Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2015

Κυκλοφόρησε προχθές Παρασκευή από τον καλό εκδοτικό οίκο Η Άγνωστη Καντάθ ένα μυθιστόρημα ηρωικής-επικής φαντασίας (fantasy, που λέμε), ο πρώτος τόμος της τριλογίας NightAngel, υπό τον τίτλο «Ο δρόμος των ίσκιων». Διαβάζω στη συνέντευξη του συγγραφέα BrentWeeksπου παρατίθεται στο Επίμετρο του τόμου (τον προμηθεύτηκα, είμαι φαν τού είδους) τα εξής: «[…] Το σκοτεινότερο μέρος της τριλογίας συναντάται στην αρχή του πρώτου τόμου, όπου διαβάζουμε για την κακοποίηση παιδιών. Όταν άρχισα την τριλογία, η γυναίκα μου, που είναι ψυχολόγος, δούλευε με παιδιά που είχαν κακοποιηθεί και ξεσπούσαν τον θυμό τους με σεξουαλικούς τρόπους. Αν μείνουν αβοήθητα, αυτά τα παιδιά φτάνουν ν’ αναπαράγουν την κακοποίηση. Η ιδέα ενός οκτάχρονου παιδιού που κακοποιεί ένα πεντάχρονο είναι αυτή-καθαυτή τερατώδης. Μπορεί ένα παιδί οχτώ ετών να κάνει κάτι τόσο απεχθές; Είναι ένας ενήλικας βασανιστής τόσο βαθιά πληγωμένος ώστε να μην μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για τα τραύματα που προκαλεί στους άλλους; Και οι έφηβοι; Πού τραβάμε τη γραμμή; Η γυναίκα μου ελάχιστα μου έλεγε απ’ αυτά που άκουγε, και για λόγους επαγγελματικού απόρρητου και για να με προφυλάξει, αλλά η φαυλότητα, το “κακό”, αν θέλετε, ήταν απτά, αδιαμφισβήτητα. Το γεγονός ότι η κακοποίηση είναι τόσο συνηθισμένη σε μια κοινωνία σαν τη δική μας, όπου τα παιδιά βρίσκονται υπό συνεχή επιτήρηση, είναι τρομαχτικό. Εγώ απλώς το επέκτεινα λίγο· προσπάθησα να δείξω τι θα συνέβαινε σε μια συμμορία χωρίς υπεύθυνες φιγούρες εξουσίας — και, σας το λέω με πάσα ειλικρίνεια, κατέβασα τους τόνους, μετρίασα τη βία όσο μπορούσα. Παρεμπιπτόντως, διάβασα στους LA Times ότι ένας νεαρός συμμορίτης ισχυρίστηκε ότι η σεξουαλική κακοποίηση μεταξύ των μελών έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις, αλλά το θέμα είναι τόσο ταμπού που δεν ακούς γι’ αυτό ούτε στην πιο σκληροπυρηνική gangstarap. Έλεγε ότι το ενενήντα τοις εκατό των αγοριών και το εκατό τοις εκατό των κοριτσιών έχουν υποστεί κακοποίηση. Ακόμη κι αν αυτό αληθεύει κατά το ήμισυ, πιστεύω ότι η σεξουαλική κακοποίηση είναι ο βασικός λόγος που αυτά τα παιδιά εκμηδενίζουν τόσο αβασάνιστα τους εαυτούς τους με ναρκωτικά, που σκοτώνουν και σκοτώνονται με τέτοια προθυμία». Και τα λοιπά, και τα λοιπά. [§] Εγώ πάλι αναρωτιέμαι: τι πρέπει να έχει συμβεί στην παιδική σου ηλικία για να είσαι, φέρ’ ειπείν, Φαήλος ή συριζοτρόλ στο Twitter. (Δεν λέω και χρυσαυγίτης, μολονότι βρίσκονται πολύ κοντά στις δύο προαναφερθείσες κατηγορίες, γιατί οι χρυσαυγίτες, κτηνώδεις-ξεκτηνώδεις, έχουν και το ελαφρυντικό της κατακλυσμιαίας αμορφωσιάς).