Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Οι λαοί είναι άθυρμα ενός βοερού κυκλώνα που γεννιέται χωρίς πόνο και μαμή, γίνεται άχρωμο σύννεφο, πούσι, αεράκι, και στο τέλος ανταριάζει.
Πριν από 4 χρόνια, φέρ’ ειπείν, ο ταλαντούχος ζεν πρεμιέ Γκλέτσος σήκωνε την μπάρα κάποιων διοδίων στράφτοντας τα ωραία του δόντια στο νόμο.
Πότε γίνανε άχρωμο σύννεφο, πούσι, αεράκι, άνω και κάτω πλατεία, άνω και κάτω κυβέρνηση εκείνα τα δόντια — α! και πού ν’ ανταριάσουν κιόλας.
