Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Παραπατάς στη βροχή με την κουκούλα από το μπουφάν να στάζει, τσαλαβουτάς στα νερά μιας ημιθανούς κι όπου να ’ναι χρεοκοπημένης χώρας.
Σου 'χει κολλήσει μια στροφή του Σαββόπουλου, τη σιγοσφυρίζεις φάλτσα, αμάξια κορνάρουν στις διαβάσεις, ένας σκύλος κοιμάται στο πεζοδρόμιο.
Στην τσέπη σου βαστάς ένα μαχαίρι — από τη λάμα. Λες, «Μόνο αυτό το αίμα ας χυθεί». Συνεχίζεις να το αγκαλιάζεις, να σφυρίζεις, να βρέχεσαι.
