Η Άντεια Φραντζή είχε γεννηθεί το 1945 στην Αθήνα. Απόφοιτος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ήταν διδάκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Παρίσι ΙV στην Σορβόννη. Δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1985 και αφυπηρέτησε το 2012. Συνεργάστηκε με το τμήμα Θεάτρου του ίδιου Πανεπιστημίου και διετέλεσε προσκεκλημένη καθηγήτρια στο τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Εργάστηκε ερευνητικά στο New York University και στο Columbia University της Νέας Υόρκης.
Πρωτοδημοσίευσε ποίηση το 1975. Έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα οκτώ ποιητικά βιβλία (και μια συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της, το 2010), ένα βιβλίο για παιδιά, καθώς και τόμους με άρθρα, φιλολογικές μελέτες, κριτικές εκδόσεις και μεταφράσεις από τα αγγλικά.
Υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Αντί του Χρήστου Παπουτσάκη από το 1975 ώς το κλείσιμό του. Τα τελευταία χρόνια, μέχρι να κλονιστεί η υγεία της, δημοσίευε κριτικές στο Βοοks’ Journal.
Τα βιβλία της:
Ποίηση: Η περιπέτεια μιας περιγραφής (1978), Μεταποίηση υλικών (1979), Μεταγραφή ημερολογίου (1984), Σχεδόν αίνιγμα (1987), Στεφάνι (1993), Τελετή στο κύμα (2002), Έμενε ποίημα (2005), Φευγαλέα (2010), Στιχάρι (2004), 7 Νυχτερινά Σονέτα + 1 Στροφή (2012), Ερωτικές μεταμορφώσεις (2015), Το έσω χάραγμα 1975-2015 (2021). Συμμετείχε ακόμα σε ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις.
Επιστημονικά έργα: Η παλαιότερη πεζογραφία μας (1997). Συμμετείχε επίσης σε συλλογές κειμένων για τον Νίκο Εγγονόπουλο, τον Μίλτο Σαχτούρη, τον Νάσο Βαγενά, τον Μανόλη Αναγνωστάκη κ.ά.
Ανθολογίες: Μισμαγιά. Ανθολόγιο φαναριώτικης ποίησης (κατά την έκδοση Ζήση Δαούτη, 1818) (1993), Aίμος. Ανθολογία Βαλκανικής Ποίησης, (6 τόμοι στις εξής γλώσσες: αλβανικά, βοσνιακά, βουλγαρικά, ελληνικά, ρουμανικά, σερβικά, συντονισμός έκδοσης, 2006-2008).
