web only

Σε μεγάλη καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών δημοσιεύεται ρεπορτάζ για την κατάσταση που επικρατεί στην Γάζα μετά την επίθεση της Χαμάς, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι μια μητέρα έξι παιδιών, κάτοικος της Γάζας, αφού έλαβε ειδοποίηση από τις δυνάμεις του Ισραήλ ότι η περιοχή που κατοικεί θα βομβαρδιστεί, κατέφυγε σε ασφαλές σημείο, το οποίο της υποδείχθηκε επίσης από τις δυνάμεις του Ισραήλ, και προφανώς επιβίωσε μαζί με τα παιδιά της. Το σπίτι καταστράφηκε κατά το βομβαρδισμό και επιστρέφοντας στα ερείπια αναρωτήθηκε, όπως μας λέει το ρεπορτάζ στην επικεφαλίδα: «Τι έκαναν τα παιδιά μου για να το αξίζουν αυτό;»

Πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε Έλληνα πολιτικό να μιλά για τον παλαιστινιακό λαό; Όλοι ξέρουν την απάντηση. Ακόμη κι έτσι όμως, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού, από τις οποίες απουσιάζει η παραμικρή μνεία στην ανάγκη επίλυσης του ισραηλινο-παλαιστιανικού προβλήματος κι αναφέρονται μόνο στο δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ (το οποίο έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται με τον φόνο εκατοντάδων κατοίκων της Γάζας) σκανδαλίζουν.

Η Χαμάς ελέγχει μια στενή λωρίδα μήκους 41 χλμ. και πλάτους 6-12 χλμ., όπου ζουν κοντά 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι. Μια έκταση μικρότερη από τη Λευκάδα ή την Άνδρο.

Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στον ΣYΡΙΖΑ, πρέπει να δούμε πώς σκέφτεται ο δημιουργός του.

Αυτές τις μέρες η σκέψη μας είναι σε εκείνους τους διανοούμενους που τόσο πολύ είχαν ταυτιστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτούς που η άνοδος του κόμματος τους έφερε και τους ίδιους στον αφρό, σε αυτούς που όποιαν αβαρία και αν έκαναν, όποια μικρή ή μεγάλη υποχώρηση από το δέον, θαμπωμένος ο καθρέφτης τους από την αίγλη της ένταξης στην Αριστερά, δηλαδή από το μεγαλείο του ανθρώπου, πάντα τους έδειχνε ωραία ηρωικούς.

Σε ποιον ανήκουν τα δημόσια γλυπτά της Αθήνας, ιδίως εκείνα του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού, μαρμάρινα έργα τής πιο απαιτητικής από τις τέχνες που ανιδρύθηκαν σε εποχές κρατικής ένδειας αλλά με ρόλο στον σχηματισμό της εθνικής ιδέας;

Οι Ανεξάρτητες Αρχές, ως θεσμικό αντίβαρο απέναντι σε κάθε κυβερνητική εξουσία για να της περιστέλλει την τάση υπέρβασης των ορίων που οδηγεί στην ύβρη, είναι κορυφαίος θεσμός της δημοκρατικής Ευρώπης.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισκέπτεται μια δημόσια υπηρεσία για να ενημερωθεί και για να ελέγξει. Αυτή είναι η κύρια αρμοδιότητά του. Όμως αυτός ειδικά ο Αρχηγός της Αξ. Αν. θέλει να ενημερωθεί χωρίς την παρουσία εκείνου που μπορεί σε βάθος να τον ενημερώσει – και, το κυριότερο, θέλει να ελέγξει δίχως την παρουσία του ελεγχομένου. Δίχως δηλαδή την παρουσία του αρμόδιου μέλους της κυβέρνησης.

Με όλο το σέβας, όχι ακριβώς, μάλλον το αντίθετο. Η χρήση του σχήματος φως / σκοτάδι –διότι δεν έχει άλλη διάσταση η εμφατική επίκληση του φωτός, παρά αυτήν την αντιθετική– λέει πως εκείνος που το εκφέρει καταφάσκει τον εαυτό του ως το φως, ενώ ο άλλος είναι το κακό σκοτάδι. 

(ή Η επανάληψη της ιστορίας σαν φάρσα)