Θάλεια Δραγώνα

Νίκος Σιδέρης, Πώς το παιδί μαθαίνει να ζητά λαβαίνοντας υπόψη και τον άλλον, Αρμός, Αθήνα 2022, 160 σελ.

Πώς το παιδί μπορεί να έχει μια ανατροφή που θα επιτύχει την ελάχιστη αναστολή της ριζικής φαντασίας του και τη μέγιστη δυνατή ανάπτυξη της αναστοχαστικότητάς του, παραιτούμενο της παντοδυναμίας του, ελέγχοντας τον ναρκισσισμό του, αποδεχόμενο την επάρκεια του μερικού και  παραδεχόμενο τους περιορισμούς που του έχουν επιβληθεί εξωτερικά; Ο Νίκος Σιδέρης, με απλή γλώσσα, απευθύνεται σε γονείς και παιδαγωγούς.

Barbara Cassin, Η νοσταλγία. Πότε λοιπόν είναι κανείς σπίτι του;, μετάφραση από τα γαλλικά:Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου, Μελάνι, Αθήνα 2015, 141 σελ.

Από το πολύ πυκνό, γοητευτικό και υπέροχα μεταφρασμένο βιβλίο της Μπαρμπαρά Κασσέν επιλέγω να σταθώ στη σχέση της νοσταλγίας με την πατρίδα. Η ίδια ευθύς εξ αρχής προειδοποιεί για το δισυπόστατο αυτής της σχέσης – την καλή και την κακή της λειτουργία. Από το home sweet home στο Ναζιστικό Heimat. Και αναρωτιέται αν η σχέση μεταξύ νοσταλγίας και πάτριου εδάφους ή πατριωτισμού μπορεί να «μετατραπεί σε μια εντελώς διαφορετική περιπέτεια που θα μας οδηγήσει σε μια θεώρηση του κόσμου απαλλαγμένης από κάθε ανήκειν» (σελ. 34).

Χάρις Κατάκη, Το ημερολόγιο ενός θεραπευτή, Πατάκη, Αθήνα 2014, σελ. 367

H ψυχοθεραπεύτρια Χάρις Κατάκη συμπορεύεται με τους θεωρητικούς της οικογενειακής και ομαδικής θεραπείας που υιοθετούν το Μοντέλο Συστημικής Θεραπείας και το υπερασπίζεται με πάθος, σχεδόν με μεσσιανικό τρόπο, τόσο ως θεραπευτική τεχνική όσο και ως ολοκληρωμένη στάση ζωής. Τι ακριβώς θέλει να τονίσει, αυτοβιογραφούμενη; (Το κείμενο θα τυπωθεί και στη χάρτινη έκδοση του Books' Journal, τχ. 58, Σεπτέμβριος 2015)

Το «δράμα» της μικρής Μαρίας που βρέθηκε σε καταυλισμό στα Φάρσαλα, χωρίς να είναι το βιολογικό παιδί της οικογένειας με την οποία ζούσε, συγκίνησε το πανελλήνιο και κινητοποίησε την ταύτιση εκατοντάδων γονιών διεθνώς που ψάχνουν τα χαμένα τους παιδιά. Η συγκίνηση για το ενδεχόμενο να επρόκειτο για το αποτρόπαιο έγκλημα εμπορίας παιδιού ή απαγωγής του, στάθηκε κίνητρο δημοσιογραφικό και η είδηση κυριάρχησε σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, σε βαθμό που για λίγες μέρες τα προβλήματα με την Τρόϊκα, οι διαξηφισμοί των κομμάτων, οι δυσοίωνες προοπτικές..., όλα μπήκαν σε παρένθεση. Μέχρι και ο πρωθυπουργός, σε επίσημο ταξείδι του στην Ιταλία, θεώρησε τον εαυτό του υποχρεωμένο να κάνει δηλώσεις: «Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο γι’ αυτό το κοριτσάκι να του προσφέρουμε μια ωραία, άνετη και υγιή ζωή για το εναπομείναν μέρος της τραγωδίας που περνάει».