web only

Η κουβέντα ας σταματήσει εδώ. Κανείς δεν πρόκειται να ανεχθεί τέτοια κατάδηλη παραβίαση του Συντάγματος της Ελλάδας. O λαός δεν πρόκειται να αποτελέσει την Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να θεραπεύσει την νόσο μεγαλείου όσων φαντασιώνονται Εθνοσυνελεύσεις στο Άστρος Κυνουρίας.

Δημοσιεύουμε τη δήλωση του καθηγητή και πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, αναφορικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης να διεξαγάγει δημοψήφισμα με αντικείμενο τη συνταγματική αναθεώρηση. 

Τα δημοσκοπικά ευρήματα και η πολιτική συζήτηση εστιάζουν στο πρώτο κόμμα αφού μόνο η κυβερνητική θέση δαφνοστεφανώνεται με εξουσία. Στην πολιτική ωστόσο δεν ισχύει καθ’ ολοκληρίαν το ρητό ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα.

«Θα ήθελα να πάρω ένα καλάσνικοφ και να κατέβω στις πλατείες» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης από τα Χανιά. Φράση γεμάτη ακρισία, σχολιάστηκε αρνητικά – αν και υπήρξαν αρκετοί που σιώπησαν θεωρώντας ότι φταίει ο χρόνος που περνά και όχι ο Μίκης; Υπάρχουν, όμως, δυο Μίκηδες, ένας καλός που λατρεύουμε, κι έναν κακός που προσπερνούμε; [ΤΒJ]

Γιατί πληθαίνουν τα κρούσματα βίας σε περιοχές όπου φιλοξενούνται μετανάστες και πρόσφυγες; Υπάρχει φόβος να προκληθεί γενικευμένη αποσταθεροποίηση στη διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού ζητήματος; Τι δεν κάνει καλά η κυβέρνηση, πώς θα αποφύγουμε ένα ενδεχόμενο ξέσπασμα ανεξέλεγκτης βίας;

Κυκλοφορεί σε λίγο, το νέο τεύχος 67, Ιούνιος 2016, του Books' Journal, με κεντρικό θέμα την περίπτωση της Τζόαν Ντίντιον, σταρ της Νέας Δημοσιογραφίας - μια γυναίκα που κινήθηκε πλάι στη μυθολογία της σύγχρονης Αμερικής. 

Πέθανε χθες, σε ηλικία 90 ετών, ο ακαδημαϊκός και φιλόσοφος Παύλος Ν. Τζερμιάς, μια σημαντική μορφή της ελληνικής σκέψης, σχετικά απροσπέλαστη στην Ελλάδα αλλά με σημαντική ακαδημαϊκή δράση στο  εξωτερικό.

Από πάντα, οι Έλληνες έχουμε μια κακιά συνήθεια. Έχουμε την εντύπωση ότι όλος ο ντουνιάς γυρνάει γύρω από εμάς. Ότι είμαστε το άλας της Γης. Γι’ αυτό διαβάζω διάφορα ανόητα σχόλια, γύρω από το καρακιτσαριό της τελετής στην Πόλη, επί τη επετείω της αλώσεως. Πέρα από εθνικούς συμβολισμούς, ωστόσο, το μεγάλο θέμα είναι η αδυναμία της Ελλάδας να κατανοήσει την Τουρκία – και να χρησιμοποιήσει το δυναμισμό της οικονομίας σε ένα πρόγραμμα ανάκαμψης. Γι’ αυτό θα μείνουμε μόνο στα σύμβολα.

Από τη στιγμή που το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έκανε την θεαματική στροφή και πλέον υπογράφει αριστερά Μνημόνια, ψηφίζει περικοπές, βάζει κόφτες και δεν προλαβαίνει να παίρνει μέτρα, δηλαδή έγινε μνημονιακότερη των μνημονιακών, η Αντιπολίτευση φαίνεται να έχει περιέλθει σε αμηχανία ως προς την στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει. Ο Τσίπρας έπαυσε –έστω και προσωρινά– να αντιμάχεται τους δανειστές και εμφανίζεται να είναι ο πιο καλός ο μαθητής στις απαιτήσεις των Θεσμών (ή της Τρόικας, για να θυμόμαστε τα παλιά). Η Νέα Δημοκρατία από την άλλη πρέπει να αποφασίσει πώς θα αντιδράσει σε αυτή την οββιδιακή μεταμόρφωση που εξασφάλισε στους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χρόνο παραμονής στην εξουσία επί θυσία της όποιας αριστερής ιδεολογίας.

Η δικαιοσύνη βυθίζεται υπό το βάρος των συμπεριφορών της ηγεσίας τους, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης, αλλά τα κρούσματα αυταρχικών συμπεριφορών συνεχίζονται. [ΤΒJ]