Σύνδεση συνδρομητών

Λογοτεχνία

Το κορίτσι που ποτέ δεν μεγάλωσε. Η Αλίκη Λίντελ σε φωτογραφία που είχε τραβήξει ο Λιούις Κάρολ το 1858.

Robert Douglas-Fairhurst,  The Story of Alice: Lewis Carroll and the Secret History of Wonderland, Harvill Secker, 2015, 496 σελ.

Η Ιστορία της Αλίκης από τον καθηγητή Ρόμπερτ Ντάγκλας - Φέρχερστ, η νέα βιογραφία δηλαδή του Λιούις Κάρολ που κυκλοφόρησε στη Βρετανία, βλέπει με άλλο μάτι τη δημιουργία και την εξέλιξη της κλασικής Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων. Και μας δίνει τον μίτο για να λύσουμε τα μάγια.

18 Ιουνίου 2015
Ο Βασίλης Νεφελούδης την περίοδο του μεσοπολέμου ήταν εξέχουσα κομματική προσωπικότητα και για πολλούς δεύτερος στην ιεραρχία μετά τον Νίκο Ζαχαριάδη. Ήταν πρώτος στο «κόκκινο ψηφοδέλτιο» της Αθήνας, στις εκλογές του 1932. Τριατατικός στο επάγγελμα πρωτοστάτησε στις μεγάλες απεργίες του κλάδου του. Είχε ενεργό συμμετοχή στο κίνημα της Μέσης Ανατολής, στην Αίγυπτο, το 1945. Στη διάσπαση του 1968 πέρασε στο «εχθρικό» ΚΚΕ εσωτ.

Χρήστος Χωμενίδης, Νίκη. Μυθιστόρημα, Πατάκη, Αθήνα 2014, 496 σελ.

 

Το βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη, που τιμήθηκε με το βραβείο μυθιστορήματος του Αναγνώστη, είναι μια πραγματεία πάνω στην πολιτική, την οικογένεια, τη νοσταλγία, την πατροκτονία. Μέσα από μια οικογενειακή υπόθεση, διαγράφεται η περίπλοκη σχέση ανάμεσα στο προσωπικό και το πολιτικό. Η ατομική πρόσληψη του παρελθόντος και η μεταμόρφωσή του σε μύθο ζωής. Αναδημοσίευση από το Books' Journal, τχ. 43, Μάιος 2014.  

09 Ιουνίου 2015
Ο Γιόζεφ Ροτ από τον Αλέκο Παπαδάτο.

Joseph RothΗ Κρύπτη των Καπουτσίνων, εισαγωγή: Michael Hofmann, μετάφραση από τα γερμανικά: Μαρία Αγγελίδου, Άγρα, Αθήνα 2014, 264 σελ.

 

Η πρόταση «Οι Τρόττα δεν ήταν παλιοί αριστοκράτες», με την οποία ξεκινά το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ,[1] ανήκει στο πάνθεο των θρυλικών εισαγωγών στη μεγάλη λογοτεχνία·[2] μας ανοίγει τη πόρτα ενός κόσμου. «Μας λένε Τρόττα»: έτσι ξεκινά η Κρύπτη των Καπουτσίνων,[3] και μ’ αυτήν δρασκελίζουμε πάλι το κατώφλι του ίδιου κόσμου: του κόσμου του Γιόζεφ Ροτ, που πέθανε σαν σήμερα, στις 27 Μαΐου 1939. (αναδημοσίευση από το Books' Journal 54, Απρίλιος 2015)

 

27 Μαϊος 2015
Ο Χαβιέρ Μαρίας.

 

Javier Marías, Ερωτοτροπίες, μετάφραση από τα ισπανικά: Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Πατάκη, Αθήνα 2015, 432 σελ.

 

Δημοφιλής ισπανός συγγραφέας, παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό του ένα ογκώδες και αρκετά φλύαρο μυθιστόρημα, το οποίο, αν και χαιρετίστηκε από την κριτική στη χώρα του, δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει τη φήμη που το συνοδεύει. Ο λόγος; Επειδή βρίθει κοινοτοπιών. [TBJ]

27 Μαϊος 2015
Ο Πέτρος Μαρτινίδης, στην αρχιτεκτονική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Φωτογραφία της Βίκυς Γεωργοπούλου.

