web only
Εμφάνιση άρθρων Books' Journal βάσει ετικέταςΕυτυχείτε! (ή Placebo)
Κάπου διαβάζω για ένα ενδιαφέρον πείραμα. Σε ένα γηροκομείο χωρίζουν τους ηλικιωμένους σε δύο ομάδες. Στους μισούς δίνουν ένα φυτό και τους λένε να το ποτίζουν συχνά. Στους άλλους μισούς δεν δίνουν τίποτα. Μετά από καιρό βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Αυτοί που φρόντιζαν τα φυτά έζησαν περισσότερο. Τέλος της ιστορίας.
Ο ψυχαναγκαστικός🥦🆒🤣 πρωτογονισμός🦖 των emoji 🤢
Μαμά (ζει, τα έχει τετρακόσια, παρανομεί με ένα κομμάτι σοκολάτα, διαβάζει Διβάνη) γερνάω! Μπορεί να μην καταλάβεις τα περισσότερα, αλλά εγώ θέλω να τα πω και σκέφτομαι φωναχτά — αν και παραδόξως, παρ’ όλο που σπούδασα στην Αμερική, οι ξένες εκφράσεις που τρύπωσαν από την πίσω πόρτα, με ζηλωτές κυρίως τους νερόβραστους τεχνοκράτες, με ενοχλούν. Αλλά για κάτι άλλο, μάλλον συναφές, θέλω να μιλήσω.
Ο Χατζηαβάτης αγωνιστής
Διαμαρτυρηθήκαμε, κάποιοι από τους πολίτες, ο καθένας όπως μπορούσε, για τη δολοφονία του Ζακ. Θανατηφόρες σωματικές βλάβες, λέει η απόφαση του δικαστηρίου, η ουσία είναι πως τον σκοτώσανε.
Αλλά το να επικαλείται κανείς το ότι συμμετείχε σε εκείνες τις κινητοποιήσεις, σαν στοιχείο του CV του, στοιχείο που προωθεί την σταδιοδρομία του, έχει κάτι το βαθιά απεχθές. Ρίχνει τη σκιά της ιδιοτέλειας σε μια αντίδραση, σε μια πράξη που δεν ήταν. Δεν ήταν για τους περισσότερους από εμάς.
Έχει κάτι το απεχθές. Πολύ πιο απεχθές και από εκείνες τις αναφορές στο "περπάτησε στην Γένοβα" ή αλλού. Οι κινητοποιήσεις για τον Ζακ κάτι σαν προσκύνημα στην Τήνο, για να συχωρεθούν οι αμαρτίες σου, το περπάτημα στη Γένοβα ταξίδι στους Άγιους Τόπους, για να πιστοποιηθεί ο Χατζηαβάτης σαν αριστερός Χατζής.
18 τρύπες και μία απάτη
Αρθρο ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
Γκολφ Άνδρα Δείκνυσι
Βίας ο Πριηνεύς ο Β’
Δεν είναι έγκλημα να λαδώσεις μια πορνοστάρ, με την οποία είχες μία «παράτυπη» περιστασιακή σχέση, προκειμένου να μην εκδώσει την ιστορία της, ενόσω ετοιμάζεσαι να κατέβεις ως υποψήφιος για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ούτε το να δώσεις στον δικηγόρο σου $130.000 δολάρια, προκειμένου να το κάνει διακριτικά. Αν όμως μαγειρέψεις τα λογιστικά σου βιβλία, αιτιολογώντας ότι αυτά τα χρήματα είναι δικηγορικές αμοιβές, τότε έχεις διαπράξει μία αξιόποινη πράξη για την οποία, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, μπορεί να συλληφθείς. Γι΄ αυτό ίσως ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ τον τελευταίο καιρό δεν την έχει πλησιάσει. Τίποτα όμως δεν τον εμποδίζει να διαλαλεί σε όλους τους τόνους ότι επιθυμεί διακαώς να θέσει ξανά υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ.
