Σύνδεση συνδρομητών

Covid19

Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέτας

Πριν ακριβώς από ένα χρόνο, τον Φεβρουάριο 2021 π. Δ και π .Ο  -προ Δέλτα και προ Ομικρον-, περίμενα με αγωνία τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για το πότε θα ανοίξει η πλατφόρμα για τον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού για τους πολίτες που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες στις οποίες έχω την τύχη να συγκαταλέγομαι. Με δέος και θαυμασμό σκεπτόμουν όλους τους γηραιούς και υπέργηρους ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, οι οποίοι είχαν εμβολιαστεί πρώτοι μετά τους πολιτικούς και τους υγειονομικούς. Με αμείωτο θαυμασμό άκουγα για φίλους και γνωστούς άνω των 60 ετών, οι οποίοι είχαν τρυπηθεί με το εμβόλιο της Astra Zeneca, αυτό που κατά τον Αλέξη Τσιπρα, “ξεστόκαρε η κυβέρνηση”.

17 Φεβρουαρίου 2022

Πανδημία και φιλελεύθερη δημοκρατία

Πέτρος Παπασαραντόπουλος

Μια συζήτηση του Cas Mudde με τον Πέτρο Παπασαραντόπουλο (τεύχος 124)

29 Δεκεμβρίου 2021

«Κύμα μεγάλο έρχεται, αλλά κολύμπι μάθαμε ήδη οι περισσότεροι και σωσίβια υπάρχουν (βάρκες λίγες)». Ενόψει την ανακοίνωσης 18.000 κρουσμάτων κορωνοϊού σήμερα, με πιθανή ραγδαία αύξηση τις επόμενες ημέρες, ο γνωστός γιατρός και ερευνητής για τα επιδημιολογικά των λοιμώξεων Γιώργος Παππάς μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος, αφού έχει εγκαίρως προειδοποιήσει για την επέλαση της παραλλαγής Όμικρον – και έχει επισημάνει τι χρειάζεται να κάνει το κράτος και τι οι πολίτες για να την αντιμετωπίσουμε.

28 Δεκεμβρίου 2021
Το εμβόλιο για τον ιό της πολιομυελίτιδας επινοήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και άρχισαν να το χορηγούν μαζικά στην Αμερική το 1955. Χάρη σ' αυτό, εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο σώθηκαν, κυριολεκτικά. Φανταστείτε τι θα είχε συμβεί αν υπήρχαν και τότε οι σημερινοί αρνητές, γιατί το εμβόλιο «δεν είχε δοκιμαστεί αρκετά κ.λπ.
24 Νοεμβρίου 2021

Η αναζωπύρωση της πανδημίας, ως πανδημία ανεμβολίαστων, όπως προφανώς διαφαίνεται από τους αριθμούς (τη συντριπτική πλειονότητα των νοσούντων αλλά, κυρίως, τη συνθλιπτική πλειονότητα όσων καταλήγουν στις ΜΕΘ ή πεθαίνουν), είχε προαναγγελθεί. Φαινόταν να έρχεται. Αλλά το αντιεμβολιαστικό μένος εκφράστηκε επιθετικά, με τη μοναδική έφεση όσων το τροφοδότησαν και συνεχίζουν να το τροφοδοτούν: των αναβαθμισμένων σε opinion leaders αστοιχείωτων του διαδικτύου, των τρόφιμων τηλεοπτικών εκπομπών που διεκδικούν μεγάλες θεαματικότητες, των οπαδών του new age, του λεγόμενου υγιεινισμού και της επιστροφής στη φύση και, φυσικά, των αποκαλούμενων «ψεκασμένων», των τελείως καθυστερημένων και των αποβλεπόντων σε οφέλη, πρωτίστως πολιτικά, εκπροσώπων τους, διαφόρων ευαγγελιστών του αντιεμβολιασμού. Ποσοστό περίπου 40% του πληθυσμού αρνούνταν «να τρυπηθεί». Τα αποτελέσματα τα μετράμε τώρα στις ΜΕΘ και στα νεκροταφεία.

12 Νοεμβρίου 2021

Γιατί είναι ασφαλή τα εμβόλια

Γιώργος Καργιολάκης

Το λογικό είναι να εμπιστευόμαστε την επιστήμη, γνωρίζοντας όχι τον επιστήμονα, δηλαδή συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά τις διαδικασίες, τον έλεγχο και την τεκμηρίωση. Είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίο πρέπει να εμπιστευόμαστε στα εμβόλια.