Πέτρος Μαρτινίδης, Σύρριζα. Μυθιστόρημα, Νεφέλη, Αθήνα 2015, 182 σελ.

 

Ξεκινώντας τη διαδρομή του ως μυθιστοριογράφος περίπου προ εικοσαετίας, ο Πέτρος Μαρτινίδης έχει στο ενεργητικό του μια παραγωγή που συνδυάζει το campusnovel με εμβληματικά είδη της αστυνομικής λογοτεχνικής παράδοσης (ιστορία μυστηρίου και νουάρ), χωρίς να λείπουν από το corpus του έργου του και άλλες, υπόγειες διαδρομές, οι οποίες τον έχουν οδηγήσει μέχρι το ιστορικό και το επιστολικό μυθιστόρημα. Στο καινούργιο βιβλίο του ο συγγραφέας θα ξετυλίξει μιαν ιστορία όπου η κρίση και η διαπλοκή θα συναντηθούν όχι μόνο με την τρομοκρατία, αλλά και με το ποινικό έγκλημα. Αναδημοσίευση από το Books' Journal 54, Απρίλιος 2014.

27 Μαϊος 2015
Ο Ναθάνιελ Χώθορν γύρω στα 1860, σε δαγκεροτυπία του Μπράντυ.

Νathaniel Hawthorne, Ο μαρμάρινος φαύνος. [Μεταμόρφωση] ή Η μυθιστορία του Μόντε Μπένι, μετάφραση από τα αγγλικά: Σάντυ Παπαiωάννου, Gutenberg, Αθήνα 2014, 690 σελ.

Ο Ναθάνιελ Χώθορν στο τελευταίο αριστούργημά του, Ο μαρμάρινος φαύνος, πεπεισμένος για τη μοιραία έκπτωση του ανθρώπου, προτάσσει επιτακτικά: ο αναμάρτητος, πρώτος τόν λίθον βαλέτω.

18 Μαϊος 2015
Ο M. H. Abrams το 1971. Δίδαξε στο Cornell περί τα 40 χρόνια.

M. H. Abrams, Τι είναι μια ανθρωπιστική κριτική;, μετάφραση από τα αγγλικά - επίμετρο: Άρης Μπερλής, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2014, 97 σελ.

Το βασικό, κατά τον σπουδαίο κριτικό λογοτεχνίας Μέγερ Έιμπραμς, γνώρισμα των σύγχρονων θεωριών, αυτό που τις ξεχωρίζει απ’ όλες τις άλλες λογοτεχνικές θεωρίες, αρχαίες και νεότερες είναι ο «αντιανθρωπισμός», η αμφισβήτηση των εννοιών «άνθρωπος», «ανθρώπινος», «ανθρωπινότητα», «υποκείμενο», «υποκειμενικότητα», «πρόσωπο», «εγώ». Έχει δίκιο; [Ο Έιμπραμς πέθανε στις 21 Απριλίου 2015. Το κείμενο αναδημοσιεύεται από το Books' Journal, 54, Απρίλιος 2015. [ΤΒJ]

30 Απριλίου 2015
H Πηνελόπη Δέλτα.

Αποσπάσματα από τις Ρωμιοπούλες, το αυτοβιογραφικό κείμενο της Πηνελόπης Δέλτα. Και η πλήρης βιβλιογραφία της. Αναδημοσίευση από το Books' Journal 50, Δεκέμβριος 2014.

18 Απριλίου 2015
Η Πηνελόπη Δέλτα στο σπίτι της στην Κηφισιά, όπου έγραψε τις Ρωμιοπούλες.

Πηνελόπη Σ. Δέλτα, Ρωμιοπούλες (τρεις τόμοι,  Α’: Το Ξύπνημα, Β’: Λάβρα, Γ’: Σούρουπο), επιμέλεια:  Αλ. Π. Ζάννας, Ερμής, Αθήνα 2014, 1434 σελ.

