web only

 Η στήλη «Πήρα το Γράμμα σου» της ηλεκτρονικής έκδοσης τού Books’ Journal διακόπτει σήμερα τη δημοσίευση γραμμάτων από το αρχείο, για να δημοσιεύσει το διήγημα του Μιχαήλ Μητσάκη, «ΔΥΟ ΜΙΚΡΟΙ» δημοσιευμένο στο περιοδικό Εστία^[1] του 1889. Το περιέλαβε ο Μανόλης Αναγνωστάκης στον τόμο, στον οποίο ανθολόγησε κείμενα του συγγραφέα με τίτλο: Μιχαήλ Μητσάκης Πεζογραφήματα και για τον οποίο μεταξύ άλλων λέει: «Αν κανόνας είναι ο χρόνος να λειτουργεί αρνητικά για τους περισσότερους συγγραφείς και το έργο τους, η λαμπρή εξαίρεση του Μιχαήλ Μητσάκη έρχεται να διαψεύσει –ή να επιβεβαιώσει- τον κανόνα. Απαράμιλλος στυλίστας, οξύς παρατηρητής της ζωής, γλωσσικά και κοινωνικά απροσάρμοστος, με προδρομικά στίγματα μιας νέας γραφής, προσφέρεται σήμερα σε μια καινούργια ανάγνωση, σχεδόν αποκαλυπτική από ορισμένες πλευρές»^[2].

Η έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα Νο 4 στο Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας έγινε στις 26 Απριλίου 1986, μιάμιση ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Οι άνεμοι ανέλαβαν να μεταφέρουν τα ισχυρά ραδιενεργά σωματίδια που απελευθερώθηκαν — βορειοδυτικά πρώτα σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, νοτιοανατολικά κατόπιν, όταν άλλαξε η φορά τους. Στην Ελλάδα, όπου εκείνες τις μέρες έβρεχε, η ραδιενέργεια έφτασε στις 2 Μαΐου και κορυφώθηκε μία μέρα μετά, Μεγάλο Σάββατο. Κανείς δεν την έβλεπε, δεν τη μύριζε, δεν την αισθανόταν.

Στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Ευκλείδη Τσακαλώτου (Καθημερινή, 20/2/2022)^[1], η πρώιμα εφηβική άποψις περί οικονομίας έχει το ρόλο της: να δηλώσει ότι κάτι τελοσπάντων θέλει να πει η Αριστερά, πως έχει ένα αγαθό όραμα, τι φταίει τώρα αυτή αν οι συνθήκες, κ.λπ.

Δεν υπάρχει δεινότερη θέση στην οποία μπορεί να περιέλθει ένα έθνος από το να δεχθεί εισβολή από ξένη δύναμη και τυχόν απώλεια επικράτειας ανεξαρτήτως της έκτασης αυτής. Η δεύτερη χειρότερη είναι, φυσικά, η κατάλυση της δημοκρατικής πολιτείας. Και στις δύο, ο πατριωτισμός παύει να είναι αφηρημένη έννοια και γίνεται πρακτικό και μετρήσιμο απαιτούμενο. Αλλά, ακόμη περισσότερο, παύει να είναι λόγω και γίνεται έργω.