29 Σεπτεμβρίου 2021

Αντιδραστικές εξεγέρσεις

Νικόλας Σεβαστάκης

Για την ανάγκη μιας νέας δημόσιας πολιτικής κουλτούρας

16 Αυγούστου 2021
«Κάποιοι σκέπτονται πως θα νοσήσουν ελαφριά. Δεν σκέπτονται όμως πως θα μεταφέρουν τον ιό σε κάποιους που θα νοσήσουν βαριά. Θα νοσήσουν, θα ταλαιπωρηθούν πολύ και ενδεχομένως (χτυπάω ξύλο!) θα πεθάνουν. Με το εμβόλιο δεν προστατεύουμε μόνο τον εαυτό μας, προστατεύουμε και τους άλλους». Ο λόγος της κοσμήτορος στην τελετή αποφοίτησης της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης (21/7/2021).
22 Ιουλίου 2021

«Καράτε λέγεται και είναι απλό». Με αυτή τη φράση ξεκινούσε να κάνει μάθημα τους υποψήφιους πράκτορες ο Ζαννίνο, στην ταινία Θου Βου – Φανερός πράκτωρ 000, με τον Θανάση Βέγγο. Μια αντίστοιχη φράση θα μπορούσε να είναι «Μεταμοντερνισμός λέγεται και είναι απλό». Ή, έστω, μετανεωτερικότητα. Κατάρρευση των μεγάλων αφηγήσεων, πλήρης διάσπαση νοήματος, άκρατος υποκειμενισμός.

Όπως περίπου, συνοπτικά, έλεγε ο Κλωντ Λεβύ Στρως θέλοντας να καταπολεμήσει τον πολιτισμικό «ιμπεριαλισμό», ο μεταμοντερνισμός εξισώνει τις καλύβες των ιθαγενών του Ειρηνικού με τον Παρθενώνα. Μαζί ο Σαίξπηρ και ο Λέοναρντ Κοέν, ισάξιοι. Ή ο Ντύλαν. Και αφού, τελικά, τι Παρθενώνας - τι καλύβα στην Ταϊτή, γιατί να μην πούμε και τι εμβόλιο - τι ομοιοπαθητική;

Αντικειμενική αλήθεια δεν υπάρχει· υπάρχουν μόνο υποκείμενα που το καθένα κατέχει την αλήθεια του, η οποία θα πρέπει να γίνεται απολύτως σεβαστή ως απόλυτη.  

Είναι βέβαιο πως οι Διαφωτιστές, όταν υπερασπίζονταν την ελευθερία του λόγου, είχαν κατά νου την ελευθερία του ορθού λόγου, του λόγου της Λογικής, την οποία, όχι τυχαία, λίγο αργότερα τη μετέτρεψαν σε θεότητα και στους χρόνους του Τρόμου. 

Στη μεταμοντέρνα κατάσταση, ελευθερία του λόγου σημαίνει ελευθερία κάθε λόγου, ανορθολογικού, παράλογου, ανάποδου, ακόμη κι ανελεύθερου, και μισαλλόδοξου. Είναι δικαίωμά μου να φορέσω ένα floral φόρεμα και να πάω για μάθημα στο πανεπιστήμιο και, ταυτόχρονα, είναι υποχρέωση όλων των υπολοίπων να μη γελάσουν μαζί μου. Γιατί όχι και μια πανοπλία του 15ου αιώνα; Δικαίωμά μου είναι. Η αλήθεια πηγάζει από μένα και καταλήγει σε μένα. 

Πρώτες ήταν οι θεωρητικές επιστήμες που βίωσαν αυτόν τον υποκειμενισμό που το αντικείμενό τους έδειχνε – ακόμη κι όταν δεν ήταν, όπως για παράδειγμα στην Ιστορία, πιο ρευστό. 

Έτσι, οι αναθεωρητικές τάσεις έπαψαν  να προσπαθούν να φωτίζουν πτυχές που έμεναν στο σκοτάδι ή στη λήθη. Το ζητούμενο πλέον ήταν να ανατρέπουν την προηγούμενη αντίληψη, συχνά ασχέτως αν ήταν η ορθή. 

Έτσι, σιγά σιγά, το πράγμα προχώρησε και προς τις πιο θετικές επιστήμες. Δεν είχε καμία σημασία αν η πλειοψηφία των οικονομολόγων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό υποστήριζαν –και αποδείκνυαν– ότι η Ελλάδα ήταν χρεοκοπημένη το 2010. Ή ότι μια παύση πληρωμών το 2015 θα έφερνε ακόμη περισσότερα δεινά στην ελληνική οικονομία. Ε και; Ο κορυφαίος Βαρουφάκης, ο κορυφαίος Μηλιός ή ο κορυφαίος Λαπαβίτσας, οικονομολόγοι και καθηγητές πανεπιστημίων αντίστοιχα, υποστήριζαν άλλα. Γιατί η γνώμη τους ήταν λιγότερο βαρύνουσα από εκείνη του ΔΝΤ ή της ΕΚΤ; Τη δική τους επιστημονική αυθεντία προέταξαν απέναντι σε μια άλλη, αφού η αλήθεια δεν είναι μόνο μία. Και αφού η αλήθεια δεν είναι μόνο μία, τότε ούτε η πραγματικότητα μπορεί να είναι μόνο μία. Είναι όσες θέλουμε εμείς. 

