Comics

Τα κόμικς έχουν προβληματισθεί ιδιαίτερα για τον τρόπο παρουσίασης των αρχαιολογικών ανακαλύψεων. Το παρελθόν ασκεί γοητεία, η προσέγγιση της οποίας είναι πάντα μια πρόκληση για τους αφηγητές. Ακόμα κι αν, για να δείξουν μια ανασκαφή (όπως π.χ. αυτή στην Αμφίπολη) μπορεί να καταφεύγουν στα κλισέ - τα παιχνίδια με τα οποία δεν είναι κατ'  ανάγκην καταδικαστέα. [TBJ]

The Amazing Spider-Man. Σκηνοθεσία: Marc Webb, παίζουν: Andrew Garfield, Εmma Stone, Martin Sheen, Rhys Ifans, Sally Field, διανομή: Feelgood Entertainment, διάρκεια: 136 λεπτά (2012)

Από την Πέμπτη 1 Μαϊου 2014, προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους η νέα ταινία με πρωταγωνιστή τον «υπερήρωα της διπλανής πόρτας» Σπάιντερμαν. Σήμερα αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο κείμενο, δημοσιευμένο στο Books’ Journal#22, Αύγουστος 2012, χρήσιμο ιδίως για την περιγραφή της εκδοτικής διαδρομής του δημοφιλούς χαρακτήρα της ποπ κουλτούρας.

Ο Μεγάλος Πόλεμος έχει αποτελέσει την πηγή έμπνευσης για μερικές από τις πιο συγκλονιστικές σελίδες στην ιστορία των κόμικς. Εκατό χρόνια μετά την κήρυξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, η Ένατη Τέχνη συνεχίζει να επανέρχεται στην πρώτη μεγάλη τραγωδία του 20ού αιώνα, αναθεωρώντας παρωχημένα κλισέ και αναδεικνύοντας προεκτάσεις που παραμένουν επίκαιρες ακόμα και σήμερα.

Philippe Druillet, David Alliot, Delirium. Autoportrait, Editions des Arènes, Παρίσι 2014, 273 σελ.

Ο Φιλίπ Ντρυγιέ, ένας από τους πρωταγωνιστές της ανανέωσης των γαλλικών κόμικς στη δεκαετία του 1970, αφηγείται την ιστορία της ζωής του. Με αφετηρία τη διόλου ένδοξη δράση του πατέρα του στα χρόνια του B’ Παγκόσμιου Πολέμου, ο πληθωρικός δημιουργός προσθέτει ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης του.

Jean-Yves Ferri - Didier Conrad, Ο Αστερίξ στους Πίκτους, Μαμούθ, Αθήνα 2014, 48 σελ.

Το προοίμιο του νέου κύκλου στην ιστορία του Αστερίξ ξεκίνησε όταν ο Υντερζό εκχώρησε τα δικαιώματα του ήρωά του στον οίκο Hachette και, με τη σύμφωνη γνώμη της κόρης του Ρενέ Γκοσινύ, Ανν, έδωσε την έγκρισή του για την κυκλοφορία νέων άλμπουμ από μια καινούργια δημιουργική ομάδα. Για να επιλεγεί ο σεναριογράφος, η Hachette απευθύνθηκε, με άκρα μυστικότητα, σε σύγχρονους δημιουργούς, ζητώντας τους να υποβάλλουν προτάσεις. Την τριπλή έγκριση του εκδότη, του Υντερζό και της Ανν Γκοσινύ κέρδισε τελικά η ιδέα του Ζαν Υβ Φερρί για μια περιπέτεια στην αρχαία Σκωτία...  

Αν ο σιδηρόδρομος είναι το πιο αντιπροσωπευτικό τεχνολογικό επίτευγμα της νεωτερικότητας, μια αεικίνητη αμαξοστοιχία που περιπλανιέται χωρίς προορισμό στη λευκή απεραντοσύνη μιας νέας εποχής των παγετώνων, είναι το ιδανικό σκηνικό για τη συντέλεια του σύγχρονου κόσμου: αυτή είναι η κεντρική ιδέα του Transperceneige, του εικονογραφημένου αφηγήματος του Ζακ Λομπ και του Ζαν Μαρκ Ροσέτ, που μετέφερε στον κινηματογράφο ο Μπονγκ Τζουν Χο το 2013, τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του δημοσίευση στο ιστορικό περιοδικό (A Suivre).

Jacques Lob, Jean-Marc Rochette, Benjamin Legrand, Le Transperceneige. Intégrale, Casterman, Paris 2013, 252 σελ.

Ο Εντγκάρ Ζακόμπς δημιούργησε μια σκοτεινή και προσωπική εκδοχή της «καθαρής γραμμής», αντλώντας έμπνευση από τα βιώματα και τα διαβάσματά του, τις αναμνήσεις του από την όπερα και τον κινηματογράφο. Ο επίσημος κανόνας περιλαμβάνει επτάμισι ιστορίες σε κείμενα και σχέδια δικά του, αλλά οι ιστορίες των Μπλέικ και Μόρτιμερ συνεχίστηκαν από επιγόνους του. Ο Ζαν Ντυφώ και οι συνεργάτες του, τελευταίοι στη σειρά αυτή των επιγόνων, οικειοποιήθηκαν μια φόρμα του χτες και κατάφεραν να μας τρομάξουν, χρησιμοποιώντας την για να εκφράσουν φόβους και αγωνίες του σήμερα.

O Δημήτρης Χαντζόπουλος, τα χρόνια της κρίσης, με τις καθημερινές γελοιογραφίες του οι οποίες περιλαμβάνονται στο νέο βιβλίο του, Στο τούνελ. Σκίτσα 2010-2013, κράτησε την Ελλάδα και τους Έλληνες ψηλά, τους κράτησε μαζί, τους στήριξε, όχι προσφέροντας μια εύθυμη πινελιά για να διασκεδάσουν το βαρύ κλίμα της πραγματικότητας που βίωναν ούτε κολακεύοντας συλλογικά αισθήματα και αυταπάτες, αλλά κάνοντάς τους κάθε μέρα να σκεφτούν την κατάστασή τους, το παρελθόν τους, το παρόν τους και το μέλλον τους.