Παναγής Παναγιωτόπουλος

Γεωργία Πετράκη (επιμέλεια-μετάφραση), Κρίση(σεις) και κόσμοι της εργασίας, Πεδίο, Αθήνα 2023, 358 σελ.

Ένας συλλογικός τόμος που δεν αναπαράγει μια παρωχημένη ανάγνωση της εργασίας αλλά την αναδεικνύει ως πραγματικό κοινωνικό φαινόμενο, χαρτογραφεί τη διασπορά των εσωτερικών της εξελίξεων δίνοντας χώρο στη μελέτη όλων των επιμέρους παραμέτρων που προσδιορίζουν τη σημερινή της κρίση και τους μετασχηματισμούς της. Η προσέγγιση υπολογίζει τις εξελίξεις στην τεχνολογία, στην κοινωνία και στα εργασιακά δεδομένα. Το σύμπαν της δουλειάς για τους συγγραφείς αυτού του βιβλίου είναι ρευστό, αλλά μπορεί να χαρτογραφηθεί στην πολλαπλότητα των εντάσεων που προκαλεί και των σχέσεων εξουσίας που το συγκροτούν.

Παντελής Λέκκας, Ο Πύργος της Βαβέλ του Μάικλ Όουξοτ. Ερμηνεία ενός φιλοσοφικού διηγήματος, Τόπος, Αθήνα 2022, 179 σελ.

Ο συντηρητικός βρετανός στοχαστής Μάικλ Όουξοτ είναι, για τον καθηγητή Παντελή Λέκκα, μια προσωπικότητα της σκέψης που μιλά καίρια στην εποχή μας. Ο συντηρητισμός του θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί στις προσπάθειες αντιστροφής της δημοκρατικής φιλελεύθερης νεωτερικότητας, είτε αυτές γίνονται στο όνομα ενός νέου εθνικιστικού και παραδοσιοκρατικού αυταρχισμού είτε μέσα από την αντιαποικιακή ιδεολογία της ακύρωσης και τον κοινοτισμό των ιδιαίτερων ταυτοτήτων που κομίζει.  Ένα παραμύθι και ένα δοκίμιο ως εισαγωγή στην πολιτική της βαθιάς αμφιβολίας.

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος, Φάσεις και αντιφάσεις του ελληνικού κράτους στον 20ό αιώνα 1910-2001, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2019, 230 σελ.

Το έργο του Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου για τον 20ό αιώνα υποστηρίζει ότι, στην Ελλάδα, τουλάχιστον από τον πρώτο βενιζελισμό έως την είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη, το υποκείμενο της ιστορίας είναι το κράτος – μια σχεδόν σκεπτόμενη δύναμη, μια οντότητα που οριακά διαθέτει λογισμό και σίγουρα υπόσταση. Ο ιστορικός αναδεικνύει τη θεμελιώδη εθνοκρατική αρχή, φωτίζοντας την καταστατική δημοκρατική συνθήκη του 20ού αιώνα και, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, την κατανόηση του κράτους ως ιστορικού πρωταγωνιστή. Ένα βιβλίο εθνικής αυτογνωσίας. Αναδημοσίευση από το τεύχος 106 του Books' Journal, Φεβρουάρος 2020 [ΤΒJ]

Αρκάς, Τα παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού, Γράμματα, Αθήνα 2019, σελ. 64

Ο Αρκάς δεν είναι αριστερός. Είναι αντικομφορμιστής και εν τέλει βαθύς κριτικός της εξουσίας που εμφανίζεται ως αυτονόητη και φυσική. Αυτό καλό είναι να το γνωρίζουν και οι πολλοί όψιμοι φίλοι του, εκείνοι που νομίζουν ότι έγινε αντιαριστερός, δεξιός, δικός τους

Οι ιδεολογίες των πολιτικών κομμάτων στις σημερινές εκλογές στη Γαλλία, το ελληνικό παράδειγμα και οι επιδράσεις του, οι αιτίες του κατακερματισμού της ψήφου... Τι διακυβεύεται στην ενίσχυση των άκρων, της Λεπέν και του Μελανσόν; [TBJ]

Η Μαρίν Λεπέν είναι εκείνη μέσα από την οποία η γαλλική κοινωνία αναγνωρίζει το βάθος της κρίσης της. Αναγνωρίζει την υποχώρηση του ρεπουμπλικανικού μοντέλου οργάνωσης της σχέσης κράτους-πολίτη και τη διάβρωσή του από μια λανθάνουσα εκδοχή πολυ-κοινοτισμού που εμφανίζεται ως πολυπολιτισμικότητα. Και παραγνωρίζει την πραγματικότητα, τα δεδομένα της παγκόσμιας οικονομίας – στην οποία η Ευρώπη και η Γαλλία δεν μπορούν να κατέχουν τη δεσπόζουσα θέση του παρελθόντος και να απολαμβάνουν τη μεγάλη ευημερία που την συνόδευε.

Το πρόβλημα της εξτρεμιστικής έως ναζιστικής Ακροδεξιάς απασχολεί όλη την Ευρώπη, όχι μόνο την Ελλάδα. Απλώς, στην Ελλάδα παίρνει μια νέα διάσταση. Κι αυτή οφείλεται στον μεγάλο σκανδαλισμό με τον οποίο αντιμετωπίζεται η αντοχή της Χρυσής Αυγής και τα ποσοστά που πήρε στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου. Μου κάνει εντύπωση ότι οι ίδιοι που αισθάνονται αποτροπιασμό για τη Χρυσή Αυγή δεν έχουν κανένα πρόβλημα για τους Ανεξάρτητους Έλληνες, οι οποίοι αντιμετωπίζονται χωρίς καμία αντίδραση, προφανώς επειδή είναι φίλοι του φίλου. 

Ψυχραιμία. Ούτε Ζάμπια γίναμε ούτε φταίει η κάλτσα του Τσακαλώτου. Και όσοι λένε, σήμερα, «σ’ τα λεγα εγώ», θεωρώντας ότι δικαιώθηκαν, δεν συμβάλλουν στη λύση του τεράστιου προβλήματος της χώρας. Ποια λύση όμως μπορεί να προβάλει σήμερα ως εφικτή εκτός από μια λύση που θα τη δώσει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας; [ΤΒJ]

Νοηματοδοτημένη συνύπαρξη μετά τη δολοφονία των αντικομφορμιστών από τον τριπαρισμένο ισλαμιστικό ολοκληρωτισμό.

 Οι εξελίξεις στην Αμφίπολη διατηρούν στην επικαιρότητα το κείμενο του συνεργάτη μας, καθηγητή Παναγή Παναγιωτόπουλου, για την ανασκαφή στον τύμβο Καστά - την, κατά τον ορισμό του, «προσωρινή κοινωνιολογία του για ένα ανησυχητικό μνημείο». Αναδημοσίευση από το Books' Journal 48, Οκτώβριος 2014.