Τρίτη, 5 Ιανουαρίου 2016

Όπως έχουμε πλέον όλοι καταλάβει, και καθώς δεν μιλάμε πλέον εδώ, και εδώ και καιρό, για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, για ανάπτυξη μέσω της απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων, για μείωση της ανεργίας (άρα και για περισσότερες εισφορές), αλλά για μία διαχείριση της κρίσης από τρελούς, ιδεοληπτικούς και καθάρματα, βρισκόμαστε στα πρόθυρα μίας διπλής έκρηξης: οικονομικής, καθώς οδηγούνται σε αφανισμό και οι τελευταίοι που στηρίζουν με τις εισφορές τους τους συνταξιούχους (εννοείται εδώ το εξής απλό: θα πάψουν διά παντός να τους στηρίζουν και να εξασφαλίζουν τη σύνταξή τους, καθώς είτε τα εισοδήματά τους δεν θα δηλώνονται πλέον, είτε δεν θα υπάρχουν καν εισοδήματα), και κοινωνικής: οι αντιδράσεις θα είναι κολοσσιαίες, η διαφορά του επιπέδου ζωής του 2016-17 με το αντίστοιχο στα τέλη τού 2014 δεν θα έχει προηγούμενο στην Ελλάδα σε καιρό ειρήνης, και κανείς (ίσως τη εξαιρέσει των υπαλλήλων της κρατικής τηλεόρασης, των καθαριστριών και των συγγενών της Δούρου και άλλων κομματικών μεγαλοστελεχών), κανείς δεν θα μπορεί να την αντέξει: η περιβόητη «φτωχοποίηση» για την οποία τσίριζαν, μια μελιστάλαχτα και μια βρομιάρικα, οι πληρωμένες από τους σημερινούς επικυριάρχους γραφίδες θα κάνει πράγματι για πρώτη φορά την εμφάνισή της, και θα είναι αυτή μια εμφάνιση τρομερή και άγνωστη μέχρι σήμερα. Αυτά είναι τα δεδομένα που έχουμε, και που ήταν γνωστά από χρόνια: μιλάμε για δαύτα από την αρχή της κρίσης, και βέβαια μιλάμε μπροστά σε ένα ντουβάρι που προτιμά την ανέχεια και την πείνα από την ελευθερία. Ποιος μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα στη δεύτερη, την κοινωνική έκρηξη; Απάντηση: η Αριστερά. Το ξύλο θα είναι τίμιο και κοινωνικά δίκαιο. Το πολύ ξύλο θα είναι λαϊκό και επαναστατικό. Στο βάθος, οι επίλοιπες δυνάμεις θα κάθονται γύρω από τη φωτιά και θα το βουλώνουν, περιμένοντας να ξημερώσει. Αλλά δεν θα ξημερώσει. [§] Οι επικυρίαρχοι, με την όψη των Φίληδων και των Κατρούγκαλων και των Καμμένων και των Κοτζιάδων και των άλλων Ξυδάκηδων, δεν θα ξεκουμπιστούν: είπαμε στο Κακό να μπει, και μπήκε. Ε, τώρα θα θρονιαστεί. [§] (Γι’ αυτό και την Κυριακή θα ηττηθούμε όσοι δικαίως βλέπουμε τον Μητσοτάκη σαν τη μοναδική διέξοδο από το κακό που έρχεται με δρασκελιές να μας πνίξει).