Θανάσης Γεωργακόπουλος
Δημοσιογράφος.
Η κατάθεση πρότασης μομφής από τον Αλέξη Τσίπρα, με αφορμή το φάκελο που παρέλαβε από τον Χρήστο Ράμμο για τις υποκλοπές, «κινδυνεύει» να εξελιχθεί σε αυτογκόλ. Ως γνωστόν, οι συζητήσεις στις προτάσεις μομφής ποτέ δεν περιορίζονται στις «αφορμές» για τις οποίες έχουν κατατεθεί αλλά εκτείνονται στο σύνολο της κυβερνητικής πορείας αλλά και εν γένει της επικαιρότητας και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.
Σε ανάρτησή του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σχετικά με την εκδήλωση με τίτλο «Μένουμε Ευρώπη;» και υπότιτλο «Υποκλοπές, δικαιώματα και Κράτος Δικαίου», στην οποία συμμετέχει, ανέφερε πως δεν ρωτήθηκε για τον τίτλο. Όμως, έπειτα από αυτή τη χλιαρή αποστασιοποίησή του, έσπευσε να προσθέσει πάρα πολλά λόγια, μεταξύ των οποίων πως δεν τον ενοχλεί ο τίτλος αφού «το αξιακό και θεσμικό ζητούμενο της αντίδρασής μας του Ιουλίου του 2015 διατηρείται σε ισχύ και σήμερα».
Επιτρέψτε μου να ασχοληθώ με μια χθεσινή αθλιότητα που ένιωσα να με θίγει και να με θλίβει ταυτόχρονα
«Το παρασκήνιο της εκτροπής» ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της χθεσινής Αυγής. «Κουκιά τρώνε κουκιά μολογάνε» θα μου πείτε – και θα έχετε δίκιο.
Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ο τίτλος αλλά αυτά που αναφέρονται από κάτω για να τον υποστηρίξουν στα οποία περιλαμβάνεται, όπως γράφουν, «ένα πάντα επίκαιρο άρθρο του αείμνηστου Σταύρου Τσακυράκη»!
Πράγματι, η... καρτερική Αυγή δημοσιεύει –και μάλιστα στη δεύτερη σελίδα της– αποσπάσματα από ένα πολυσέλιδο άρθρο του (αγαπημένου) Σταύρου Τσακυράκη στο 41ο τεύχος του Νομικού Βήματος το 1993.
Χριστίνα Πουλίδου, Χωρίς Πυξίδα, Μεταίχμιο, Αθήνα 2021, 368 σελ.
Το 2025, η Γαλλία βγάζει ακροδεξιά κυβέρνηση και αποχωρεί από το ευρώ, με αποτέλεσμα η Ευρώπη να κλυδωνίζεται. Στην Ελλάδα, υπάρχει ακόμα μια αριστερή εφημερίδα, του κόμματος ΠΡΙΖΑ, που αντιλαμβάνεται τη δημοσιογραφία όχι ως κομματικό πρόταγμα. Οι δημοσιογράφοι της έχουν βεβαίως βαθιές διαφωνίες – αλλά όταν χρειάζεται είναι ο ένας πλάι στο άλλο. Ένα μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας με στοιχεία από τη σημερινή πραγματικότητα. [ΤΒJ]