web only

Η Θεσσαλονίκη θα είχε ανάγκη απο ορισμένα, ίσως και αρκετά υπαίθρια μοντέρνα γλυπτά, αλλά όχι βέβαια περισσότερα αγάλματα αμφιλεγόμενων και ασήμαντων ιστορικών προσώπων.\

Μ αυτά τα πράγματα, δεν παίζουμε Η σύναξη της Αθήνας τελείωσε, το πάρτι της Ρόδου που οργάνωσε ο υμνωδός του Γιαρουζέλσκι τις ίδιες μέρες με τον αρχηγό του έλαβε τέλος, και μας έμεινε μόνο η φιλολογία για το αν ήταν ή όχι αποτελεσματικές οι κινήσεις της κυβέρνησης. Δεν ήταν. Και ιδού γιατί.

 Ο πιο εύκολος και άμεσος τρόπος για να απαλλαγείς από ενοχλητική ημικρανία είναι να σπάσεις το πόδι σου. Αυτοστιγμεί θα πάψει να σε απασχολεί ο πονοκέφαλος και η προσοχή θα επικεντρωθεί στο σπασμένο πόδι. Η γραμμή δικαιολόγησης για τη δήλωση του Πρωθυπουργού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, όπου προκατέλαβε ουσιαστικά την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας στην εκκρεμή δίκη για τις άδειες, είναι πως έχουν γίνει άλλα κι’ άλλα πολύ χειρότερα, μια δήλωση δεν είναι τίποτα το συνταρακτικό. Είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, μια αθώα παρέμβαση.

Από σήμερα και κάθε μέρα, έως εξαντλήσεως των πληροφοριών, θα παρουσιάζουμε το πρόγραμμα των εκδοτικών οίκων, για το προσεχές διάστημα. Σήμερα, οι εκδόσεις Μελάνι.

Έντονο θρησκευτικό χρώμα  έχει το πεδίο των ιδεολογικών αντιπαραθέσεων στην ελληνική δημόσια σφαίρα. Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα φέρει τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές αλλά και τους γονείς αντιμέτωπους με ένα μάθημα θρησκευτικών  το οποίο σύμφωνα με τις απόψεις του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής θα έχει αποβάλει τον ομολογιακό και κατηχητικό του χαρακτήρα και θα έχει μεταβληθεί σε «μάθημα γνώσης των θρησκειών και βεβαίως της Ορθοδοξίας, αλλά και των άλλων θρησκευμάτων τα οποία περιβάλλουν τη χώρα μας ή θρησκευμάτων οι πιστοί των οποίων ζουν στην Ελλάδα.

Τι συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, στις 11 Σεπτεμβρίου 2016.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια όμορφη πόλη, πιο όμορφη τον Σεπτέμβρη που δεν έχει πιάσει ακόμα το διαπεραστικό κρύο και η περατζάδα στην παραλία αποπνέει έναν αποκαλόκαιρο ρομαντικό κοσμοπολιτισμό. Μια απόδραση στην συμπρωτεύουσα αυτή την εποχή είναι ό,τι πρέπει. Κάπως έτσι θα σκέφτονταν οι πολιτικοί όταν ανέβαιναν μπουλουκηδόν ολόκληρα υπουργικά συμβούλια για να τιμήσουν τη Διεθνή Έκθεση. Τι βόλτες στα μπουζούκια, τι τσιμπούσια στα τσιπουράδικα, τι καφεδάρες στην Αριστοτέλους. Γέμιζαν τις μπαταρίες τους για να ανασκουμπωθούν μετά στα Υπουργικά καθήκοντα. Αλλά επειδή χαρά που δεν μοιράζεται, είναι μισή χαρά, καθιερώθηκε μια κάπως αλλόκοτη πρακτική. Οι Πρωθυπουργοί πρέπει να εξαγγέλουν παροχές προς το λαό, μην τυχόν και χαρακτηρισθούν μοναχοφάηδες. Πιστός στην σοσιαλιστική παράδοση, ο Αλέξης Τσίπρας ανηφορίζει ξανά στη Σαλονίκη που αγαπά, σε μια φτηνή καρικατούρα-ρημέηκ της άλλοτε πλουσιοπάροχης επέλασης του στα Βόρεια.

Στις 26 Αυγούστου 2016 η Επιτροπή για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Ρατσιστικών Διακρίσεων (CERD) δημοσίευσε τις συνημμένες καταληκτικές παρατηρήσεις και συστάσεις της μετά την εξέταση της Ελλάδας για την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Ρατσιστικών Διακρίσεων (ICERD). Για την εξέταση αυτή, στην οποία ο γράφων συμμετείχε, δημοσιεύθηκαν ήδη ένδεκα άρθρα του στην ενότητα «Ρατσιστικές διακρίσεις στο μικροσκόπιο του ΟΗΕ».

Πού πήγαν οι καλλιτέχνες που διαδήλωναν, προ ΣΥΡΙΖΑ, κατά των μνημονίων και υπέρ των θέσεων εργασίας όσων έβγαιναν στην ανεργία, ιδίως μάλιστα για τα θύματα του «μαύρου» την ΕΡΤ; Γιατί δεν τους συγκινεί εξίσου το «μαύρο» που εξαγγέλλεται για τα ιδιωτικά κανάλια; Τι έγινε τόση σωρευμένη αγανάκτηση, πώς εκτονώθηκε – μάλιστα σε συνθήκες σαφώς δυσκολότερες; [TBJ]

Το Λιουμπέτς είναι ένα χωριό, στην περιοχή του Βλαντίμιρ. Το Λιουμπέτς είναι η μεθόριος ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, ανάμεσα στη Ρωσία που χάνεται και στη Ρωσία του παρόντος. Το Λιουμπέτς είναι ένα χωριό δίπλα στο ποτάμι. Το Λιουμπέτς είναι ιδέα.