Το πράγμα φαινόταν πως θα ερχόταν και στην ιατρική τελικά, την πλέον θετική επιστήμη. Τα πρώτα δείγματα είχαν φανεί από το αντιεμβολιαστικό κίνημα, που δεν αμφισβητούσε, πράγμα που θα μπορούσε να είναι και κατανοητό, ένα εμβόλιο το οποίο βγήκε στην κυκλοφορία μέσα σε λίγους μήνες, αλλά εμβόλια με παρουσία στο χώρο της υγείας και με συμβολή στον περιορισμό ή στην εξαφλανιση ασθενειών στο δυτικό κόσμο, εδώ και δεκαετίες. Φυσικά, οι πρώτοι απόστολοι αυτού του κινήματος, ήταν γιατροί. Δεν φαντάζεται κανείς πως ξύπνησαν ένα πρωί οι κουρείς ή οι οδηγοί ταξί και άρχισαν να διαδίδουν θεωρίες που τους κατέβηκαν από το κεφάλι. Όχι, προφανώς. Διέδιδαν αυτά που άκουγαν και αυτά που διάβαζαν. Από ειδικούς. Από επιστήμονες. Γιατί όχι, άλλωστε; Ο ΠΟΥ έχει μία άποψη, κάποιοι άλλοι επιστήμονες έχουν τη δική τους. Ουδείς εκφράζει την αυθεντία, η αλήθεια είναι υποκειμενική. Το ίδιο και η πραγματικότητα, ξαναλέμε. 

Έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Αρχικά ξεκίνησε με την αμφισβήτηση του ιού, της μεταδοτικότητας και της φονικότητάς του, την οποία αμφισβήτησε πρώτος ο –όντως– κορυφαίος Γιάννης Ιωαννίδης. Κορυφαίος ο Φάουτσι, κορυφαίος όμως και ο Ιωαννίδης. Γιατί να έχει δίκιο ο ένας και όχι ο άλλος, αφού η αλήθεια –και η πραγματικότητα– είναι υποκειμενική, σχετική; Ακόμη κι όταν τα γεγονότα είναι ή δείχνουν απόλυτα. Μετά ήρθε η αμφισβήτηση της χρήσης μάσκας, πάλι από γιατρούς αρχικά. Ακολούθησε η αμφισβήτηση των τεστ ώσοιυ, ευνόητα, φτάσαμε και στα εμβόλια. Ας λέει ο ΠΟΥ να εμβολιαστούμε· ο παθολόγος μου, ο γυναικολόγος μου, ακόμη ακόμη και ο ορθοπεδικός ή ο οφθαλμίατρος λένε όχι. Αυτούς εμπιστεύομαι, γιατροί είναι κι αυτοί. Και έχω κι ένα φίλο, σοβαρό επιστήμονα, χημικό που έχει δουλέψει χρόνια σε βιομηχανίες στο εξωτερικό που μου λέει να μην κάνω το εμβόλιο. Άρα; 

Ακόμα και στο έγκλημα έχουμε τα πάντα υποκειμενικά και σχετικά. Αν για τους ανθρώπους της Παλαιάς Διαθήκης η ασθένεια ήταν σημάδι πως είτε ο ασθενής είτε οι γονείς του είχαν αμαρτήσει, το ίδιο συμβαίνει και με το έγκλημα. Ο εγκληματίας δε φταίει. Φταίει η πατριαρχική κοινωνία, φταίει η οικογένειά του, φταίει το σχολείο του, ο παπάς που τον βάπτισε, ο Μητσοτάκης που τον διόρισε, τα παιδάκια που τον έλεγαν «χοντρό» στην πρώτη δημοτικού. Πάντως, όχι ο ίδιος. Αφού δεν φταίει ο ίδιος αλλά φταίμε όλοι, άρα δεν φταίει κανείς. Όλα είναι θέμα οπτικής. Η αρχή της απροσδιοριστίας ισχύει σε όλα και για όλα. 

Κάποτε, πριν από χρόνια, ο Γιάννης Βαρβέρης, όταν βρέθηκε ενώπιον μιας τριάδας που την αποτελούσαν ένας λογοτέχνης, ένας μεγαλοδικηγόρος κι ένας παρα-λογοτέχνης σχολίασε λέγοντας απλώς: «μεταμοντερνισμός». 

Μεταμοντερνισμός λέγεται και είναι απλός. 

15 Μαϊος 2021

Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να καταλάβω πώς σκέφτονται κάποιοι άνθρωποι γύρω μου, αν είναι πλάνη, αν είναι άρνηση, αν είναι κάποια βαθύτερη γνώση (που εμένα μού διαφεύγει), αν είναι αίσθηση πως το κακό δεν τους αγγίζει, αν είναι ανάγκη να νιώσουν διαφορετικοί, αντισυστημικοί, καταδιωγμένοι, σημαντικοί. Το σκέφτομαι περισσότερο ακόμη κάποιες μέρες που η πανδημία έρχεται πολύ κοντά, τις ώρες που συνειδητοποιώ πως ΔΕΝ θα είμαστε όλοι εδώ μετά. Και κάποιοι θα έχουν φύγει πολύ πολύ νωρίς.

25 Απριλίου 2021
Σελίδα 1 από 3