web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέτας
Πέθανε στις 27 Απριλίου 2022 ο Θεόδωρος Κουλουμπής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και μέλος του Τιμητικού Συμβουλίου του. Ασχολήθηκε συστηματικά με ζητήματα διεθνών σχέσεων των κρατών και, στην Ελλάδα, εργάστηκε για την προσέγγιση Ελλάδας και Τουρκίας, με βάση την εκατέρωθεν συνεννόηση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Ήταν σπουδαίος δάσκαλος και παρεμβατικός διανοούμενος, που αγωνίστηκε για τη διευθέτηση των διεθνών κρίσεων – ανάμεσα στις οποίες, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.
Δηλαδή, είχε και ο Χίτλερ τα δίκια του;
Κάθε πολιτική, κάθε κίνημα και εν γένει κάθε προσωπικότητα, που εκ φύσεως έχει αρχή, μέση και τέλος, δημιουργεί συμπάθειες και αντιπάθειες, φιλίες και αντιπαλότητες, συμμαχίες και έχθρες. Το αν ο απέναντι είναι εχθρός ή φίλος αποτιμάται με δεδομένα που διαφοροποιούνται κατά την εξέλιξη των πραγμάτων.
Ένα ανίσχυρο κράτος στην αυθαιρεσία
«Ακόμη έξι μήνες παράταση στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και παραλίες έδωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος»*. Αυτή είναι η πρόταση με την οποία ξεκινάει είδηση: ακόμη έξι μήνες παράταση στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και παραλίες έδωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος. Όλη η παθογένεια, όλη η αντίφαση, όλη η παράνοια της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους σε μία και μόνη προτασούλα. Πάμε να τη «συντάξουμε», τρόπον τινά.
Η καθημερινή κατάχρηση
Πριν από τις τελευταίες εκλογές βρέθηκα σε σύναξη επιστημονική, για ένα πρότζεκτ σοβαρό και νηφάλιο. Η ομήγυρις ήταν κατά κύριο λόγο αριστεροκρατική. Aυτό, προς τιμήν μας, δεν εμπόδιζε την συνεργασία.
Είμαστε στη Δύση αλλά αγαπάμε τους Ρώσους
Είναι αξιοπρόσεκτο ότι αρκετοί διστάζουν να καταδικάσουν τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία ή το κάνουν προσπαθώντας να βρουν ελαφρυντικά. Το παρατηρήσαμε αυτό πρόσφατα στην πατρίδα μας και αποδόθηκε στα φιλικά αισθήματα που τρέφουν οι Έλληνες για τους Ρώσους. Φιλικά αισθήματα που ξεκίνησαν από την Επανάσταση του 1821, όταν πίστευαν ότι η Ρωσία, και συγκεκριμένα ο υπουργός Εξωτερικών του Τσάρου, Ιωάννης Καποδίστριας, ήταν πίσω από τη Φιλική Εταιρεία.
Η υπουργική βούληση ως υποκατάστατο του νόμου
Η αυτογελοιοποίηση του πολιτευτή
Όταν ο Σαρτρ εξωράιζε τα εγκλήματα του Στάλιν με τη φράση «δεν μπορείτε να συζητάτε τις πράξεις του Στάλιν, εφόσον είναι ο μόνος που κατέχει τις πληροφορίες που τις δικαιολογούν», ο Καστοριάδης απάντησε ότι αυτή η συγκάλυψη είναι μία «γελοία κατεργαριά», που θα παραμείνει «το πιο εύγλωττο δείγμα αυτογελοιοποίησης διανοούμενου».
Η επιστροφή της βαρβαρότητας: μια συζήτηση (βίντεο)
Την Πέμπτη, 14 Απριλίου, στις 7 το βράδυ, με πρωτοβουλί των εκδόσεων Επίκεντρο και με τη συμμετοχή του Books' Journal, διοργανώνεται διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα: Ουκρανία: η επιστροφή της βαρβαρότητας. Συμμετέχουν τρεις από τους βασικούς αρθρογράφους του τεύχους του περιοδικού που αφιερώθηκε στην εισβολή της Ρωσίας του Πούτιν στην Ουκρανία: ο Νικόλας Σεβαστάκης, ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης και ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος. Την εκδήλωση συντονίζει ο εκδότης και διευθυντής του Books' Journal, Ηλίας Κανέλλης.
Για την πατρίδα
Τα τελευταία 82 χρόνια στην Ελλάδα κυκλοφορεί αναμεσά μας ένας γέρικος ελέφαντας. Στα τεράστια καπούλια του είναι σταμπαρισμένοι ο πυρσός της μεταξικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου και ο φασιστικός διπλούς πέλεκυς της ΕΟΝ. Δεν είναι αόρατος: απλά κανείς δεν μιλάει γι’ αυτόν. Δεν μιλάει για τους αστούς οι οποίοι σιχαίνονταν τους φασίστες του Μεταξά που τους πότιζαν το ρετσινόλαδο του Μανιαδάκη —όταν όμως ήρθε το τελεσίγραφο των Ιταλών δεν αρνήθηκαν να μοιραστούν το χνότο τους με τους φασίστες συστρατιώτες τους· δίπλα τους πολέμησαν για την πατρίδα, που τους ένωνε εκείνη την σκοτεινή ώρα. Ακόμη και οι κομμουνιστές (όσοι δεν ήταν φυλακή και στα ξερονήσια οι οποίοι, σε μία ακόμη μελανή σελίδα της δικτατορίας Μεταξά, δεν απελευθερώθηκαν, αλλά παραδόθηκαν στους Ναζί) πολέμησαν. Πολέμησαν μαζί για να σώσουν την πατρίδα.
Πώς μάθαιναν οι Έλληνες γράμματα τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Πώς μάθαιναν οι Έλληνες γράμματα μετά την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας; Πώς διατηρήθηκε, όχι μόνον η γλώσσα, αλλά και η ελληνική παιδεία, μέσα στους τέσσερις αιώνες οθωμανικής κυριαρχίας; Τι γνωρίζουμε για τους χιλιάδες ανώνυμους ιερωμένους και δάσκαλους και για τους μαθητές τους που μάθαιναν τα «κολλυβογράμματα»; Τι είναι άραγε τα «μαθηματάρια»; Σε ποιες περιοχές άνθησαν μεγάλα πνευματικά κέντρα όπου έδρασαν σπουδαίες μορφές της εκπαίδευσης; Και πώς, τελικά, η παιδεία έθρεψε την ιδέα του αγώνα για την ελευθερία;
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΥΧΟΣ
ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ
![Γράμμα σε έναν Ρώσο φίλο [6]](/media/k2/items/cache/1a39173e65486fab8249fb04458ac834_S.jpg?t=20220607_084034)
