Κυριάκος Αθανασιάδης
Κυριάκος Αθανασιάδης. Συγγραφέας, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Δώδεκα (1991), Μικροί κόσμοι (1996), Το σάβανο της Χιονάτης (2000), Το βασίλειο του αποχαιρετισμού (2002), Πανταχού απών (2007), Ζα Ζα (2012). Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του Η Κόκκινη Μαρία.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Τέσσερα ανοιχτά μέτωπα έχει να παλέψει η Κυβέρνηση. Συνήθως, το μείζον είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση: όμως αυτή δεν είναι πάρεξ μια σκιά.
Το δεύτερο ευκολότερο είναι οι Ευρωπαίοι γονείς και κηδεμόνες — που όμως δεν παλεύουν: θυμίζουν απλώς το μόνο συμφέρον για το παιδί πλαίσιο.
Το άλλα δύο, που δεν νικιούνται, είναι η ίδια και τα λέσια της πλατείας. Έτσι το δεύτερο θα ανοίγει διαρκώς, αντάμα με τα Ειδικά Δικαστήρια.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Θα περάσει. Η ζωή είναι μια ατέρμων διαδοχή παροδικών στιγμών: άνθρωποι που μας ερωτεύτηκαν· βιβλία που αμελήσαμε να ξαναδιαβάσουμε· βροχές·
μάτια που κοιτούν το ρολόι να δείξει 1 λεπτό παραπάνω· γεύσεις· αρώματα· ένα σφύριγμα τρένου· κύματα θαλάσσης· χάδια, και περισσότερα χάδια·
γκολ που μπήκαν, και γκολ που χάθηκαν. Α, θα περάσει κι αυτό. Εδώ πέρασε κοτζαμάν Ευρώπη. Ή το όραμα κάποιας Ευρώπης, αν θέλετε. Θα περάσει.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Δεν υπάρχει σωτηρία. Όχι με δαύτους. Στις 25 υπογράψαμε ένα βουβό συμβόλαιο που θα αντηχεί για δεκαετίες. Αναμφισβήτητα, το υπογράψαμε όλοι.
Και, guess what: δεν πλέουμε μόνον εμείς πλησίστιοι στα βράχια — και τα ίδια τα βράχια έχουν σηκωθεί να μας ανταμώσουν. Είναι ένας εφιάλτης.
Το ύστατο καταφύγιο του απελπισμένου (αθέου-ξεαθέου), ως γνωστόν, είναι η προσευχή. Ως εκ τούτου σηκωθείτε να πούμε όλοι μαζί το Πάτερ Ημών.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Δεν είναι μόνον οι αυθόρμητα λαϊκά μαζώματα, τα παλλαϊκά συλλαλητήρια των «ανεξαρτήτου» ιδεολογίας Ελλήνων που στηρίζουν τον εκλεγμένο εσμό.
Δεν είναι μόνον οι ψευδώνυμοι λογαριασμοί νεοχρυσαυγιτούληδων με συγγενή χάλαση πέους που αποπατούν αγεληδόν, λιντσάροντας κόσμο στα social.
Είναι οι κορυβαντιώντες στο fake Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας μας, που δεν έχουν καταλάβει, δεν θα καταλάβουν και που δεν αξίζει να καταλάβουν.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Ο ψεσινός προεκλογικός λόγος του Πρωθυπουργού, πασπαλισμένος με μπόλικη εθνικιστική αντιμνημονιακή αστερόσκονη, διαβάζεται διττά — διαλέξτε:
Είτε ακούει κανείς τα πρώτα δέκα λεπτά και αντιλαμβάνεται πως τα πράγματα είναι για την Ελλάδα πρωτοφανώς καταστροφικά — είτε τα παραβλέπει.
Στη δεύτερη περίπτωση, θα ακούσει μουσικές, φωνές, μια βουή από μακριά — και θα δει και εικόνες. Τίποτε δεν είναι αληθινό, όλα επιτρέπονται.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Βλέπουμε σιγά-σιγά τι μας είναι γραμμένο: δημοψήφισμα. Ο σοφός ελληνικός Λαός θα κληθεί να επιλέξει και να αναλάβει την ευθύνη με ΝΑΙ ή ΟΧΙ.
Η λογικότατη απάντησή του είναι δεδομένη, και θα φέρει τη χώρα στις πέραν των χαρτογραφημένων εδαφών περιοχές: Εκεί Όπου Κατοικούσαν Δράκοι.
Δεν ξέρουμε βέβαια την ερώτηση του δημοψηφίσματος. Αλλά θα βρούμε την πρέπουσα. Φέρ' ειπείν, «Ψήνεσαι για δραχμή και αξιοπρέπεια; Ή Μέρκελ;»
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Η ζημιά που θα υποστεί η χώρα δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Αλλά σίγουρα δεν θ' αγγίξει τις παρειές μας με τα κρινοδάχτυλά της. Θα μας συντρίψει.
Η εθνικολαϊκιστική μας κυβέρνηση, συμπίλημα αφρόνων Αριστερών, ειδεχθών Ακροδεξιών κ.ά., θα εκπονήσει το επιτελικό της σχέδιο μέχρι κεραίας.
Το Τέλος της Μεταπολίτευσης μας βρίσκει να χάσκουμε άπραγοι μπροστά στο απόλυτο άδικο. Και στο μεγάλο κρίμα. Τι τέλος όμως, Θε μου. Ήμαρτον.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Στα χτεσινά συλλαλητήρια η ΧΑ στρατολόγησε όσους συμμετείχαν. Δεν θα την ψηφίσουν φυσικά όλοι τους. Μα δεν έχουν οι ψήφοι σημασία για τη ΧΑ.
Σημασία έχει ο δρόμος προς τον εθνικό-νομισματικό απομονωτισμό, η σύγκρουση με τη Δύση, η εμπέδωση της ελληνικής ιδιαιτερότητας και το χάος.
Δεν υπάρχει πια σχοινί να πιαστείς. Δεν υπάρχει ελπίδα. Όσοι ζούμε από τη μέσα μεριά της γαλανόλευκης πόρτας την απωλέσαμε. Υπήρξε μια χώρα.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Η σαθρή διαπραγμάτευση για το χρέος —που δεν απασχολεί την κοινωνία καθώς ήταν ρυθμισμένο επ’ ωφελεία της— καλά κρατεί για προφανείς λόγους:
η έφηβη κυβέρνηση πρέπει να φανεί αντάξια των αφρόνων ψηφοφόρων της και των ανεδαφικών προσδοκιών τους — και η Νεογλώσσα κάνει έξαλλο πάρτι.
Βέβαια τα προβλήματα είναι αλλού και άλλα: στη ρευστότητα και στην ανάπτυξη. Θα καταρρεύσουμε αύριο και θα το ονομάσουμε Γιορτάσι Περφάνιας.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Σε αντίθεση με τους πολλούς, είμαι χαρούμενος που ηγείται του υπουργείου Οικονομικών ο μέλλων πρωθυπουργός μας με το ανορθόγραφο βαφτιστικό.
Άσχετα από την έκβαση μιας άχρηστης συζήτησης —για την οποία δεν θα ευθύνεται ο ίδιος αλλά η βάση του ΣΥΡΙΖΑ—, ο Γ.Β. δεν είναι γελωτοποιός.
Φαντάζεστε στο πόστο του οποιονδήποτε άλλο από το εθνικολαϊκιστικό κυβερνών συνονθύλευμα; Όχι: οδεύουμε στα βράχια συναρπαστικά — με στιλ.