Γράμματα

Ο Σεφέρης ήταν πολύ προσεκτικός και πάσχιζε να ξεχωρίσει την ιδιότητα του ποιητή από εκείνη του διπλωμάτη. Ήταν όμως αυτό εφικτό, και ως ποίο σημείο; Κι αν θέλουμε να πάμε σε μεγαλύτερο βάθος, πού εντοπίζεται η ασυνείδητη αλληλεπίδραση των δύο πλευρών της δημιουργικής προσωπικότητας; Πώς γράφεται δηλαδή, σε τελευταία ανάλυση, ένα ποίημα; Μήπως η διπλωματική ζωή με τις ιδιομορφίες της, τις εμπειρίες της και τις αναποδιές της έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση της λογοτεχνικής δημιουργίας του;

Πέθανε, σε ηλικία 98 ετών, ο ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής Νάνος Βαλαωρίτης. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πράξεις της ζωής του ήταν η συμβολή του στο περιοδικό "Πάλι", το έντυπο που συγκέντρωσε γύρω του τους έλληνες μπίτνικ.

Στο άκουσμα του θανάτου του, σημείωνα μουδιασμένη (εφ. Τα Νέα, 13 Ιουλίου 2016) ότι «δυσκολεύομαι να χρησιμοποιήσω χρόνο παρατατικό για κάποιον που ήταν η προσωποποίηση της δράσης και της μαχητικότητας». Το πράγμα δεν έχει αλλάξει, βέβαια, καμιά εικοσαριά μέρες αργότερα. Ο Μαρωνίτης «θα μας λείπει εξακολουθητικά» για πολλούς λόγους, που πολλοί (φίλοι εγκάρδιοι, αλλά και άσπονδοι, μαθητές, συνάδελφοι και συνοδοιπόροι) κατέγραψαν και σχολίασαν, ο καθένας με τον ιδιοσυγκρασιακό του τρόπο.

Ως συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, η Ζωρζ Σαρή υπερασπίστηκε, με την παρορμητικότητα, τον ενθουσιασμό, τη μαχητικότητα και το απίστευτο θάρρος που τη χαρακτήριζαν, την οπτική του παιδιού και του νέου. Τι σημαίνει αυτό για την ίδια αλλά, κυρίως, για τη λογοτεχνία που απευθύνεται σε παιδιά και νέους; Αναδημοσίευση από το τεύχος 22 του Books’ Journal, Αύγουστος 2012, με αφορμή την επέτειο θανάτου της συγγραφέα – πέθανε στις 9 Ιουνίου 2012 [TBJ]

Σήμερα συμπληρώθηκε ένας χρόνος και μια μέρα από το θάνατο του Κωστή Παπαγιώργη. Το booksjournal.gr αναδημοσιεύει ακόμα ένα κείμενο εις μνήμην του, από το τεύχος 42, Απρίλιος 2014, που εσπευσμένα αφιερώσαμε στον ξεχωριστό αυτόν έλληνα διανοητή. Είναι η ανάμνηση του εκλιπόντος από τον Γιώργο Ζεβελάκη.

Κοντόσωμη, λιγνή φτιαξιά· μειλιχιότητα συνδυασμένη με λοξό, ελαφρά ειρωνικό χαμόγελο· παιγνιώδης τρυφερότητα για τους πυριφλεγείς νέους που τον πλησίαζαν με θαυμασμό, υπόρρητη συνενοχή με τους οικείους, τους «περπατημένους». Ακεραιότητα, αυτοσαρκασμός, απέχθεια για τη σπουδαιοφάνεια, αποδοχή των αντιφάσεων, ανελέητο ξεμασκάρεμα· ένας παράξενος συνδυασμός σκληρής ειλικρίνειας και ανεπιεικούς ευγένειας που εκδηλωνόταν στις συντροφιές, στο «γλωσσοκοπάνημα» με τους φίλους, στους ομηρικούς διαξιφισμούς, κυρίως με οιηματίες συνομιλητές, τους οποίους με τα χρόνια μάθαινε να αποφεύγει. Ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο Κωστής Παπαγιώργης, που πέθανε σε ηλικία 67 χρόνων στις 21 Μαρτίου 2014; (αναδημοσίευση από το Books' Journal, 42, Aπρίλιος 2014, με αφορμή την επέτειο δυο χρόνων από το θάνατο του συγγραφέα)

Mε «συγκίνηση και ταπεινότητα» αποδέχθηκε το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του, που του απένειμε ομόφωνα η Επιτροπή των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων 2013, ο 90 χρόνων κριτικός Δημήτρης Ραυτόπουλος. Το βραβείο επέδωσε ο υπουργός Πολιτισμού, Κωνσταντίνος Τασούλας.

Περισσότερα από πενήντα χρόνια στα γράμματα είχε ο ποιητής Βύρων Λεοντάρης, που πέθανε σε ηλικία 83 ετών στις 6 Αυγούστου 2014. Γιατί αξίζει να τον θυμόμαστε και να ανατρέχουμε στα γραπτά του...