Charles Simic
(1938-2023). Aπό τους σημαντικότερους ποιητές του καιρού μας, που το 1990 τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ. Κάποια από τα ποιήματά του αντανακλούν έναν σκοτεινό εσωτερικό κόσμο, άλλα απεικονίζουν ρεαλιστικά πορτρέτα βίας και απελπισίας – αλλά το χαρακτηριστικό όλων είναι το σκοτεινό και το κοφτερό χιούμορ. Είχε γεννηθεί στο Βελιγράδι απ’ όπου, το 1954, η οικογένειά του μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η παιδική και η εφηβική ηλικία του σημαδεύτηκαν από την εμπειρία του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα παιδικά βιώματά του από εκείνη την εποχή συχνά ανακαλούσε σε πολλά από τα ποιήματά του. Άρχισε να γράφει στα αγγλικά σε ηλικία 21 ετών και έως σήμερα έχει υπογράψει πάνω από 60 ποιητικές συλλογές. Συνεργαζόταν με το New York Review of Books. Στα ελληνικά κυκλοφορεί η ανθολογία ποιημάτων του, Η μουσική των άστρων (Κοινωνία των (δε)κάτων, 2010), σε μετάφραση Ντίνου Σιώτη και Στρατή Χαβιαρά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί και σε περιοδικά: Ποιητική, Φρέαρ και στο Books’ Journal.
Τσαρλς Σίμικ: Τρία ποιήματα
Τσαρλς Σίμικ Τρία ποιήματα
(Βελιγράδι, 9 Μαΐου 1938 – Ντόβερ, Νιου Χάμπσαïρ, ΗΠΑ, 9 Ιανουαρίου 2023)
Εν είδει σύντομου αποχαιρετισμού, τρία ποιήματα από το τελευταίο του βιβλίο, Καμιά Ξηρά εν Όψει (2022):