Ο Αλέξης Τσίπρας επέδειξε μηδαμινά αντισώματα στις βαριές και ανίατες ασθένειες των «φθαρμένων» παλιών πολιτικών. Ανέφικτες υποσχέσεις, κομματικός διχασμός, επαγγελματικά βολέματα συντρόφων, παλινωδίες, οπισθοχωρήσεις, πολιτική ασυνεννοησία, ταξίδια με κότερα, ακυρώσεις – αναβολές εξαγγελιών, ψευδείς ανακοινώσεις, αποπομπές συνεργατών. Σε τι λοιπόν διαφέρει απο το λεγόμενο παλιό; Σε ποια σημεία επιβεβαιώνεται το προβάδισμα ηθικής;

Ζητούμε από σας ένα διήγημα μπον­ζά­ι, ένα διήγημα δηλαδή πολύ μικρής έκτασης, λιγότερης από 150 λέξεις, εμ­πνευ­σμέ­νο α­πό το α­ρι­στούρ­γη­μα του Θερ­βάν­τες. Ένας πρωτότυπος διαγωνισμός.

Η «σοσιαλδημοκρατικοποίηση», τ.έ. η μετατόπιση προς το κέντρο, του ΣΥΡΙΖΑ είναι μονόδρομος. Ακόμη και μετά την αποχώρηση των ακραίων στοιχείων του, ωστόσο, πρέπει να περάσει μια περίοδο αυτοεκπαίδευσης και μετασχηματισμού στην οποία θα πατάει σε δύο βαρκούλες. Το ερώτημα είναι πόσο χρονοβόρα θα αποδειχθεί αυτή η διεργασία, και μάλιστα αν τελικώς θα ολοκληρωθεί, διότι η πιθανότητα κατάρρευσής του τους επόμενους μήνες δεν είναι αμελητέα. Ο αντιευρωπαϊσμός και ο κρατισμός, λόγου χάριν, έχουν διαποτίσει τόσο τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε μια ουσιαστική μεταστροφή δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Ελάχιστοι τάσσονται αναφανδόν υπέρ της ευρωπαϊκής ιδέας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ακόμη λιγότεροι εναντίον του κρατισμού. Η αδράνεια των ιδεών αποδεικνύεται συχνά μεγαλύτερη από ό,τι φανταζόμαστε. Αναδημοσίευση από το Books' Journal #58, Σεπτέμβριος 2015, που κυκλοφορεί.

Το να τίθεται θέμα εκλογικού συστήματος λίγες  μέρες πριν την ολοκλήρωση της προεκλογικής περιόδου φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράδοξο. Είναι ώρα ουσίας και όχι διαδικασίας. Όμως, στην περίπτωση της χώρας μας το εκλογικό σύστημα, κατά τη συνταγματική θεωρία, ούτως ή άλλως μέρος του ευρύτερου συστήματος κανόνων που ορίζουν τη σύνταξη της πολιτείας, του «πραγματικού» συντάγματος, είναι ολοφάνερο, ήδη από το 2012, ότι, είναι προφανώς αναντίστοιχο με την δομή των πολιτικών δυνάμεων. Αυτό συνέβη διότι ο «ατελής δικομματισμός» που για δεκαετίες ήταν η επικρατούσα πολιτική δομή, έπεσε θύμα της κρίσης, και αντικαταστάθηκε από μια, ιδιαίτερα ρευστή, πολυκομματική πολιτική γεωγραφία.

Ασέβεια στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, που δολοφονήθηκε σαν σήμερα, είναι η δικαστική επιτυχία της Χρυσής Αυγής με συνευθύνη όλων.

Το επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα αντέδρασε στη διάδοση της φωτογραφίας στην οποία ένας οπαδός του του φιλάει το χέρι* με ένα μήνυμα στο twitter, όπου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως Ιησούς. Τι είδους αυτοσαρκασμός είναι αυτός; Η εξήγηση παρακάτω. [ΤΒJ]

Η χθεσινή επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Πάτρα, έπέτρεψε στους πιστούς οπαδούς του να εκδηλωθούν, με τον τρόπο που εκδηλώνονται οι πιστοί απέναντι στους θεούς τους. Διά χειροφιλήματος.

Θα μπορούσαμε να έχουμε στην Ελλάδα μία επιστημονική εταιρεία για τη μελέτη της τρομοκρατίας; Θα μπορούσε η εταιρεία αυτή να διοργανώνει ετήσια συνέδρια  με θεματικές για την εγχώρια και τη διεθνή τρομοκρατία, τις προκλήσεις αντιμετώπισής της και τη συνεργασία αστυνομίας και κοινωνίας για την πρόληψη και την καταπολέμηση;

Έξι χρόνια μετά την εμφάνιση της κρίσης η Ελλάδα παραμένει εγκλωβισμένη στον φαύλο κύκλο χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, θεσμικής υποβάθμισης και χαμηλών προσδοκιών. Χρειάστηκαν μόλις επτά μήνες ανερμάτιστης διακυβέρνησης της χώρας από την αριστερο-ακροδεξιά συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ για να εξανεμιστούν τα οφέλη από την αιματηρή δημοσιονομική προσαρμογή των τελευταίων ετών, να επιστρέψουμε στην ύφεση και να καταδειχτούν οι δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας.

Μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση του κόμματός του, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωσε με ιδιαίτερη ευκολία: «Στις 20 του Σεπτέμβρη, ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».