Λάκης Δόλγερας
ΧΧΙΙI. 14/4/2020.Νομίζω ότι δύο γενικά στοιχεία μπορούν να κρατηθούν από τις εμπειρίες των παλιών πανδημιών: πρώτον, οι μεγάλες αλλαγές που επιφέρουν σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης ζωής και, δεύτερον, ότι αποτελούν καθρέφτη μέσα από τον οποίο μπορεί η κοινωνία να δει και ν’ αναστοχαστεί γύρω από τον εαυτό της.
ΧΧΙΙ. 13/4/2020. Τελικά παρά τις ψυχολογικές και πνευματικές μου παρεκκλίσεις διάκειμαι κλεισμένος στο σπίτι, πειθαρχώντας στην, εξ αντικειμένου, μόνη άμυνα, ώστε όλα αυτά να μην με οδηγήσουν σε κάποια επιγραφή με τις λέξεις «ενθάδε κείται».
XXI. 12/4/2020. Πριν από μερικά χρόνια άρχισα να πηγαίνω στο παζάρι του Ελαιώνα. Στην αρχή μάζευα μόνο βιβλία, αργότερα και αντικείμενα και τα τελευταία δύο χρόνια επιστολές. Σ’ αυτή τη διαδικασία ήρθα σε επαφή με τους Ρομά. Τους παρατηρούσα και μερικές απόψεις κλισέ που είχα γι’ αυτούς άλλαξαν.
XX. 11/4/2020. Σε διάφορα σημειώματα του ημερολογίου έγραψα για την αδυναμία της ιατρικής ν’ απαντήσει στην επιδημία με ικανοποιητικό τρόπο, γι’ αυτό και χρειάστηκε να καταφύγει στην πανάρχαια πρακτική της καραντίνας, με όλες τις πολλαπλές συνέπειες. Φυσικά με αυτό δεν θέλω να πω ότι τίποτε δεν άλλαξε, ότι δεν υπήρξαν σημαντικές επιστημονικές και κλινικές κατακτήσεις. Οι επιδημίες είναι κυρίως αντικείμενο της δημόσιας υγείας. Την κλινική πρακτική σωστότερο θα ήταν να την κρίνουμε από άλλες δραστηριότητες, για παράδειγμα πόσο επαρκώς αντιμετωπίζει το δύσκολο πρόβλημα των τοκετών από γυναίκες μολυσμένες με τον κορωνοϊό.
ΙΧ. 10/4/2020. Τι λάθη έγιναν; Ποιες παράμετροι δεν λήφθηκαν υπόψη και χρειάστηκε να πληρώσει η ανθρωπότητα τόσο βαρύ φόρο σε ανθρώπινες ζωές, σε ευμάρεια, σε βεβαιότητα. Τι έφταιξε; O προηγμένος τεχνολογικά κόσμος μας ζητά απαντήσεις.
XVIII. 9/4/2020. Μου είναι πλήρως κατανοητό ότι μπορεί ένας ιός το γονιδίωμα του οποίου μεταλλάχθηκε και αναδομήθηκε –πράγμα που συμβαίνει συνεχώς– να έτυχε να ταιριάζει με κάποια κύτταρα, που –τι ατυχία!– ανήκαν σε ανθρώπους. Αν ήταν κύτταρα ενός είδους φιδιού ούτε που θα το παίρναμε είδηση.
XVII. 8/4/2020. Στη μακρά αναμονή για το σουπερμάρκετ η υπενθύμιση της ανάλογης αναμονής, παλιά, για σινεμά. Και η ανάμνηση από το μακρινό 1964 της προβολής του Ηλίθιου, μιας σοβιετικής ταινίας στηριγμένης στο κείμενο του Ντοστογιέφσκι, στο Κολοσσαίον της Κυψέλης.
ΧVI. 7/4/2020. Ο διπλασιασμός των κρουσμάτων κάθε δύο μέρες θεωρείται ρυθμός ο οποίος δημιουργεί τέτοια πίεση που είναι αδύνατο να την αντέξει το οποιοδήποτε σύστημα υγείας. Πώς ανταποκρίνονται σε αυτόν διάφορες χώρες και τι συμπεράσματα βγαίνουν;
ΧV. 6/4/2020. Τις ημέρες του εγκλεισμού διάβασα το Πλατύ ποτάμι, το μεγάλης έκτασης μυθιστόρημα του Γιάννη Μπεράτη. Μου άρεσε ευθύς εξ αρχής και όσο το προχωρούσα τόσο με κέρδιζε περισσότερο –βλέπεις περιγράφει κι αυτό μια έκτακτη κατάσταση, μια ξεχωριστή καθημερινότητα– ανακαλύπτοντας τις κρυμμένες αρετές του.
ΧIV. 5/4/2020. Τι μαθαίνουμε όταν, τη μακρά περίοδο της καραντίνας, συζητούν περί της πανδημίας ο κ. Αγωνιών Πολίτης με τον κ. Ειδικό Μαθηματικομοντέλα.