εικοστού αιώνα, εκδ. 4Ε. Πληροφορίες 6936966704.

Ο Γλαύκος Κληρίδης χαρακτηρίστηκε ως ο «τελευταίος statesman» της κυπριακής πολιτικής σκηνής. Και όχι άδικα. Η πολυκύμαντη πολιτική διαδρομή του, με τις επιτυχίες και τις παραλείψεις της, με τα σωστά και τα λάθη της, έχει πολλά να διδάξει για τον τρόπο άσκησης της πολιτικής. Ο Κληρίδης ως πολιτικός παρέμεινε ανθρώπινος και, κυρίως, αδιάφθορος. Όσοι τον έζησαν και συνεργάστηκαν μαζί του, υποστηρικτές και αντίπαλοι, αναγνωρίζουν σ’ αυτόν έναν βαθιά δημοκράτη και ηθικό άνθρωπο. Αναγνωρίζουν, ταυτόχρονα, και έναν ικανό και αποτελεσματικό πολιτικό. Φαινόμενο σπάνιο στις μέρες μας. 

Τα προβλήματα σε ένα συνέδριο «εντός ορίων» για τη μειονότητα της Θράκης 

Στο τεύχος Δεκεμβρίου 2013 του Books’ Journal δημοσιεύτηκε άρθρο μου με τίτλο «Απαγορεύεται η τουρκική! Το «βαθύ κράτος» κυβερνά (ξανά;) στη Θράκη με ανοχή όλων των Ελλήνων». Στην επόμενη σελίδα, ο εκδότης Ηλίας Κανέλλης (ΗΚ) δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Οι απόντες είναι οι χαμένοι» που όπως ο ίδιος γράφει αποτελούσε «ασυνήθιστη για το περιοδικό μας κριτική της θέσης του» αρθρογράφου ο οποίος «διεκδικώντας το απόλυτο υποβαθμίζει το δεδομένο ότι και αυτή η μάχη, όπως όλες οι μάχες, χρειάζονται στρατηγική, παραγνωρίζει, δηλαδή, ότι η εικόνα είναι λίγο πιο πολύπλοκη από αυτή που περιγράφει.»

Η απροσδόκητη επιτυχία της πρώτης μεγάλης εκδήλωσης που διοργάνωσε η «κίνηση των 58» στην Αθήνα, στο θέατρο Ακροπόλ, απέδειξε ότι το εγχείρημα για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς δεν γίνεται στο κενό. Το αίτημα της συγκέντρωσης, πραγματικό και συμβολικό, ικανοποιεί την πεποίθηση σημαντικών, κατά τη γνώμη μου, ανέκφραστων πολιτικά σήμερα κοινωνικών ομάδων ότι, στην ουσία, υπάρχει μία ανεκπροσώπητη κοινωνική πλειοψηφία που ψάχνει τρόπους να εκφραστεί. Είναι η κοινωνική πλειοψηφία που εκπροσωπεί την Ελλάδα της προόδου, που οραματίζεται μια χώρα η οποία, σε συνθήκες κοινωνικής ανάκαμψης, θα επιλέξει από μόνη της τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη. Είναι η πλειοψηφία των νουνεχών ανθρώπων που έχουν συνείδηση ότι χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη και ριζοσπαστική αναδιανομή ευκαιριών, η κρίση θα είναι συνεχώς δαμόκλειος σπάθη πάνω από τη χώρα και τους πολίτες της.  

Είμαι στη μέση. Ο Νίκος φουσκώνει σαν κίτρινο αερόστατο. Μαγκώνω τα δυο μου χέρια στα πλευρά της ξεχειλωμένης μπλούζας του.  Μαρσάρει. Το μηχανάκι σπινιάρει στο χωματόδρομο. Ο Βασίλης πίσω μου ουρλιάζει. Η ανάσα του καίει το αυτί μου αλλά η φωνή του χάνεται στον θόρυβο και τον αέρα.  Απλώνει τα χέρια και τα πόδια. Τραμπαλίζεται. Τα μάτια μου τσούζουν. Τα ξερά, σκονισμένα χωράφια τραντάζονται, τρέχουν και χάνονται.  λουφάζω πίσω από την πλάτη του νίκου.

Αν και αδικαιολόγητα απόν έως σήμερα από την ελληνική βιβλιογραφία, το γνωστότερο παγκοσμίως κείμενο του Χάγιεκ, δυστυχώς, παραμένει επίκαιρο. Στην Ελλάδα περισσότερο. Κατ' αρχάς, αποτελεί κοινό δόγμα στην χώρα μας ότι η οικονομία μας χρειάζεται σχεδιασμό και όχι ελευθερία. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα κόμματα, όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις –ακόμη και οι επιχειρηματικές–, όλα τα ΜΜΕ ομνύουν στην ανάγκη ύπαρξης ενός «σχεδίου για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας», κάτι σαν τα αλήστου μνήμης πενταετή πλάνα, που δεν ήταν χαρακτηριστικό μόνο των κομμουνιστικών καθεστώτων· ήταν και του ναζιστικού. Κατά δεύτερον, πολλοί αναζητούν έναν «σωτήρα»…

Εκείνος που θα επιχειρήσει να κωδικοποιήσει την παρουσία των φιλελεύθερων ιδεών στο πολιτικό πεδίο του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα με αναφορές σε δύο εμβληματικά έργα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα παραλείψει να αναφερθεί στον Δρόμο προς τη δουλεία του Φρήντριχ Χάγιεκ (το άλλο, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να είναι η Ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της του, επίσης αυστριακού, πολιτικού στοχαστή Καρλ Πόππερ). Γραμμένα την ίδια εποχή, εκφράζουν τις ανησυχίες των συγγραφέων τους για το μέλλον των πολιτικών ελευθεριών υπό τη διπλή φαιοκόκκινη απειλή του σταλινικού και του εθνικοσοσιαλιστικού ολοκληρωτισμού.