Stephen King
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέτας«Να παραλείπετε τις άχρηστες λέξεις»
Stephen King, Περί συγγραφής. Το χρονικό μιας τέχνης, μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος, Bell, Αθήνα 2006, 304 σελ.
Εν μέρει εγχειρίδιο «δημιουργικής γραφής», εν μέρει κείμενο θεωρητικού λόγου γύρω από τα ευρύτερα διακυβεύματα της λογοτεχνικής γραφής (συν το αυτοβιογραφικό bonus), το αγέραστο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ καταφέρνει να διατηρεί ζωντανή την ονειροπόληση, το «ξελόγιασμα» της γραφής, προσπερνώντας και υπερκερνώντας στο διάβα του πολύ νεότερα, και με περισσότερες ακαδημαϊκές διεκδικήσεις γραμμένα, έργα-εγχειρίδια «δημιουργικής γραφής». Αν θέλετε να μάθετε πώς γράφεται ένα μυθιστόρημα μπορείτε να αναζητήσετε τη σχετική εργασία του ίσως πιο εμπορικού μυθιστοριογράφου της εποχής μας.
Πύργος της Βαβέλ
Stephen King, Το κινητό, μετάφραση από τα αγγλικά: Γωγώ Αρβανίτη, Bell, Αθήνα 2006, 440 σελ.
Έχουμε όντως χτίσει με ηλεκτρονικά δίκτυα έναν πύργο της Βαβέλ; Όταν το Κινητό του Στίβεν Κινγκ είναι συνδετικός ιστός ανάμεσα στο Θήραμα του Μάικλ Κράιτον και το Δρόμο του Κόρμακ ΜακΚάρθυ.
Τα Βασίλεια του Φανταστικού και το Παραμύθι του Βασιλιά
Stephen King, Παραμύθι. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα αγγλικά: Αντώνης Καλοκύρης, Κλειδάριθμος, Αθήνα 2023, 776 σελ.
Έκθεση Fantasy: Realms of Imagination, επιμελητές: Tanya Kirk, Matthew Sangster, British Library, διάρκεια έως τις 24/2/2024
Tanya Kirk, Matthew Sangster (eds.), Realms of Imagination: Essays from the Wide Worlds of Fantasy, British Library Publishing, London 2023, 272 σελ.
«Ο τρόπος που οι συγγραφείς του Φανταστικού επιλέγουν να απεικονίσουν τον διάβολο, δεν είναι ποτέ τόσο απλός όσο το “Καλό εναντίον του Κακού”. Αντ’ αυτού, στα κείμενά τους πάντα εμπλέκονται σύνθετοι σχετικοί παράγοντες ώστε να αποφασιστεί τελικώς τι συνιστά το “Καλό” και τι το “Κακό”». Αυτή η σύνθετη διάκριση διατρέχει όλο το Παραμύθι του Στίβεν Κινγκ, ένα βιβλίο πηγή έμπνευσης του οποίου ήταν η πανδημία του κόβιντ-19, καθώς τόσο ο πρωταγωνιστής του όσο και οι περισσότεροι χαρακτήρες άλλοτε είναι καλοί, άλλοτε κακοί, άλλοτε κάτι ενδιάμεσο, που είτε το αναγνωρίζουν οι ίδιοι και τους προβληματίζει, είτε τους συμβαίνει ασυνείδητα, εωσότου φτάσουν να κάνουν μια απόλυτα ηρωική πράξη ή να οδηγηθούν προς τον όλεθρο.