Αυστραλία

Τζέραλντ Μαρνέιν, Μεθόριος, μετάφραση από τα αγγλικά: Αλέξης Καλοφωλιάς, Καστανιώτη, Αθήνα 2024, 194 σελ.

Τζέραλντ Μαρνέιν, Πεδιάδες, μετάφραση από τα αγγλικά: Αλέξης Καλοφωλιάς, Καστανιώτη, Αθήνα 2023, 146 σελ.  

Γιατί διαβάζουμε; Και γιατί να διαβάσουμε τα βιβλία ενός 85χρονου αυστραλού ερημίτη, που αποσύρθηκε σ’ ένα χωριό 299 κατοίκων, στην ενδοχώρα της Βικτόρια στη Νότια Αυστραλία; Ενός τύπου που δεν ταξίδεψε ποτέ στη ζωή του με αεροπλάνο, που δεν πήγε μακρύτερα από τη Μελβούρνη, που δεν πήρε κάποιο σημαντικό βραβείο ούτε στην ίδια του τη χώρα; Ενός που δεν χρησιμοποιεί τηλεόραση, που δεν πήρε μαζί του στην ενδοχώρα όταν χήρεψε ούτε τα βιβλία του; Ενός που ζει σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο με ερμάρια γεμάτα φακέλους και σημειώσεις σε ένα χώρο όπου με το ζόρι χωράει ένα πτυσσόμενο ράντσο για ύπνο; Ενός συγγραφέα που δεν εμπίπτει σε κάποιο προκαθορισμένο ύφος γραφής;

Αυτές τις μέρες, επισκέπτεται την Αυστραλία ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, με αφορμή τους εορτασμούς της Αρχιεπισκοπής για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την υπαγωγή της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας της Αυστραλίας στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.  Προηγουμένως, η Εκκλησία υπαγόταν στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων, καθώς και στην Εκκλησία της Ελλάδος.

Στις 14 Οκτωβρίου, η Αυστραλία οδεύει σε δημοψήφισμα για να αναγνωρίσει συνταγματικά (άρθρο 129) τα αυτόχθονα έθνη της, που έχουν συνεχόμενη αρχαιολογική, ιστορική και πολιτισμική παρουσία στη μεγάλη ήπειρο του Νότου, εδώ και περίπου 65.000 χρόνια.  Σε αντίθεση με την Αυστραλία, άλλα αποικιακά έθνη όπως η Νέα Ζηλανδία, οι ΗΠΑ,  ο Καναδάς κ.ά., έχουν ήδη προχωρήσει σε επίσημες συνταγματικές ή άλλες αναγνωρίσεις, εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες.  Η Νέα Ζηλανδία, μάλιστα, έχει αναγνωρίσει τα αυτόχθονα έθνη της από τη δεκαετία του 1840!

Κώστας Κατσάπης, Αυστραλία. Δέκα ιστορίες, Ο Μωβ Σκίουρος, Αθήνα 2022, 192 σελ.

«Η ανά χείρας συλλογή ιστοριών αποτελεί μια μείξη πραγματικών στοιχείων και μυθοπλασίας. […] Η λογοτεχνική απόδοση - ψηλάφηση - προσέγγιση γεγονότων και καταστάσεων επιλέχτηκε συνειδητά ως πειραματική μανιέρα για τη συγκρότηση μιας πολιτισμικής ιστορίας». Με αυτά τα λόγια, ο ιστορικός Κώστας Κατσάπης εισάγει τους αναγνώστες του σε δέκα υβριδικές ειδολογικά ιστορίες, που θα μπορούσαν να διαβαστούν και ως σπονδυλωτή μυθ-ιστορία και στηρίζονται σε μαρτυρίες μεταναστών που ζήτησαν την τύχης τους στο Σίδνεϊ το 1964.