Παντελής Μπασάκος

Σπούδασε φιλοσοφία στην Αθήνα και στο Παρίσι. Πρωτοδίδαξε (1977) στην Αθήνα, στο Κέντρο Φιλοσοφικών Ερευνών.Έχει διδάξει στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1979-2014) και ως επισκέπτης καθηγητής στο φιλοσοφικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού του Κέντρου Φιλοσοφικών Ερευνών Δευκαλίων, μαζί με τους καθηγητές Παύλο Καλλιγά και Ιόλη Πατέλη. Διευθύνει, μαζί με τους καθηγητές Βασίλη Κάλφα και Γεράσιμο Κουζέλη, την έκδοση των Απάντων του Αριστοτέλη από τις εκδόσεις Νήσος, με την χορηγία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Κυριότερα γραπτά: L’ instance d’ aporie, essai sur Platon (1981), Επιχείρημα και Κρίση (1999), Τρεις Γλώσσες, Αριστοτέλης - Husserl - Wittgenstein (2006), Αριστοτέλης Τέχνη Ρητορική (μετάφραση και εισαγωγή, 2016).
Στη Βρετανία, στις 31 Αυγούστου 2022, ετέθη σε λειτουργία το μεγαλύτερο πάρκο ανεμογεννητριών στον κόσμο, με ισχύ που καλύπτει τις ανάγκες 1,4 εκατομμυρίου νοικοκυριών. Μαζί με εκείνο που υπάρχει ήδη, δίνουν ρεύμα σε 2,5 εκατομμύρια νοικοκυριά. Η Αθήνα, δηλαδή, ή η μισή Ελλάδα.
Πείτε το βρε παιδιά πως είναι αυτό δεν είναι γειτονιά μα τέμενος, όπου κάτι σαν πρωτοχριστιανοί είναι οι χρήστες.
Με την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος του 2015, ο τότε πρωθυπουργός επισκέπτεται τον υπουργό Αμύνης στο υπουργείο του (πάλι καλά, θα μπορούσε να τον συναντήσει σε κανένα στρατόπεδο τεθωρακισμένων) όπου ο τελευταίος έκανε τη γνωστή δήλωση, για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας που διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της.
Ήρθε και σε εμένα, ως χορηγούμενη, μια άσκηση της μνήμης μεγαλοριγανάτη - Origanum majorana είναι το επιστημονικόν.
Τις πρώτες δύο τρεις μέρες του πολέμου, άφωνοι σχεδόν παρακολουθούμε τη ρωσική επίθεση και δεν πιστεύουμε τα μάτια μας με την αντίδραση της Ουκρανίας, που ξεκινάει και σηματοδοτείται από το «Εδώ θα μείνω και θα σταθώ, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς» του προέδρου Ζελένσκι. Ο γλυκομίλητος ηθοποιός, με αυτό το «στέκομαι εδώ», ήδη έχει κερδίσει τον φανταχτερό μάτσο της Ρωσίας.
The lady doth protest too much, methinks. *
Εγγράφομαι και εγώ στην, κατά τινας, «μικρή μειοψηφία» των πολιτών που, εκφραζόμενοι στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αγανακτούν περισσότερο με την δραστηριότητα του σωματείου των ηθοποιών από ό,τι με το κακούργημα της παιδεραστίας.
[Μέρες ολόκληρες το κοίταζε, μέρες ολόκληρες το' βλεπε με καμάρι.
Και δεν χαμπάριαζε, καθόλου δεν χαμπά - ρια - ζέ.]
Καθηγητής πανεπιστημίου, με το κατοχυρωμένο εμπορικό σήμα (μπράντα) της Αριστεράς στο μέτωπο, προσπαθεί να μιλήσει πολιτικά, τηρώντας τις Συριζαίες προδιαγραφές και οδηγίες*. Έτσι, ταύτισε την υπουργό Παιδείας με ό,τι πιο απωθητικό κυκλοφορεί σε μια κοινή γνώμη που συνοπτικά καταδικάζει,δίχως δίκες και περιττές διαδικασίες.
Θέλω να σε βρίσω, σημαίνει πως θέλω να σου πετάξω τον μουτζούρη, να σε ταυτίσω με το πιστοποιημένο τέρας. Τώρα, μου είπαν από το κόμμα πως το παράκανα. Εντάξει λοιπόν, έστω να της πω, με μισό στόμα, μια συγγνώμη, που την ταύτισα με το τέρας. Το τέρας όμως είναι τέρας, με όποια μορφή και να εμφανιστεί και εμένα αυτή είναι η δουλειά μου, αυτή είναι η δουλειά μας στο κόμμα, σωτήρες από τα τέρατα, τι τεκμήριο αθωότητας τώρα - είπαμε μια συγγνώμη να ζητήσω, όχι να μείνω και άνεργος.
Μιλάς για Turkeaegean, όπως έχεις δικαίωμα (η κατοχύρωση είναι η προβοκάτσια, με αυτό πας το τυράκι πιο κοντά στο ποντικάκι), ο άλλος εξανίσταται, φωνάζει, το αμφισβητεί. Αποτέλεσμα: α) το Turkaegean φυσικά το χρησιμοποιείς, μπορείς και χωρίς άδεια, υπάρχει Τουρκικό Αιγαίο όπως υπάρχει και Γαλλική Μεσόγειος, κ.ο.κ. β) Μπορείς να παρουσιάσεις τον άλλον ως επιθετικόν, που θέλει να σε στερήσει από τον στοιχειώδη σου ζωτικό χώρο, να μην σε αφήνει να ανασάνεις.