 

Καρπός αργής ωρίμανσης, Oι Ρωμιοπούλες αποτελούν το ύστατο δημιούργημα  της Πηνελόπης Δέλτα. Eδραιωμένη, προ πολλού, στο λογοτεχνικό στερέωμα, η αφιερωμένη στην παιδική λογοτεχνία συγγραφέας, επιχειρεί εδώ μια τομή. Αφήνει πίσω της τον επίγειο παράδεισο των άγουρων χρόνων, για να απευθυνθεί σε ένα άλλο κοινό, με ένα άλλο αφήγημα. Αφετηρία και τέρμα του καινοφανούς λογοτεχνικού της διαβήματος συνιστούν τώρα οι ενήλικες. Επιτελώντας τη διαβατήρια τελετή της στον «κόσμο των μεγάλων», ξεναγώντας τον μελλοντικό αποδέκτη του έργου της  στη νέα άγνωστη χώρα, επικυρώνει συγχρόνως τη δική της συγγραφική ενηλικίωση. Αναδημοσίευση από το Books' Journal 50, Δεκέμβριος 2014.

18 Απριλίου 2015
H Πηνελόπη Δέλτα από τον Αλέκο Παπαδάτο.

Οι Ρωμιοπούλες διατρέχουν την προσωπική ιστορία της Π. Σ. Δέλτα. Ανεξάρτητα από τις μυθιστορηματικές προσθήκες, η προσωπική της ιστορία, όπως μας την έχει καταθέσει με τις Αναμνήσεις και τα προσωπικά της ημερολόγια που γράφει από το 1899 ώς το θάνατό της, εμφανίζεται ξεκάθαρα. Με τον τρόπο αυτό, θέλει να κάνει την προσωπική της ιστορία προσβάσιμη στο ευρύ κοινό, μάλιστα γραμμένη με μυθιστορηματική μορφή. Οι διάφορες Αναμνήσεις αποτελούν την πρώτη ύλη του μυθιστορήματος που δίνεται στο ευρύ κοινό με καθυστέρηση 75 χρόνων. Αναδημοσίευση από το Books' Journal #50, Δεκέμβριος 2014.

01 Απριλίου 2015
H Ντακότα Τζόνσον και ο Τζέιμι Ντόρναν στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι, σε σκηνοθεσία Σαμ-Τέιλορ Τζόνσον.

E.L. James, Πενήντα αποχρώσεις του γκρι. Μυθιστόρημα, μετάφραση από τα αγγλικά: Τιτίνα Σπερελάκη, Πατάκη, Αθήνα 2012, 703 σελ.

 

Εκείνη, παρθένα, μαγεύεται από τη φωνή του, «ζεστή και τραχιά, σαν λιωμένη μαύρη σοκολάτα πάνω σε καραμέλα»! Εκείνος, πλούσιος και μονογαμικός, θα τη βοηθήσει να γνωρίσει τη σεξουαλικότητα βάζοντας τους κανόνες και θα την τιμωρεί όταν τους παραβαίνει, με ξύλισμα και μαστιγώσεις. Γκρι ή ροζ με λίγο σεξ; [Αναδημοσιεύεται από το Books' Journal #22]

20 Φεβρουαρίου 2015
 Ο Μίλαν Κούντερα.

Μίλαν Κούντερα, Η γιορτή της ασημαντότητας, μετάφραση από τα γαλλικά: Γιάννης Χάρης, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2014, 140 σελ.

Οι «κουντερολάτρες» και οι «κουντερομάχοι» ακόνισαν για άλλη μια φορά τα ξίφη τους. Ένα πρώτο σημείο τριβής, η γραμματολογική ένταξη του κειμένου: μπορεί να θεωρηθεί μυθιστόρημα αυτό το αφήγημα με τις χαλαρά συνδεδεμένες ιστορίες, χωρίς ιδιαίτερη πλοκή και με μια ροπή μάλλον προς τον στοχαστικό, αφοριστικό λόγο, παρά στην ακεραίωση λογοτεχνικών χαρακτήρων;Και ποιο ρόλο παίζει εδώ η διαρκώς επανερχόμενη ελαφρότητα;

14 Οκτωβρίου 2014
Σελίδα 28 από 31