web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΟι χαμένες επιστροφές από τα ελληνικά ομόλογα
Αναλογιζόμενος κανείς το μέγεθος των μέτρων που θα εφαρμοστούν στη χώρα τα επόμενα χρόνια (5,4 δις. αλλά ίσως μέχρι και 9 δις), δεν πρέπει να ξεχνά τη μεγαλύτερη ίσως ζημία που υπέστη η χώρα από την "περήφανη" διαπραγμάτευση του Ιουνίου του 2015.
«Αυτά δεν θα τα ακούσετε σε κανένα κανάλι»
Αυτός είναι ο συνηθισμένος τίτλος-κράχτης σε γραφικές, cult, ανυπόστατες ειδήσεις στα παρακμιακά blogsπου ενδύονται τον μανδύα του αντικαθεστωτικού μέσου ενημέρωσης και παραπληροφορούν κατ’ επάγγελμα το πρόθυμο να εξαπατηθεί αναγνωστικό κοινό τους. Όμως, χάρη στην ΠΟΕΣΥ (και την ΕΣΗΕΑ) και την απεργία διαρκείας που εξήγγειλε στα ΜΜΕ, ο τίτλος απέκτησε υπόσταση σοβαρότητας. Γιατί είναι σοβαρό θέμα που η ελληνική κοινωνία βαδίζει στο σκοτάδι ενώ η Βουλή ψηφίζει Μνημόνια με ουρές.
Τρεις λόγοι για τους οποίους οι προσωρινές άδειες εργασίας για τους πρόσφυγες είναι θετική εξέλιξη
Οι πρόσφυγες που θα λάβουν αυτή την προσωρινή άδεια θα έχουν την προστασία του (έστω προβληματικού) κράτους δικαίου.
Πού πας και πού μας πας, Αλέξη;
Σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα: Η αγανάκτηση για το νέο μνημόνιο. Η οργή για το ασφαλιστικό. Τα ερωτήματα που θέτει η απραξία στο προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα. Η κυβέρνηση έκρινε πως έπρεπε, τώρα, να φιμώσει και τα ΜΜΕ.
Ποια είναι τα καθεστώτα του «νέου αυταρχισμού»;
Μια επίκαιρη συνέντευξη της φιλοσόφου και πολιτικής επιστήμονος Renée Fregosi, διευθύντριας ερευνών στις πολιτικές επιστήμες (Université Paris 3 Sorbonne-Nouvelle), στον Gil Mihaely, ιστορικό και διευθυντή σύνταξης του μηνιαίου περιοδικού Causeur (12/3/2016), με την ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου της: Οι νεο-αυταρχικοί (Les nouveauxautoritaires. Justiciers, censeurs et autocrates, Παρίσι, Ed. du Moment, 2016). Μετάφραση - επιμέλεια: Ανδρέας Πανταζόπουλος.
Γιώργο, τι πας να κάνεις;
Το Χρηματιστήριο έπεφτε χθες. Οι επενδυτές δεν είχαν εντυπωσιαστεί από τα νέα της Eurostat. (Γιατί άραγε;) Ώσπου ξάφνου, το απόγευμα απογειώθηκε! Τα νέα κυκλοφόρησαν σαν αστραπή, ότι κλείνει η αξιολόγηση, ότι βγήκε «σχεδόν λευκός καπνός» από το Χίλτον και ότι αναμένεται έκτακτο Eurogroup την Μεγάλη Εβδομάδα για να επικυρώσει τη συμφωνία. Εκεί κατά το βραδάκι, τα μέσα άρχισαν να διερωτώνται γιατί σιωπούν οι δανειστές...
Τα δημοσιογραφικά σωματεία πουλάνε και τα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσιογράφων και τις καλύτερες υπηρεσίες προς την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, στην προσπάθειά τους να περάσουν όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα τα μέτρα του τρίτου Μνημονίου, plus ένα μνημόνιο ακόμα. Προσωπικώς, δηλώνω έτοιμος να λάβω μέρος σε οποιαδήποτε προσπάθεια να αντιμετωπιστεί και να σπάσει η καταστροφική πρωτίστως για τους έλληνες πολίτες απεργία των ΜΜΕ (αλλά και για τους δημοσιογράφους). Και για αρχή, δηλώνω ότι η ιστοσελίδα του περιοδικού που εκδίδω, booksjournal.gr, θα είναι ανοιχτή και, εκτός από αναλύσεις, θα φιλοξενεί και την τρέχουσα ειδησεογραφία, τουλάχιστον στα μεγάλα θέματα τα οποία είμαστε αναγκασμένοι να αποκρύψουμε. Η προσπάθεια φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης δεν πρέπει να περάσει.
«Η Μανωλάδα πήρε και ΦΕΚ»
Οι μετανάστες παραμένουν σε μια ημι-νόμιμη κατάσταση, έρμαια των εργοδοτών τους που αποφασίζουν όχι μόνο για τους όρους εργασίας αλλά και για την τύχη των «μισθωμένων δούλων». Τα δήθεν ανθρωπιστικά προσχήματα της Αριστεράς αποσύρονται και αναδύεται στην επιφάνεια ένα αδιανόητο εκμεταλλευτικό πρόσωπο. [ΤΒJ]
Το τραγούδι των τσιφλικάδων
To προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, η κυνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η επινόηση της νέας δουλοπαροικίας από κυβερνητικούς βουλευτές, προεξάρχοντος ενός Ηλείου, όπου οι σύγχρονοι σκλάβοι εργάζονται χωρίς στοιχειώδη πρόνοια για εργασιακά δικαιώματα στα χωράφια παραγωγής φράουλας. [ΤΒJ]
Από τον εξισλαμισμό της «παλαιστινιακής υπόθεσης» στην αντισιωνιστική συνωμοσιολογία
Το άρθρο που ακολουθεί, δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Le Figaro (21/4/2016). Εδώ παρατίθεται ύστερα από σχετική παραχώρηση του Pierre-André Taguieff. Αντικείμενο του σχολιασμού είναι η πρόσφατη απόφαση της Ουνέσκο, σύμφωνα με την οποία το Ισραήλ βεβηλώνει το τέμενος Αλ-Ακσά. Στην ίδια απόφαση δεν αναγνωρίζονται οι θρησκευτικοί δεσμοί που ενώνουν τον εβραϊκό λαό με το «Όρος του Ναού». Με αφορμή αυτό το μείζον συμβολικό γεγονός, και προβαίνοντας σε μία συνοπτική διαφωτιστική αναδρομή στο παρελθόν, ο Πιέρ-Αντρέ Ταγκυέφ διαπιστώνει και επισημαίνει, ακόμα μία φορά, τον εξισλαμισμό της «παλαιστινιακής υπόθεσης», καθώς και της αντισημιτικής συνωμοσιολογίας, της συνωμοσιολογικής εβραιοφοβίας, που εκφράζεται μέσω του «αντισιωνισμού».