web only

Δημήτρης Κράλλης, Βίος  και πολιτεία ενός βυζαντινού μανδαρίνου.  Το Βυζάντιο  ιδωμένο αλλιώς, μετάφραση: Νίκος Στρατηγάκης  -  Δημήτρης Κράλλης, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2021, 296 σελ.

 Μια σημαντική μελέτη για τους γραφιάδες και τους οφικιάλιους του Βυζαντίου και για το ρόλο που έπαιξαν οι αξιωματούχοι ευρύτατης μόρφωσης στα πολιτικά τεκταινόμενα της Αυτοκρατορίας. Ήταν η εποχή που όσοι κρατούσαν την πένα είχαν ιδιαίτερη αξία στην κοινωνία του Βυζαντίου. Αλλά η εξέλιξη της Αυτοκρατορίας, μεταξύ άλλων, χρειάστηκε χειριστές και του ξίφους…

Δεν έχω ποτέ εξακριβώσει αν οι γονείς μου παντρεύτηκαν από προξενιό ή από έρωτα. Υποψιάζομαι ότι κάποιον ρόλο έπαιξαν δύο δαιμόνιες θείες εκατέρωθεν, που τους έπεισαν ότι ήταν όντως ερωτευμένοι. Αμέσως μετά το γάμο, ο πατέρας μου αγόρασε ένα ραδιόφωνο «παγκοσμίου λήψεως» με λάμπες και, πάνω του, ως υλική έκφραση των αισθημάτων του -«για την μαμά» όπως έλεγε- ένα περίεργο μηχάνημα με έναν μακρύ βραχίονα και έναν μεταλλικό πλατό που γύριζε με διάφορες ταχύτητες.

Αν δεν έρθει ο κομμουνισμός, το γυναικείο ζήτημα δεν πρόκειται να λυθεί, καταταγείτε λοιπόν φίλες μου στο κόμμα και μπείτε στον αγώνα – έτσι μας ορμηνεύει του ΣΥΡΙΖΑ ο σοφός.

Η. Μ. Moutsopoulos, Passion for Excellence: My Lifelong Journey into Medicine and Public Service, Springer, 2022

Γιατί να μας απασχολεί ένα βιβλίο, στην αγγλική γλώσσα, για την πορεία ζωής ενός επιστήμονα;

Η απώλεια του Μισέλ Δημόπουλου, για πολλά χρόνια διευθυντή του κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής. Ο Μισέλ ήταν ο άνθρωπος που έβγαλε το Φεστιβάλ από τον επαρχιωτισμό του. Ο άνθρωπος, δηλαδή, ο οποίος έθεσε το ζήτημα της εξωστρέφειας του ελληνικού κινηματογράφου, σε μια περίοδο που όλοι δεν έβλεπαν πέρα από τα εθνικά σύνορα, μάλιστα υπό το πρίσμα του αριστερού συνδικαλισμού που κυριαρχούσε στον κινηματογραφικό χώρο. Και συγκρούστηκε για ένα φεστιβάλ ανοιχτό, διεθνοποιώντας το και, στη συνέχεια, ανοίγοντάς το στις καλλιτεχνικές πρωτοπορίες της εποχής – για τις οποίες κάλεσε τον βαθύ γνώστη τους Δημήτρη Εϊπίδη να τις υπηρετήσει.

Πυραυλική επιστήμη και ανθρώπινες αποστολές στο Διάστημα

Τον περασμένο Δεκέμβριο, η επιτροπή των κρατικών βραβείων λογοτεχνίας (και μαζί οι επιτροπές των κρατικών βραβείων παιδικού βιβλίου και λογοτεχνικής μετάφρασης) έβγαλε τη λίστα με τις βραβεύσεις της, έγραψε το σκεπτικό της και το αποτέλεσμα της εργασίας της το παρέδωσε στη διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού – που άλλωστε εκπροσωπείται στις επιτροπές διά γραμματέων. Τέσσερις μήνες μετά, και ενώ έχουν ανακοινωθεί και δοθεί πολλά άλλα λογοτεχνικά βραβεία από διάφορα περιοδικά, που ασφαλώς κινούνται στο χώρο του βιβλίου και έχουν φτιάξει ή διεκδικούν να φτιάξουν (ασχέτως αν και πόσο τα καταφέρνουν) τους δικούς τους επιδραστικούς θεσμούς βράβευσης, το βραβείο που περιμένει όλος ο κόσμος του βιβλίου, δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί. Δεν έχει ανακοινωθεί ούτε πότε θα ανακοινωθεί.

Πασχαλινό διήγημα του Νίκου Ψαρρού

Εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Ουκρανία εν καιρώ πολέμου από τον Φεβρουάριο του 2022*

Από τον Petro Burkovskiy και τον Andreas Umland

Κάπου διαβάζω για ένα ενδιαφέρον πείραμα. Σε ένα γηροκομείο χωρίζουν τους ηλικιωμένους σε δύο ομάδες. Στους μισούς δίνουν ένα φυτό και τους λένε να το ποτίζουν συχνά. Στους άλλους μισούς δεν δίνουν τίποτα. Μετά από καιρό βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Αυτοί που φρόντιζαν τα φυτά έζησαν περισσότερο. Τέλος της ιστορίας.