Όταν ο Monde αποθέωσε τον Μίνω Ευσταθιάδη
Η γαλλική εφημερίδα Le Monde επιφύλαξε μια σημαντική διάκριση στον Μίνω Ευσταθιάδη. Προτείνει το βιβλίο του Κβάντι, που πρόσφατα μεταφράστηκε και κυκλοφορεί στα γαλλικά, με μια εγκωμιαστική κριτική, η οποία κλείνει με την έκφραση της αδημονίας του συντάκτη της για το πότε θα ξανασυναντήσει τον συγγραφέα.
Το πρωί της 3ης Απριλίου 2023 ανακοινώθηκε ο ξαφνικός θάνατος του Κωνσταντίνου Στάικου, αρχιτέκτονα, συγγραφέα και εκδότη, που συνύφανε μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του με την πνευματική πορεία του ελληνισμού πριν από την Επανάσταση και ευρύτερα με την ιστορία της ελληνικής γλώσσας και των γραπτών τεκμηρίων της, από την αρχαιότητα έως τον 19ο αιώνα.
Τι διακυβεύεται στο Φιλοσοφικό του ΕΚΠΑ
Οι φοιτητές και οι δάσκαλοι είναι οι φυσικοί συνομιλητές ο ένας του άλλου. Συνομιλία, διαφωνία, αμφισβήτηση είναι τα ουσιώδη συστατικά της εκπαιδευτικής σχέσης στο πανεπιστήμιο. Δίχως αυτά, διδασκαλία και έρευνα δεν υπάρχουν.
Μια γενναία καθηγήτρια
Γαλλόφωνο σινεμά: une première excellente. Σκόρπιες εντυπώσεις
Κάθε πρεμιέρα έχει λάμψη, πλήθος, πάθος, προσδοκίες, αλλά και απρόοπτα. Η εναρκτήρια προβολή της ταινίας του Φρανσουά Οζόν, Mon crime (2023) στο Παλλάς (21/3), που άνοιξε και την αυλαία του 23ου Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στην Ελλάδα (https://www.ifg.gr/events/23o-festival-gallofonou-kinimatografou/), είχε όλα τα συστατικά μιας άκρως επιτυχημένης «αβάν πρεμιέρ»: ένα ζευγάρι «κομπέρ», που καλωσόρισε το κοινό δίγλωσσα, αλλά στα ελληνικά με «Καλησπέρα σε όλα / όλες / όλους», καθώς στα γαλλικά δεν υφίσταται ουδέτερο γένος (quel daumage pour la diversité!), έναν διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου που απευθύνθηκε στο κοινό, καίτοι τουλάχιστον κατά το ήμισυ γαλλόφωνο, εκτενώς στα ελληνικά –εμβόλιμα, δύο ερωτήσεις κρίσεως: «ποιος διευθυντής του Ινστιτούτου Γκαίτε μίλησε στο ακροατήριο του αμφιθέατρου τελευταία φορά στα ελληνικά;» και «ποιο αμφιθέατρο ξένου Ινστιτούτου στην Ελλάδα φέρει το όνομα έλληνα δημιουργού;–, ένα χάπενινγκ που χαρακτηρίζεται «ακτιβισμός» και μια ταινία που υπερβαίνει κατά πολύ τον χαρακτηρισμό «αστυνομική παρωδία». Ας ξετυλίξουμε όμως το φιλμ της πρεμιέρας προς τα πίσω…
Γιουρούσι στο εποικοδόμημα
Το σύνθημα διατυπώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, από διανοουμένους που ήθελαν να αποδείξουν πόσο χρήσιμοι είναι στις νέες περιστάσεις, πως στην ανακατανομή της εξουσίας και του πλούτου, που είχε υποσχεθεί η Αλλαγή, έπρεπε να έχουν κάποιο μερίδιο και αυτοί.