Πλάμεν Τόντσεφ

To μάθαμε κι αυτό, από τα πλέον επίσημα χείλη, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: το ΟΧΙ στο ευρωπαϊκό σχέδιο εξυγίανσης των δημοσιονομικών της Ελλάδας το 2015 σήμαινε ΝΑΙ στην Ευρώπη! 

Τάχθηκαν αναφανδόν και με αίσθημα αδιαπραγμάτευτης αξιοπρέπειας υπέρ διακεκριμένων ανορθολογισμών, συχνά εσκεμμένα, με θράσος και κυνισμό. Οι ίδιοι πάντα. Οι απτόητοι έλληνες ήρωες. Οι ίδιοι πάντα. [ΤΒJ]

Εντείνεται παγκοσμίως η κατακραυγή για τις βιαιότητες εις βάρος των Ροχίνγκα στη Βιρμανία/Μιανμάρ και τη μαζική τους εκδίωξη από τις εθνικές αρχές. Αναφέρονται, μάλιστα, μαρτυρίες για εξωδικαστικές εκτελέσεις όχι μόνο ανταρτών Ροχίνγκα, αλλά ακόμη και άμαχου πληθυσμού, από τις δυνάμεις ασφαλείας.

Με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, περιπλανώμενοι από θεωρία συνωμοσίας σε θεωρία συνωμοσίας (όπως ακριβώς ο Ογκουνσότο από ομάδα σε ομάδα), ευέξαπτοι και καβγατζήδες, οι Αγανακτισμένοι/Ψεκασμένοι/Αφιονισμένοι παραμένουν πλειοψηφία στην ελληνική κοινωνία.

Δεν ξέρω κατά πόσο ευσταθεί η φημολογία για δάνειο που προτίθεται να ζητήσει η Ελλάδα από την Παγκόσμια Τράπεζα, προκειμένου να γίνουν προσλήψεις σε δημόσιες υπηρεσίες. Πριν συζητηθεί οτιδήποτε, όμως, καλό είναι να γνωρίζουμε δυο τρία πράγματα γι' αυτή.

Ο Τσίπρας δεν έλεγε τόσον καιρό, όπου βρεθεί, ότι έχουμε εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις μας που απορρέουν από το μνημόνιο και είναι σειρά των δανειστών τώρα να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα; Κι έρχεται σήμερα ο Τσακαλώτος (σύμφωνα με αποκάλυψη του πρακτορείου Bloomberg) να μας πει ότι δεν έχουμε εκπληρώσει παρά μόνο το 30% των υποχρεώσεών μας;

Πώς η κυβέρνηση του τρίτου Μνημονίου βρέθηκε ακόμα μια φορά οχυρωμένη στα αντιμεταρρυθμιστικά της χαρακώματα, έτοιμη για πόλεμο με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κομισιόν. [TΒJ]

Τελικά ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, που κλείνει το μάτι στην απλή αναλογική, ομιλεί κι αυτός την κουβελληνικήν. Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις... (TBJ]

Ως κυβέρνηση, οι φανατικοί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βρει τον φταίχτη για όλα τα κακά της μοίρας μας: είναι οι «μενουμευρώπηδες». Ευτυχώς που υπάρχουν δηλαδή – είναι κι αυτοί μια κάποια λύσις, όταν έχεις ξεμείνει από δικαιολογίες.

Έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή παγκοσμίως, από την Αμερική του Τραμπ μέχρι τις Φιλιππίνες του Ντουτέρτε, με νέου τύπου ηγεσίες – συχνά αμφιλεγόμενες και διχαστικές, όσο κι αν μπορεί να μη μας αρέσει αυτή η εξέλιξη. Και η παραίτηση του αυστριακού σοσιαλδημοκράτη καγκελαρίου Φάιμαν ενδέχεται κάλλιστα να εγγράφεται σ’ αυτό το νέο πλαίσιο.