Άντεια Φραντζή
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςAποχαιρετισμός στην Άντεια Φραντζή
Αν σήμερα ζούσε η ποιήτρια, καθηγήτρια φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αλλά και υπεύθυνη για τις σελίδες βιβλίου του περιοδικού Αντί, Άντεια Φραντζή, θα έμπαινε στα 80. Πέθανε στις 31 Μαΐου 2024. Αλλά οι φίλοι και οι συνάδελφοί της δεν την ξεχνούν ποτέ. Εις μνήμην της, αναδημοσιεύουμε το κείμενο αποχαιρετισμού στην Άντεια της Λίζυς Τσιριμώκου, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο τεύχος 154 του Βοοks' Journal (τχ. Ιουνίου 2024).
Πότισε με «νέους ήχους το παμπάλαιο νερό»
Ένας διαγενεακός αποχαιρετισμός στην Άντεια Φραντζή
Η απώλεια της Άντειας Φραντζή (1945-2024)
Πέθανε, έπειτα από μακρά και επώδυνη ασθένεια, σε ηλικία 79 χρόνων, η καθηγήτρια νέας ελληνικής λογοτεχνίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ποιήτρια και για πολλά χρόνια υπεύθυνη των σελίδων για το βιβλίο στο περιοδικό Αντί, όπου επιμελήθηκε πολλά φιλολογικά αφιερώματα, υπέγραψε πολλά άρθρα και κριτικές.
Αποσταγμένος λυρισμός
Άντεια Φραντζή, Το έσω χάραγμα 1975-2015, Sestina, Αθήνα 2021, 272 σελ.
Η ποίηση της Άντειας Φραντζή αισθητικοποιεί το μικρό, το λίγο και το ταπεινό, ψηλαφεί ανέγγιχτες όψεις του πραγματικού κόσμου: στάχτες, σκόνες, σταγόνες, σπόρους και ψίχουλα, βλέμματα, επιθυμίες και σκιρτήματα.
«Στο ορφανοτροφείο της νύχτας» [1]
Άντεια Φραντζή, Το έσω χάραγμα 1975-2015, Sestina, Αθήνα 2021, 272 σελ.
Η Άντεια Φραντζή είναι ο ήρωας του ποιητικού της έργου. Δεν εννοώ με αυτό ότι η ποίησή της είναι ευθέως αυτοβιογραφική· δεν ανεκδοτολογεί στιγμιότυπα του βίου, αλλά στηριζόμενη σε μύχιες, αυθεντικές εμπειρίες δημιουργεί και εκθέτει τον μύθο της βιογραφίας της. Στο κέντρο του σύμπαντός της ενοικεί ένα ποιητικό πρόσωπο, ένα αφηγηματικό εγώ που επαναλαμβάνει άοκνα από ποίημα σε ποίημα: «αυτή είμαι, δείτε με, σας μιλώ».