Πέμπτη, 7 Ιανουαρίου 2016

Δεν έχω κατεβάσει ποτέ ταινίες και σίριαλ, είναι παράνομο και εκτός των άλλων παραβιάζει μία σειρά νόμους περί πνευματικών δικαιωμάτων, και αισθάνομαι πολύ ούφο που το κάνω (που δεν το κάνω) γιατί είναι η συνηθέστερη πρακτική στον γαλαξία μας μετά το φαγητό (και πολύ πριν το σεξ), εξ αυτού δε έχω χάσει πολύ μεγάλες ποσότητες εξαίσιου κινηματογραφικού και τηλεοπτικού υλικού (κατά τεκμήριο ανώτερου, στα καλά του, από την πλειονότητα των βιβλίων, όχι που κυκλοφορούν, αλλά που γράφονται), δηλαδή: είμαι εκτός της εποχής μου, εκτός των συναφών συζητήσεων, ένας ποπ-παρίας. (Δεν εννοώ ότι θα συμμετείχα σε αυτές, εννοώ ότι δεν έχω καν το δικαίωμα να τις κατανοώ καλά-καλά). Αντίθετα νοικιάζουμε ταινίες από το βιντεοκλάμπ και παρακολουθούμε κάποιες σειρές στη συνδρομητική τηλεόραση του ΟΤΕ, και μάλιστα με πολλή χαρά (για την ακρίβεια: με περηφάνια και  ενθουσιασμό) όταν αυτές προβάλλονται σχεδόν ταυτόχρονα με τις ΗΠΑ. Χαίρομαι πολύ όταν η Ελλάδα δείχνει να μην υπολείπεται σε κάτι — σε οτιδήποτε, πόσο δε μάλλον στην κοινή, παγκόσμια κουλτούρα. Χθες —μεγάλη μέρα η χθεσινή— γίναμε συνδρομητές και στη Netflix, όπως έγιναν και θα γίνουν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη πριν το τέλος του μηνός — έγινε κάτι τρομερό και απίθανο χθες, που δεν έχει προηγούμενο, γιατί δεν μπορούσε να έχει. Ουσιαστικά, μιλάμε για μία πελώρια δανειστική βιβλιοθήκη με χιλιάδες γεμάτα ράφια, που θα υπάρχει σε κάθε τετράγωνο, δυο βήματα από το σπίτι σου, ή καλύτερα δυο βήματα μέσα στο σπίτι σου. Και που θα συνδέεται με τα μεγαλύτερα και παλαιότερα περιοδικά του δυτικού κόσμου, και με μερικές από τις σπουδαιότερες πένες που υπάρχουν. Ήταν μία ωραία ημέρα η χθεσινή, πανηγυρική. Σχεδόν ξέχασα τη γελοιότητα με τον εορτασμό των Θεοφανίων. (Δεν με ενοχλούν καθαυτά, φυσικά, με ενοχλούν παράφορα οι πολιτικές συζητήσεις γύρω από τον… αγιασμό των υδάτων. Εμετός και σιχασιά). [§] Αισθάνομαι φυσικά και μεγάλη ικανοποίηση που άντεξα τόσα χρόνια τώρα χωρίς να κατεβάσω τίποτε. Νίκησα. (y) [§] Οι ιδιοκτήτες των βιντεοκλάμπ, που ήδη έχουν πληγεί τρομερά από το παράνομο downloading, πρέπει να προσαρμοστούν αν δεν θέλουν να κλείσουν και αυτοί, όπως έκλεισαν από καιρό τώρα οι περισσότεροι συνάδελφοί τους: χρειαζόμαστε εξειδικευμένα βιντεοκλάμπ, με κλασικά φιλμ, με άποψη, με σωστή κατηγοριοποίηση των ταινιών, με αφιερώματα και εξατομικευμένες προτάσεις, με καλά ενημερωμένους υπαλλήλους και, ενδεχομένως, με αποστολή των ταινιών στο σπίτι. Για όσο καιρό θα υπάρχουν ακόμη πελάτες, τέλος πάντων. Δεν θα είναι πολύς.