Είχε γεννηθεί στο Νιου Τζέρσι, οι γονείς του ήταν Πολωνοεβραίοι. Απόφοιτος του πανεπιστηµίου Κολούµπια, µετά τις σπουδές του έζησε για ένα διάστηµα στη Γαλλία. Επέστρεψε στην Αμερική το 1974, οπότε άρχισε να δημοσιεύει κείμενά του και μεταφράσεις γάλλων συγγραφέων - μεταξύ των οποίων τα ποιήματα του Στεφάν Μαλαρμέ.
Το πρώτο του πεζογραφικό βιβλίο ήταν το αυτοβιογραφικό δοκίµιο Η επινόηση της μοναξιάς (1982). Αλλά ο Όστερ απέκτησε φήμη για μια σειρά από τρεις χαλαρά συνδεδεμένες ιστορίες, την Τριλογία της Νέας Υόρκης – Γυάλινη πόλη (1985), Φαντάσµατα (1986) και Το κλειδωµένο δωµάτιο (1986). Τα τρία αυτά βιβλία που παρουσιάστηκαν ως νουάρ μυθιστρήματα, δεν είναι συμβατικές αστυνομικές ιστορίες οργανωμένες γύρω από ένα μυστήριο και μια σειρά από στοιχεία που οδηγούν στη λύση του μυστηρίου και στο δολοφόνο. Αντίθετα, ο Όστερ χρησιμοποιεί την αστυνομική μορφή για να αντιμετωπίσει υπαρξιακά ζητήματα ταυτότητας, χώρου, γλώσσας και λογοτεχνίας, δημιουργώντας στη διαδικασία, όπως γράφτηκε, τη δική του διακριτικά μεταμοντέρνα (και κριτική του μεταμοντέρνου) μορφή.
Τι διεκδικούσε από τη λογοτεχνία; Στο βιβλίο του «A Life in Words», όπου δημοσιεύονται οι εκτενείς συνεντεύξεις του στον I. B. Siegumfeldt (Seven Stories Press, 2017), ο Πολ Όστερ το έλεγε καθαρά: «Οι περισσότεροι συγγραφείς είναι απόλυτα ικανοποιημένοι με τα παραδοσιακά λογοτεχνικά μοντέλα και χαρούμενοι που παράγουν έργα που αισθάνονται όμορφα, αληθινά και καλά. Πάντα ήθελα να γράψω αυτό που για μένα είναι όμορφο, αληθινό και καλό, αλλά με ενδιαφέρει επίσης να εφευρίσκω νέους τρόπους για να λέω ιστορίες. Ήθελα να αλλάξω τα πάντα από μέσα προς τα έξω».
Η αναζήτηση της ταυτότητας και του προσωπικού νοήματος διαπερνούσε τα βιβλία του συγγραφέα που ακολούθησαν, πολλά από τα οποία επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στο ρόλο της σύμπτωσης και των τυχαίων γεγονότων (Η μουσική του πεπρωμένου) ή, όλο και περισσότερο, στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των συνομηλίκων τους και του περιβάλλοντος (Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων, Το παλάτι του φεγγαριού). Οι ήρωες του Όστερ συχνά είναι αναγκασμένοι να υπηρετούν ανεξιχνίαστα και μεγαλύτερα σχέδια κάποιου άλλου, υπέρτερου και εξουσιαστικού όντος ή συστήματος.
Συνολικά έχει γράψει πλήθος πεζογραφικών έργων, µεταξύ των οποίων τα µυθιστορήµατα: Mr. Vertigo, Σάνσετ Παρκ, Αόρατος, 4 3 2 1.
Μαχητικός για την ελευθερία της έκφρασης
Ο Πολ Όστερ ήταν δραστήριος και επιδραστικός συγγραφέας, η ματιά του στα πράγματα συχνά τον συνέδεε με την πολιτική. Απόρροια αυτής του της στάσης ήταν η ένταξη του στο PEN American Center, στο διοικητικό συμβούλιο του οποίου συμμετείχε από το 2004 έως το 2009 ενώ από το 2005 έως το 2007 ήταν αντιπρόεδρός του. Το PEN American Center, μια μαχητική οργάνωση που παρεμβαίνει ουσιαστικά και δεν είναι ούτε σφραγίδα ούτε φερέφωνο κάποιας ιδεολογικής κανονιστικότητας, παρεμβαίνει πολύ συχνά για ζητήματα ελευθερίας και δικαιοσύνης.
Ενδιαφέρον έχει, ως προς τούτο, η καταγγελία του Όστερ για τον αυταρχισμό του καθεστώτος και τις διώξεις κατά των συγγραφέων στην Τουρκία – μάλιστα, πριν από τη σκλήρυνση του αυταρχικού κράτους, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016. Το 2012, ο Όστερ είχε δηλώσει ότι δεν θα επισκεφθεί την Τουρκία, διαμαρτυρόμενος για τη μεταχείριση του καθεστώτος Ερντογάν προς τους δημοσιογράφους για να λάβει απάντηση από τον ίδιο τον τούρκο πρόεδρο: «Δεν σε χρειαζόμαστε! Ποιος νοιάζεται αν θα έρθεις ή όχι;», διερωτήθηκε δημόσια ο Ερντογάν. Ο Όστερ απάντησε: «Σύμφωνα με τους τελευταίους αριθμούς που συγκέντρωσε το International PEN, υπάρχουν σχεδόν εκατό συγγραφείς φυλακισμένοι στην Τουρκία», ενώ έκανε αναφορά και στους ανεξάρτητους εκδότες που υφίστανται διώξεις.
Ο Πολ Όστερ είχε ακόμα ασχοληθεί µε τον κινηµατογράφο, ως σκηνοθέτης όσο και ως σεναριογράφος. Ήταν µέλος της Αµερικανικής Ακαδηµίας Τεχνών και Γραµµάτων. Στην Ελλάδα, τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Πιο πρόσφατο, το δοκίμιο Αιματοβαμμένο έθνος, για την ελευθερία στην οπλοφορία στις ΗΠΑ και τις συνέπειές της (https://booksjournal.gr/kritikes/koinonia/4844-sti-skoteini-psyxi-tis-amerikis).
