web only

Κηρύσσοντας τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, η Ρωσία μπήκε σε ένα «σπιράλ θανάτου» για την ίδια την ιδέα της αέναης νίκης και της νικηφόρας ρωσικής αυτοκρατορίας. Όσο και αν η πουτινική προπαγάνδα προσπαθεί να παρουσιάσει τον πόλεμο ως «απελευθερωτικό» και «αντιναζιστικό», στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, η Ρωσία ως επιτιθέμενη και μάλιστα με τις θηριωδίες που διαπράττει ο στρατός της στις πρόσκαιρα κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας, έχει πάρει τη θέση της ναζιστικής Γερμανίας. Και αυτό είναι άδικο για εκείνους που έδωσαν τις ζωές τους στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Είναι άδικο και για εκείνους που τις δίνουν σήμερα, 77 χρόνια αργότερα, αντιστεκόμενοι στον ρωσικό ιμπεριαλισμό.

Μια πράξη δεν καταργεί, ποτέ, την ελευθερία. Δεν στέλνεις έναν αστυνομικό στην πόρτα κάθε σπιτιού επειδή στην πόλη έγιναν τρεις ληστείες και κάτι φόνοι. Ούτε θέλεις να παρακολουθούνται ένας ένας οι πολίτες, χωριστά, για να αποφευχθεί ή για να καταγραφεί η όποια παράβαση που μοιραία θα γίνει. Στην κομμουνιστική Κίνα το προσπαθούν, ίσως και να το έχουν κατορθώσει. Δεν τη ζηλεύουμε.

«Αναδρομικά 50-60.000 ευρώ σε κάθε γιατρό του ΕΣΥ "δίνει" απόφαση του Αρείου Πάγου».

Οι εφημερίδες

Με την οικονομική κρίση δύο ήταν οι βασικοί πόλοι εξουσίας που προσπάθησαν να «γυρίσουν προς τα πίσω τον τροχό της ιστορίας» και αναδείχτηκαν στις κατεξοχήν αντιδραστικές δυνάμεις του τόπου, όπως όρισε ο ίδιος ο Μαρξ τον όρο «αντίδραση»: η «σταλινογενής» Αριστερά και η Δικαιοσύνη.

Το ότι η Νομική Σχολή του Yale είναι από τις κορυφαίες στις ΗΠΑ, από την οποία αποφοίτησαν Πρόεδροι, δικαστικοί όλων των βαθμίδων, πολιτικοί και επιτυχημένοι επιχειρηματίες δεν σημαίνει ότι όλοι οι απόφοιτοί της είναι οπαδοί της ανοιχτής κοινωνίας και της νεωτερικότητας. Απόφοιτος του Yale είναι και ο συντηρητικός Σάμιουελ Αλίτο, δικαστής που διορίστηκε το 2006 από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον νεότερο στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, γνωστό με το αρκτικόλεξο SCOTUS.  Επιπλέον, ένας Πρόεδρος που έχασε την λαϊκή ψήφο με διαφορά τριών εκατομμυρίων ψήφων, αλλά κέρδισε την Προεδρία χάρη στις ιδιαιτερότητες του εκλεκτορικού συστήματος, ο Ντόναλντ Τραμπ, μπόρεσε και διόρισε τρεις νέους συντηρητικούς δικαστές –σε σύνολο 9 του SCOTUS– ανατρέποντας δραστικά τις ισορροπίες και σπρώχνοντας το δικαστήριο προς τα σκοτάδια του πρωτόγονου συντηρητισμού.

Όσοι αγαπούν τα ντοκιμαντέρ για την άγρια ζωή ξέρουν καλά μια όψη της συμπεριφοράς των αιλουροειδών, ιδίως των λιονταριών: η κάθε ομάδα συνηθίζει να οριοθετεί την περιοχή όπου διαβιοί με τα ούρα των μελών της. Τα λιοντάρια, ιδίως ο αρσενικός επικεφαλής της ομάδας, ουρούν συστηματικά στα άκρα όρια της περιοχής στην οποία κυνηγούν και ζουν, ώστε κάθε έξωθεν ερχόμενος εισβολέας-επίδοξος επιβήτωρ να γνωρίζει ότι αν προχωρήσει πιο μέσα από τη συγκεκριμένη οσμή θα πρέπει να πολεμήσει αναλαμβάνοντας θανάσιμο κίνδυνο, για να πάρει τη θέση του Άλφα-αρσενικού στην ομάδα.

Η ιδεολογία της Ρωσίας του Πούτιν, που αποφάσισε και υλοποιεί την εισβολή στην ανεξάρτητη Ουκρανία, είναι το θέμα του νέου βιβλίου του Δημήτρη Τριανταφυλλίδη, Η αυτοκρατορική νοσταλγία της Ρωσίας. Ο ευρασιανικός πειρασμός,  που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Επίκεντρο. Στενός συνεργάτης του Books’ Journal, ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, βαθύς γνώστης της Ρωσίας, της πολιτικής και της κουλτούρας της, εξηγεί τον σύγχρονο ρωσικό εθνικισμό και περιγράφει τη διαμόρφωσή του και τους διαμορφωτές του.

Πέθανε στις 27 Απριλίου 2022 ο Θεόδωρος Κουλουμπής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και μέλος του Τιμητικού Συμβουλίου του. Ασχολήθηκε συστηματικά με ζητήματα διεθνών σχέσεων των κρατών και, στην Ελλάδα, εργάστηκε για την προσέγγιση Ελλάδας και Τουρκίας, με βάση την εκατέρωθεν συνεννόηση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Ήταν σπουδαίος δάσκαλος και παρεμβατικός διανοούμενος, που αγωνίστηκε για τη διευθέτηση των διεθνών κρίσεων – ανάμεσα στις οποίες, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.

Κάθε πολιτική, κάθε κίνημα και εν γένει κάθε προσωπικότητα, που εκ φύσεως έχει αρχή, μέση και τέλος, δημιουργεί συμπάθειες και αντιπάθειες, φιλίες και αντιπαλότητες, συμμαχίες και έχθρες. Το αν ο απέναντι είναι εχθρός ή φίλος αποτιμάται με δεδομένα που διαφοροποιούνται κατά την εξέλιξη των πραγμάτων.

«Ακόμη έξι μήνες παράταση στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και παραλίες έδωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος»*. Αυτή είναι η πρόταση με την οποία ξεκινάει είδηση: ακόμη έξι μήνες παράταση στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και παραλίες έδωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος. Όλη η παθογένεια, όλη η αντίφαση, όλη η παράνοια της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους σε μία και μόνη προτασούλα. Πάμε να τη «συντάξουμε», τρόπον τινά.

Πριν από τις τελευταίες εκλογές βρέθηκα σε σύναξη επιστημονική, για ένα πρότζεκτ σοβαρό και νηφάλιο. Η ομήγυρις ήταν κατά κύριο λόγο αριστεροκρατική. Aυτό, προς τιμήν μας, δεν εμπόδιζε την συνεργασία.